Karl Vannieuwkerke schrijft een bief aan Réginald Moreels: “Je voedt mijn geloof in de mensheid”

Reginald Moreels. (foto VIER)
Karl Vannieuwkerke
Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief

Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer richt hij zich tot Réginald Moreels. De topdokter mag altijd antwoorden: karl@kw.be.

Beste Réginald,

Dokter Moreels,

Ik zag je de voorbije weken een paar keer in duidingsprogramma’s verschijnen. Het leek wel een eeuwigheid geleden dat ik je nog eens op televisie had gezien. Mijn eigen schuld. De reeks ‘Topdokters’ is me compleet ontgaan. Het maakte me niet triest om je terug te zien en te horen. Wel integendeel. Réginald Moreels maakt me om de een of andere reden altijd blij als hij op televisie is. Je voedt mijn geloof in de mensheid. Ja, er bestaan nog schone mensen. Je zal ook wel je kleine kantjes hebben, maar zelden of nooit komt er iets uit je mond dat waarden- en normloos is. Je hebt ook geen hautaine gebaren en woorden nodig om een artificieel wereldje gestalte te geven. Zo passeren er nochtans genoeg mensen in die programma’s. Mensen wiens eigendunk buitenissige proporties is gaan aannemen door de plotse aandacht. Niets van dat bij jou. De ideale cocktail van wijsheid en maatschappelijk engagement. Het sociale gen is fors aanwezig. Dokter uit morele (what’s in a name) overwegingen en vooral niet om er rijk van te worden.

Ja, er bestaan nog schone mensen.

In januari hebben we een reis gemaakt naar Mozambique. Een land dat diep in de kelder van de wereldranking staat als het op armoede aankomt. Tijdens een lange rit van Maputo naar Tofo maakte ik voor het eerst sinds lang opnieuw kennis met zwart Afrika. Terwijl mijn medereizigers een dutje deden, dacht ik aan jou. De confrontatie met de onrechtvaardige verdeling van rijkdom is elke keer weer schrijnend. Maar ik zag ondanks de armoede lachende gezichten en gelukkige mensen. Ik hoop dat het nog zo is. En dat dat ellendige coronavirus daar nu ook niet genadeloos heeft toegeslagen. Tactiele Afrikanen op anderhalve meter van mekaar houden, lijkt me onmogelijk. Is corona dan geen probleem in Afrika of blijft het onder de radar omdat wij ook deze keer liever naar onze navel dan naar de wereld rondom ons kijken?

Soms, beste Réginald, denk ik dat je zo mager en schriel bent om solidair te zijn met de gebieden waar er in de 21e eeuw nog altijd hongersnood heerst. Honger aan de ene kant van de wereld, overvloed en verspilling aan de andere kant. Het leidt tot mateloze ergernis. Je probeert je bijdrage te leveren door je te mengen in het debat wanneer de kans zich voordoet. Dan kraakt de plankenvloer even alsof er een olifant zijn poot heeft opgezet. Maar daarna gaat alles gewoon verder. Je hebt je eieren nu in het mandje van de pandemie gelegd. Je hoopt terecht dat we ons leven van voordien niet opnieuw opnemen en dat er meer gelijkheid is als alles achter de rug is. Ik hoop met je mee maar vrees dat we onze lessen niet zullen hebben geleerd. Het langzame gif van de waanzin is zo diep in ons systeem gezakt. Een totale ommekeer zou een mirakel zijn. Ooit las ik in een interview van je dat je ethiek boven moralisme verkiest. “Ethiek is in beweging, het is de zoektocht naar zingeving. Moralisme is een rigide geheel van regels”, zei je. Beter kan niemand het verwoorden.

Als ik ooit aan mijn kleinkinderen mag vertellen wie Réginald Moreels is of was, zal ik het in vijf woorden doen: integere wereldverbeteraar, arts zonder grenzen. Beste Réginald, bedankt voor wat je voor de maatschappij betekent.

Met vriendelijke groet,

Karl Vannieuwkerke schrijft een bief aan Réginald Moreels: