Karl Vannieuwkerke schrijft elke week een brief. Deze keer bezorgde de mogelijk nieuwe bokskamp tussen Delfine Persoon en de Ierse Katie Taylor hem inspiratie. Persoon mag altijd antwoorden: karl@kw.be.
Beste Delfine,
Zou het welles-nietes-spelletje met de entourage van Katie Taylor dan toch uitmonden in een rematch? Ik mag het hopen. Net als ik hoop dat je haar uit de ring ramt en het corrupte bokswereldje eens een neus zet. Eddie Hearn, haar dubieuze maar machtige promotor, stuurde afgelopen dinsdag een tweet de wereld in: Taylor vs Persoon 1 juni 2019 in Madison Square Garden. Een van de beste kampen die ik ooit zag. Retweet voor een rematch. Ik kan hier maar twee dingen uit concluderen, Delfine. Ten eerste dat het contract voor de nieuwe kamp op 22 augustus zo goed als rond of zelfs al getekend is. En ten tweede dat schaamteloosheid een van de sterkste (maar niet mooiste) karaktertrekjes van Eddie Hearn is.
1 juni 2019 was een dag waarop het boksen zichzelf in de voet schoot. Toen vooraf werd gesteld dat in New York de winst gegarandeerd naar een Ierse en niet naar een Belgische zou gaan, bleef ik in al mijn naïviteit geloven dat – als het verschil overduidelijk zou zijn – niemand je de zege zou misgunnen. Wat had ik dit even verkeerd ingeschat zeg. Tien ronden lang domineerde je Katie Taylor. In vijf van die tien ronden wist ze niet meer dat ze Ierse was en waarom ze daar eigenlijk rondhuppelde. Toen het verdict van de jury kwam, zakten we weg onder onze zetel. Waanzinnig was het. Een hold up zoals we er nog nooit een hadden gezien. Ik had toen onmiddellijk het gevoel dat je nooit nog een eerlijke kans zou krijgen om haar nog eens te bekampen. De gedachte van een rematch moet Katie Taylor nachtmerries over scheve tanden, hersendysfuncties en een gescheurde milt bezorgen. Als die kamp er op 22 augustus echt komt, vind ik het toch wel dapper van haar. Ze zet niet alleen haar erelijst, maar ook haar gezondheid op het spel. Ik ken je een beetje, Delfine. Je verbetenheid is ongeëvenaard. En met rancune als extra brandstof ga je de komende weken alles uit je ondertussen toch broze lijf halen om de wereld te tonen dat wat op 1 juni 2019 in New York gebeurde gewoon onaanvaardbaar is.
Je zal Katie Taylor voor het einde van de laatste ronde uit de ring moeten kloppen
Mijn respect voor je is immens. Ook al heb je me een paar keer ontgoocheld. Toen je in 2014 Nafi Thiam de titel sportvrouw van het jaar niet gunde, vond ik je ronduit pedant. En dat je je er een jaar later nog niet had overgezet en je je eigen trofee van sportvrouw niet kwam ophalen, vond ik ronduit flauw, Delfine. Maar voor de rest niets dan waardering. In moeilijke omstandigheden heb je moeten timmeren aan een carrière. Trainen, reizen en boksen in combinatie met een job. Evident is anders. Katie Taylor moet alleen maar aan haar sport denken. Jij hebt meer aan je hoofd. Als was je bij gebrek aan middelen en steun een hobbykok in een professionele keuken. Blijk je nog eens het beste voorgerecht, hoofdgerecht en dessert te kunnen maken ook. Je hebt een erelijst die leest als een lofzang. Dat kleine zwarte vlekje erop kan je op 22 augustus hopelijk overschilderen, maar vermoedelijk wacht je hetzelfde obstakel als in New York. Je zal Taylor voor het einde van de laatste ronde uit de ring moeten kloppen. Maar het zal je deze keer wel lukken, Delfine. Neem het recept van de chocomousse nog maar eens goed door. Veel succes!
Met warme en sportieve groeten,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier