The sheriff is back! Carl Decaluwé is vervroegd teruggekomen van zijn vakantie in Portugal. Je taak zit er dus op, Anne. “Ze heeft dat uitstekend gedaan als waarnemend gouverneur!”, liet de sheriff zich ontvallen toen hij zijn vervroegde terugkeer vanuit Portugal aankondigde. “Waarom kom je dan terug?”, vroeg ik me onmiddellijk af, want ik kon zijn woorden alleen maar beamen. Het zal bij veel mensen een automatische reflex geweest zijn om die vraag te stellen. Maar ik snap het wel en zou in het geval van Decaluwé allicht hetzelfde doen. Misschien nog iets vroeger. De kritiek op een gouverneur zwelt aan als die in Portugal op een strandzetel ligt terwijl zijn provincie in brand staat. Ook al neemt een daadkrachtige dame het dan gewoon over alsof ze nooit iets anders deed. Een coronahaard bij Westvlees, vechtende nietsnutten op het strand van Blankenberge en aanhoudende droogte. Het is natuurlijk wel wat. De gouverneur zal zijn mondmasker de komende weken goed kunnen gebruiken als hij overal opduikt waar de problemen zich stellen.
De sheriff zal zijn paard ferm de sporen moeten geven om het even goed te doen
Ken je me nog, Anne? We waren ooit studiegenoten aan de Kulak in Kortrijk. Jij de gedreven rechtenstudente, vol overgave op haar doel af. Ik de zoekende geneeskundestudent die na een paar maanden al niet meer wist waarom hij die richting had gekozen. Door gemeenschappelijke vrienden zaten we in dezelfde bubbel, maar dat heette toen nog gewoon een vriendenkliekje. Ik vond je dertig jaar geleden al een intrigerende jonge vrouw. En niet door je naam en omdat je vader Wilfried was. Maar omdat je mooi sprak (met Gents accent weliswaar) en omdat je naast je sérieux ook wel een goed gevoel voor humor had. Van de vriendenkring van toen is nauwelijks iets overeind gebleven. Ik zat er dan ook maar een jaar. Af en toe zie ik wel nog eens iemand opduiken in de media of in een televisieprogramma. Caroline Dewitte als substituut-procureur in de realityreeks De Rechtbank, jij een jaar of twaalf geleden bij de lancering van wat uiteindelijk een te korte politieke carrière zou blijken te zijn. En een paar weken geleden was je daar dus opnieuw. Ik was eerlijk gezegd stomverbaasd. Waarnemend gouverneur van onze provincie. Ik associeerde je nog altijd met Gent, maar blijkbaar ziet iedereen op een bepaald moment het licht. West-Vlaanderen is the place to be.
Toen ik de voorbije weken al die interviews met je zag passeren, herkende ik de vrouw van dertig jaar geleden nog altijd, Anne. Doordacht, zonder omwegen, met een duidelijke visie. Al lang niet meer de dochter van de voormalige premier, maar een vrijgevochten vrouw met een eigen carrière en zelf afgedwongen mérites. Je maakte indruk zoals ook je Antwerpse collega Cathy Berx dat doet. De sheriff zal zijn paard ferm de sporen moeten geven, zijn hoed strak kunnen opzetten en zijn ster mogen oppoetsen om het even goed te doen als zijn vervanger. Schoon schip aan de kust en een terugkeer naar de rust voor de hele provincie. Daar moeten we opnieuw naar toe. Het DNA van ons mooie West-Vlaanderen indachtig. Bedankt voor je passage en blijf ondertussen je accenten leggen vanuit de schaduw, Anne. Ze zijn meer dan waardevol.
Warme groet,
Karl kruipt in zijn pen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier