“Je voelde al van minuut 1 dat de bom op Sclessin zou ontploffen”

© BELGA
Tom Van Houtte

Redacteur Tom Van Houtte was toeschouwer in de hel van Sclessin. Bij 1-2 in het voordeel van SV Zulte Waregem zag ref Vertenten zich genoodzaakt de wedstrijd af te fluiten nadat de supporters van Standard Luik het te bont maakten.

De Vurige Stede stond zondagnamiddag nog eens echt in brand. De vertoning van enkele honderden Luikse heethoofden in het competitieduel Standard – SV Zulte Waregem was ronduit verwerpelijk. Je eigen voorzitter, trainer en spelers met geweld bedreigen in een stadion waar ook vele kinderen zitten toe te kijken, we dachten dat je daarvoor in Turkije moest zijn. Of in de Zuid-Amerikaanse jungle. Zulte Waregemkapitein Karel D’Haene heeft het in zijn periode bij Trabzonspor nog meegemaakt dat de spelers na een overwinning op bezoek bij een van de andere topclubs in de middengang van de bus moesten gaan liggen, omdat de ruiten met projectielen werden bekogeld. Wat zich zondag op Sclessin afspeelde was ook voor de Waregemse aanvoerder nooit eerder gezien op Belgische velden.

Wat een contrast in spandoeken

Je voelde van minuut 1 dat de bom nog tijdens de match zou ontploffen. Daarvoor hadden de Luikse ultra’s hoegenaamd geen nederlaag van doen. Toen de speaker de spelersnamen van Zulte Waregem afriep, bleef het akelig stil, daar waar normaal en oorverdovend fluitconcert losbarst. Dat was voor even later, bij de voorstelling van het eigen elftal. De spreekkoren en spandoeken logen er niet om: ‘Luzon démission’, niet te verstane bewoordingen omtrent het lot van de coach, was nog het fraaiste wat we te lezen kregen.

Wat een contrast met het gedrag en de spandoeken van de ruim 500 bezoekende supporters, die ook wel hun mening hebben over het falende sportieve beleid in het Regenboogstadion, maar de ploeg en zijn trainer op wedstrijddagen honderduit blijven steunen. Essevee overleefde de Luikse hel op karakter, verpersoonlijkt door een op WK-niveau keepende Sammy Bossut en door clubfotograaf Karl Holvoet. Als een ‘Last Man Standing’ bleef hij zijn werk doen aan de kant waar de hooligans 20 minuten voor tijd opdoken. Een rugzak die op het veld vloog, droeg de brave man netjes buiten de lijnen.

De werklust van Bongonda

Puur sportief bekeken verdiende Zulte Waregem zondagmiddag niet meer dan een draw. De spelers van Standard wrongen, verbouwereerd door zo’n grote volksopstand als ze waren, de ene open kans na de andere de nek om. Wat toch tussen de palen belandde, werd vakkundig gekeerd door Bossut. Die zag op Sclessin eindelijk waar hij al wekenlang voor ijvert: mentaliteit, jongens die hun kop willen leggen voor het Esseveeschild. Typerend daarvoor: de werklust van Théo Bongonda en James Troisi, de voorbije matchen geen voorbeelden als het op terugplooien bij balverlies aankwam. Pas als zo’n Bongonda het ook zaterdag tegen Cercle en de weken erna kan opbrengen om diep in de tweede helft tegen de eigen doellijn nog een bal uit de voeten van de tegenstander te komen tackelen, mag dit Zulte Waregem op beide oren slapen.

0-5 zou enige terechte beslissing zijn

Hemeltergend is alvast dat Essevee op vandaag (maandag) nog niet zeker is van de 3 punten. Het zou volledig in de labiele beslissingspolitiek van dit voetballand passen om Zulte Waregem nog eens naar de boorden van de Maas te sturen om er de laatste minuten (van de toegevoegde tijd) af te werken. In onze ogen kan enkel een 0-5-forfaitnederlaag voor Standard als een terechte beslissing door de Geschillencommissie van de KBVB worden beschouwd. De thuisclub is immers verantwoordelijk voor het veilige verloop van de wedstrijd. De problemen met de ultra’s zaten er al van weken ver aan te komen, maar tot de ontplooiing van een indrukwekkende armada van ordediensten leidde dat allerminst. Niet meer dan een handvol stewards zag naast de bank van Zulte Waregem lijdzaam toe hoe zitjes en projectielen op het veld werden gegooid. Wat de reglementen ook zijn, van bij de eerste stopzetting van de wedstrijd moest iedereen binnen gebleven zijn. Toen al kon de veiligheid van de protagonisten op het veld niet meer worden gegarandeerd.