Hoe de vogels zingen

De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.

Als ik u zeg dat er een gat in het centrum van onze stad is, dan begrijpt u vast meteen wat ik bedoel: de toekomstige collegesite in de Kortrijkstraat. De gebouwenrij ter hoogte van het voormalige Sint-Jozefscollege is gesloopt, maar gelukkig is de gevel intact gebleven. Oef, want die gevel was voor alle Tieltenaren decennialang een vertrouwd beeld. Zoveel jongeren hebben daarachter schoolgelopen. Leraren hebben er het beste van zichzelf gegeven.

Ik ben blij dat ik na aanvraag van de sleutel bij Stad Tielt drie jaar geleden foto’s van het interieur mocht maken. Zelf ben ik – zoals de meeste meisjes – niet naar het college geweest, maar naar de Heilige Familie, en toch heb ik mooie herinneringen aan ’t college. Mijn groottante, zuster Denise, heeft er tientallen jaren gewoond en bedeelde onder meer soep aan de scholieren. In 1999 zou het college fusioneren met de Heilige Familie, waar ik schoolliep. Ik behoorde tot de laatste ‘lichting’ voor de fusie.

“De gevel van het Sint-Jozefscollege is gelukkig intact gebleven”

Een naam die onlosmakelijk met het college is verbonden is Herman Verschelden. Hij werd geboren in Lokeren, maar zou leraar Nederlands en Engels worden aan het college. Hij was een nogal rebelse leraar en werd, zo lees ik op het internet, door zijn leerlingen op handen gedragen. Hij werd later de stichter van Theater Malpertuis. Op zijn Wikipedia-pagina lees ik het volgende: ‘Mijn vader vond dat ik naar de meest strenge en achterlijke hoek van Vlaanderen moest.’

Een andere naam die we, als we terugdenken aan het college, niet mogen vergeten, is Walter Haesaert. Hij studeerde er Latijn-Grieks. Is het een idee om een paar van zijn verzen tegen de gevel van de collegesite te hangen? ‘Er zijn zo weinig dingen / die ik heb begrepen, hoe de vogels / zingen, / waarom mijn vader ouder werd / en zoveel mensen naar de oorlog gingen.’