“Ben jij single en hoopte je in 2020 de liefde van je leven tegen te komen? En verstoorde het coronavirus die plannen?” Dat bericht, vorige week op de Facebookpagina van KW, leverde een recordaantal reacties op. Alle soorten mensen, vanuit heel West-Vlaanderen, reageerden massaal. Met één ding gemeen, het waren allemaal singles. Het maakt iets los blijkbaar, in vreemde tijden als deze.
Ik ben ook single. Vorige week las ik in onze krant dat we als West-Vlaming niet echt uitblinken in uitbundigheid bij contacten met vreemden. Dat gaat dan weer niet op voor mij. ‘Jij zou nog tegen een steen babbelen’, zit me wel als gegoten. Dat is een voordeel als je single bent. En in lockdown, light of niet, zit. Er wordt vandaag veel gepraat, gelezen en geschreven over dat single zijn. Maar er wordt vooral veel gezaagd. Natuurlijk is dat soms lastig, maar zagen ga ik hier vandaag niet doen. De wedstrijd ‘Wie is er het ergst aan toe, de single die alleen zit of het koppel dat niet kan wachten tot de notaris weer mag werken?’, helpt niemand vooruit.
Het is meer dan ooit het moment voor dat eerste berichtje
Het zijn niet alleen moeilijke, maar ook interessante tijden. De eerste lockdown bracht ik zelf nog met een lief door. Toen de tweede begon, eindigde er net een ander avontuur. Een einde kan ook een nieuw begin zijn. Ik vind het sowieso leuk om een glas wijn te drinken met iemand die ik niet of niet goed ken. Het is verrassend. De meeste mensen die ik zo leerde kennen, waren of grappig, of interessant, of gewoon leuk om naar te kijken. Het is maar wat je ervan verwacht. De combinatie van de drie lukt ook. Soms. Ik denk dat de instelling ‘wat heb je te verliezen?’ helpt. In het slechtste geval drink je één glas en gebruik je dan een – beleefde – smoes om er onderuit te komen. Zo erg is dat niet. Volgende keer beter.
Vandaag lukt daten aan het knetterend haardvuur van een gezellig cafeetje niet. En op een fijn optreden moet je ook al geen lief, nieuwe vrienden of avontuurtje zoeken. Vooraleer er gesteigerd wordt, er zijn vandaag veel dingen niet aan de orde, maar er zijn wel degelijk mogelijkheden. Want wijn bestaat nog steeds en vreemden ook. Ga wandelen, spreek af in een park of bos. Afstand werkt ook biologerend. Het is meer dan ooit het moment voor dat eerste berichtje. Naar die compleet onbekende of die ene persoon die je stiekem altijd al leuk vond. Gebruik vrienden om dat nummer te bemachtigen, Facebook, Instagram of Tinder. En zaag niet over die lockdown. Zeg iets grappigs over kroketten, doe een origineel coronaveilig voorstel of ga voor dat glas wijn. Dat werkt. En een beetje uitbundigheid ook.
Reageren? Mail naar thalisa.devos@kw.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier