Een knuffel als medicijn

Laurie Bailliu
Laurie Bailliu Medewerker KW

Veel inspiratie is er momenteel niet en iets interessants om te rapporteren over mijn afgelopen week nog minder. Ik werd ziek, ploegde nog even voort om uiteindelijk te moeten toegeven dat ik toch niet zo lekker in mijn vel zat.

Toen ik klein was, zei mijn moeder wel eens dat mama’s geen tijd hadden om ziek te zijn. Toen begreep ik niet goed wat ze daarmee bedoelde, maar nu weet ik dat dus wel. Mijn man gaf me de tijd om enkele dagen één te worden met onze zetel. Maar laten we eerlijk zijn: ziek zijn met kinderen in huis betekent dat je nooit helemaal vrijgesteld bent. Een ziektebriefje indienen bij je kinderen? Dat zit er natuurlijk niet in.

“Mama’s hebben geen tijd om ziek te zijn”

Als kind was ik heel regelmatig ziek. Leuk was het natuurlijk niet, maar het betekende wel dat ik gezellig thuis mocht blijven. In de zetel onder een dekentje, wat extra aandacht, een knuffel wanneer het nodig was, een drankje of koekje binnen handbereik… Iets dat ik ook voor mijn kinderen wil doen. Het ziek zijn zo aangenaam mogelijk maken.

Nu voelt ziek zijn eerder als een vervelend obstakel. Het komt nooit goed uit, want het gebeurt steevast in een periode waarin je agenda vol staat met afspraken. Het is jongleren, puffen en ‘s avonds uitgeput in slaap vallen. Onze zoon, die regelmatig een knuffel komt geven of zich naast me in de zetel nestelt zodat ik niet alleen ben, het geneest niet, maar het helpt wel. Hoe leuk zou het niet zijn mocht je je ziektesymptomen kunnen laten verdwijnen met knuffels? Griep? Drie keer per dag voor eten een stevige knuffel en voor het slapengaan een deugddoende massage. Het zou toch veel aangenamer zijn?!

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content