Vier jonge meiden hebben één doel: gelijke rechten voor meisjes. Aline, Line, Zoé en Marlies doen op 29 mei mee met de Fisherman’s Friend StrongmanRun in Antwerpen. Daarmee nemen de vier het op voor hun ‘zussen’ in Benin zodat zij de kansen krijgen waar ze recht op hebben. Wekelijks schrijft Marlies een blog voor kw.be.
Met z’n achten reisden we af naar Benin. Ons eigenste Super Team was er natuurlijk bij. Maar ook editorial coordinator Sarah Mulongo en communication officer Marielaure de Brauwer van Plan België kwamen mee. En met fotograaf Yanick Folly en journaliste Audrey was de groep compleet. We gingen op projectbezoek, om te zien wat Plan en zijn partners doen om meisjes sterker te maken. Tijdens die trip ontmoetten we heel wat mensen die met het project in contact komen, zoals schooldirecteurs, begeleiders, tienermoeders, ouders van meisjes die meedoen. Maar natuurlijk ook de meisjes zelf, de voetbalsterren.
De eerste drie dagen van de reis maakten we kennis met twaalf meisjes die meedoen met het Girl Power-project, of Leadership des Filles, zoals het daar heet. Ik leerde sterke, lieve en prachtige vrouwen kennen. Elke ontmoeting verliep hartelijk en open. De eerste minuut was soms wat onwennig, maar daarna leek het alsof we elkaar al jaren kenden. Een vriendschap die in België maanden nodig heeft om te groeien, bouwde ik in Benin op in een paar minuten.
Een vriendschap die in België maanden nodig heeft om te groeien, bouwde ik in Benin op in een paar minuten
De meeste meisjes waren open en niet erg verlegen. De ene natuurlijk al meer dan de andere. Zoals Naro, zij was timide en praatte erg stil. Toch vertelde ze mij dat ze dankzij het project zelfverzekerder is geworden. En dat heeft ze geleerd op het voetbalveld. Ze gaf toe nu wel het woord te durven nemen, de moed te hebben om te spreken voor een publiek. In Benin mogen meisjes dat eigenlijk niet. Jongens mogen spelen en spreken, meisjes moeten werken en zwijgen. Plan wil echter tonen dat het anders kan. Door de meisjes te laten voetballen en te leren zich uit te drukken.
Het moment dat iemand je toegeeft dat ze zoiets (voor ons) vanzelfsprekends leerden, is onbeschrijflijk. Het raakte me, verwarmde m’n hart en brak het tegelijk. (En dat gebeurde bij zoveel dingen tijdens mijn reis.) Voor ons is spreken, het woord nemen, een evidentie. Iedereen heeft het recht om te spreken. Voor de meisjes in Benin is dat echter niet het geval. Maar het Girl Power-project geeft hen de kracht gegeven om het toch te doen. En ik wens elk meisje die kracht toe.
Ik hoop dat we, met ons bezoek, de meisjes een extra duwtje in de rug gegeven hebben. De dankbaarheid die zij ons toonden, konden wij alleen maar beantwoorden met fierheid. We zijn zo fier op hen. Op wat ze al verwezenlijkt hebben en op wat ze willen worden. Allemaal hebben ze grote toekomstplannen. Dokter, filosoof en profvoetbalster, dat zijn de mensen die de meisjes willen worden. Ik ontmoette zelfs de toekomstige presidente. Iemand die zijn toekomstdromen met je deelt, dat is zo mooi. Ze zien de finishlijn al goed liggen, ook al hebben ze nog heel wat obstakels te overwinnen. Maar het voetballen helpt hen. Het praten helpt hen. Meter na meter komt hun droom dichterbij.
De verhalen zijn te talrijk om ze hier in dit artikel neer te pennen. Er is heel wat die ik nog niet heb kunnen vertellen. Stukje bij beetje zal mijn hele verhaal verteld worden. Ook al is dat erg moeilijk. Ik ben nog maar net terug en druk bezig met elk verhaal een plekje in m’n hoofd te geven. Maar ik moét alles vertellen. Dat ben ik verschuldigd aan iedereen die deel uitmaakt van het project. Dat is wel het minste wat ik kan doen, nadat zij me allemaal in hun hart sloten.
(Marlies Strubbe – Foto’s Yanick Folly)
>> Wil je ons project op de voet volgen? Surf dan naar www.superplan.be/girlsruntheworld. Steun ons project of schrijf je in voor de race en loop op 29 mei met ons mee!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier