De Tieltse schrijfster Ann De Craemer geeft elke week een inkijk in haar leven.
Na twee jaar noodgedwongen uitstel zijn de Tieltse Europafeesten straks in volle glorie terug. Op vrijdag 1, zaterdag 2 en zondag 3 juli kun je weer volop genieten van sfeer en muziek in de binnenstad. Welke Tieltenaar kijkt er niet jaarlijks naar uit, zeker nu we twee jaar ‘op onze kin moesten kloppen’?
Sinds ik in het centrum van de stad woon, heb ik een wat moeilijke verhouding met de Tieltse Feesten. Drie dagen lang tussen het lawaai is soms een aanslag op mijn gehoor en zenuwen. Of je ontvlucht je huis en gaat drie dagen elders logeren, of je doet gewoon mee. Ik kies voor het laatste, al zien mijn Tielste Feesten er niet langer uit als toen ik een jong veulen in mijn twintiger jaren was.
“Voor de kater achteraf vreesden we niet: wie te veel drinkt en jong is, herstelt snel”
Met vrienden dronken we wel eens (veel) pinten meer dan we konden verzetten, maar voor de kater achteraf vreesden we niet: wie te veel drinkt en jong is, herstelt snel, maar eens er een drie en zeker een vier voor je leeftijd staat, zijn katers andere koek. Maar jong of niet: elk jaar zie ik vanachter mijn raam jongens en meisjes van een jaar of 17 die amper nog op hun benen kunnen staan. Voor de spoeddienst van Tielt zijn het drukke dagen.
Mijn mooiste herinnering aan de Tieltse Feesten is de tijd waarin mijn mémé nog in Residentie Adagio woonde. Mijn zus en ik en een nicht en neef van onze leeftijd kregen 50 frank om snoep te kopen. Met 50 frank kon je in die tijd véél snoep kopen, en daarmee waren de Feesten voor ons al een succes.
U mag mij oud noemen, maar ik zal deze keer blij zijn met een koffie op onze mooie markt, en een ijsje, en spelen met de kinderen van mijn beste vrienden. Geloof me, ‘saai’ kan soms heel bevrijdend zijn. Niettemin: santé! En nog een advies van juf Ann: hou het veilig!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
