Bizar én angstaanjagend, die wapenvondst

De wapens werden getoond in de ontwijde kapel van de voormalige vrouwengevangenis van Brugge. © JVM
Jan Gheysen
Jan Gheysen Opiniërend hoofdredacteur

We krijgen iedere week, iedere dag tientallen nieuwsbeelden op ons netvlies geprojecteerd waarvan we denken: dit beeld vergeten we niet meer. Het zal zich vasthaken en te pas en te onpas zal het zichzelf projecteren op een scherm binnenin ons hoofd. Maar voor we het weten, schuiven andere beelden er weer voor en raakt die frappante foto, dat pakkende filmpje ergens helemaal achterin dat volgestapelde beeldenmagazijn.

Wat zal er gebeuren met het beeld van de buit aan illegale wapens die de politie verzamelde na elf huiszoekingen in West-Vlaanderen? Een arsenaal aan pistolen, geweren, automatische vuurwapens, ja zelfs granaten, had de politie er uitgestald. Zo’n 500 stuks. Alleen al die hoeveelheid aan moordtuigen was angstaanjagend indrukwekkend. Maar, vreemd genoeg, wat ons nog het meest raakte, was het decor waarin het illegale wapenarsenaal werd getoond: niet in een of ander aftands zaaltje van een politiegebouw, maar in een kapel. Een ontwijde kapel, weliswaar. Er hingen geen religieuze symbolen meer aan de muren, er stond evenmin nog kerkmeubilair, kortom, het was een ruimte waarvan alleen de vorm en de bouwstijl herinnerden aan de voormalige functie ervan. En toch trof dat beeld ons op een wrange wijze. Er zijn andere en betere plaatsen om wapenvondsten te etaleren dan voormalige kerken en kapellen, vonden wij.

Het beeld van een arsenaal aan illegale wapens in een ontwijde kapel frappeert

De komende jaren zullen ongetwijfeld nog meer kerken in onze provincie, in onze steden en dorpen een andere bestemming krijgen dan die waarvoor ze ooit werden opgetrokken. Het zal een tijd duren, zowel voor gelovigen als voor ex- en niet-gelovigen, om daaraan te wennen. Maar het is onontkoombaar.

Maar we bleven met het beeld in de knoop met onszelf. Want eigenlijk bleef dat beeld zich om de verkeerde reden vasthaken in ons hoofd. Niet zozeer het decor waarin de wapens werden getoond moet ons vragen doen stellen, maar natuurlijk wel het feit dat er bij ons op illegale wijze zoveel moordtuigen circuleren. Onvoorstelbaar is dat eigenlijk. Ook al is een deel vermoedelijk aangetroffen bij verzamelaars, een ruimer deel van dat wapentuig stond, lag of hing met andere doelen bij die West-Vlamingen. Welke omstandigheden brengen mensen er toe om niet een, maar om tientallen revolvers, geweren of granaten in huis te halen, hier bij ons nota bene? Het kan niet anders of het moeten bizarre, angstaanjagende omstandigheden zijn.