Begeleiding op maat nodig om inactieven aan het werk te krijgen

“We moeten af van de hangmatmentaliteit”, schreeuwt VOKA uit in de jaarlijkse nieuwjaarsboodschap voor de regio Oostende. De werkgeversorganisatie stoffeert die noodkreet met duizelingwekkende cijfers: op een beroepsbevolking van 42.500 mensen in de stad Oostende zijn maar liefst 12.000 inactieven. Voor alle duidelijkheid: er is een onderscheid tussen inactieven en werkzoekende werklozen. Die laatsten zijn de mensen die geen job hebben, maar ingeschreven zijn bij de VDAB en begeleid worden in hun zoektocht naar een nieuwe baan. De inactieven, dat is de veel ruimere groep van mensen die om allerlei redenen niet meer aan het werk zijn. Een groot deel daarvan hoeft niet meer naar een baan te zoeken. Ze zijn vrijgesteld door hun leeftijd, beroepsverleden, brugpensioen, om sociaal-familiale redenen of kozen voor een tijdelijke vorm van loopbaanonderbreking.

Als we enkel naar de werkzoekende werklozen kijken, dan zetten Oostende en de kust in het voorbije jaar zelfs mooie stappen vooruit. Alle kustgemeenten, behalve Brugge en Nieuwpoort, noteerden in december een dalende werkloosheid tegenover een jaar daarvoor. Middelkerke min 11,8 procent, Bredene min 9,1 procent, De Panne min 8,3 procent… Zelfs in de stad Oostende waren er 1,2 procent minder werklozen, terwijl het Vlaamse en West-Vlaamse cijfer een licht stijgende tendens vertoont. Daarbij moeten we natuurlijk ook zeggen dat de kustregio traditioneel een vrij hoge werkloosheid heeft. En ook dat het aantal ‘inactieven’ dus nog een pak hoger is. Om nog eens het voorbeeld van Oostende te nemen: daar waren in december slechts een kleine 3.000 werkzoekende werklozen, tegenover het totaal van 12.000 inactieven dat VOKA noemt.

Natuurlijk staan we voor de uitdaging om meer mensen aan het werk te krijgen, zeker nu bedrijven smeken om arbeidskrachten. Maar het is ook zo dat de kust veel mensen aantrekt die moeilijker aan de bak komen op de arbeidsmarkt. Zoals de iets ouderen die niet meer echt vragende partij zijn voor een job, maar bij de werkgevers ook niet meer zo gegeerd zijn. Die mensen toch weer laten meedraaien, voltijds of deeltijds, vraagt heel gespecialiseerde begeleiding op maat. Een enorme opdracht, maar de dalende werkloosheidscijfers geven aan dat we niet zò slecht bezig zijn.