3A-knooppunt in Roeselare : echt wel een modelproject

© Kurt Desplenter
Jos Remaut

Criticasters hadden een ware verkeerschaos voorspeld en er meteen aan toegevoegd dat de werken nooit klaar zouden zijn tegen de ingebruikname van het nieuwe ziekenhuis. Ze hebben twee keer ongelijk gekregen.

Dank zij een voortreffelijke organisatie en doordachte fasering is de verkeershinder tijdens de werken – alle verhoudingen in acht genomen – immers heel beperkt gebleven, zeker voor het doorgaand verkeer dat vanaf de snelweg Roeselare binnen moest of omgekeerd. Maar ook, en dat is nog straffer, werd de scherpe timing moeiteloos gehaald en dit ondanks het feit dat de werken met vertraging waren gestart. Schril contrast alvast met een heel aantal minder ingrijpende werken die ellendig lang duren omdat de termijnen veel te ruim worden gesteld om aannemers te behoeden voor boeteclausules.

Dikke proficiat dus aan het Vlaamse Agentschap Wegen en Verkeer voor de onberispelijke uitrol van het project ‘3A Knooppunt’, van vitaal belang voor de toekomst van Roeselare. Maar net als de totstandkoming van het fusieziekenhuis AZ Delta zelf, liep ook de geboorte van dit toegangscomplex niet bepaald van een leien dakje. We schrijven 2 december 2011 wanneer er voor de eerste keer sprake is van de ‘Poort tot Roeselare’. Toen nog met een geraamde kostprijs van 7,5 miljoen, want het was de bedoeling één grote viaduct te bouwen in het verlengde van de brug over de E403. Maar nadat Ben Weyts in 2014 Hilde Crevits opvolgde als minister van mobiliteit ging de wind plots anders waaien en begin 2015 werd het nieuwe complex openlijk op de helling gezet : het zou veel meer kosten dan voorzien, en ook de onteigeningskost bleek veel te laag ingeschat. Dus kwam AWV op de proppen met een plan B : een kruispunt met verkeerslichten.

Maar dat was buiten de stad Roeselare gerekend : in alle stilte ging die aan de slag om diverse partijen samen te brengen om tot een degelijk alternatief voorstel te komen. Minister Weyts draaide, daartoe aangespoord door Geert Bourgeois himself, ook bij en in alle creativiteit werd een formule gevonden waarbij ook de stad Roeselare en de belanghebbende privé-instanties in de buurt gingen meebetalen. En zie : het resultaat is een modelproject voor de prijs van… amper 6,4 miljoen euro. Met dank vooral aan Griet Coppé, die haar dubbelmandaat als schepen én als Vlaams parlementslid hier uitstekend heeft gevaloriseerd. En laat mobiliteit in vele gevallen een vrij ondankbare bevoegdheid zijn voor een schepen, dit keer is een ruiker bloemen wel op zijn plaats.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier