22 mei: Sherlock Holmesdag

Talitha Dehaene

Van Dag van het Naakt Tuinieren tot Knuffel je Kat Dag. Je kan het zo gek niet bedenken, of er is een dag aan gewijd. Journaliste Talitha Dehaene (29) pikt er elke week eentje uit.

Ik ben een grote fan van whodunits waarin ik mee kan speuren naar de dader. Daarbij vind ik fictie zoals Sherlock Holmes wel tof, maar mijn grootste liefde is true crime. Sommige mensen vinden het (terecht) luguber, maar niets stemt mij vrolijker dan een verse Netflix-documentaire vol moord en doodslag. Hoe waanzinniger de seriemoordenaar is, hoe liever ik het heb. Een artikel dat waarschuwt voor schokkende details? Ik klik ‘m sneller aan dan mijn schaduw. Een podcast waarin men niks anders doet dan urenlang speculeren over wat er zou gebeurd zijn bij die ene mysterieuze verdwijning? Ik ben meteen verslingerd. Zelfs als ik al weet hoe het eindigt (spoiler: Dutroux wordt gepakt), blijf ik aan het scherm gekluisterd. Als er een grote berg afwas bij ons thuis staat, weet je eigenlijk al zeker dat ik ergens een nieuw verhaal heb ontdekt. Dat ik criminologie gestudeerd heb, is dus weinig verbazend. (Noch dat ik ben afgestudeerd met een experiment rond expliciete plaats delict-foto’s voor mijn thesis.)

Interesse in true crime betekent niet per se dat je gevoelloos bent

Het lijkt een morbide fascinatie, maar er zijn heel veel mensen met dezelfde guilty pleasure. Dat zijn bovendien vooral vrouwen, zo blijkt uit studies. Voor wie nu vreest dat diverse vrouwen in zijn/haar omgeving stiekem psychopathische ramptoeristen zijn, heb ik wel goed nieuws: een interesse in true crime betekent niet per se dat je gevoelloos bent. Integendeel, experts stellen zelfs dat fans van het genre bovengemiddeld empathisch zijn. We leven mee met de slachtoffers en willen begrijpen hoe een mens zó kil en harteloos kan worden. Via true crime proberen we een beetje in zo iemands hoofd te kruipen.

Daarnaast is true crime ook gewoon een leuke, zij het iets bloederigere, manier van puzzelen. Wij, amateurdetectives, proberen vanuit onze zetel de puzzelstukjes van de moord samen te leggen, in de hoop dat we een detail ontdekken dat de speurders over het hoofd hebben gezien. Kijk maar naar de talloze theorieën die er zijn ontstaan over de verdwijning van Madeleine McCann. We willen het graag oplossen, en dus eigenlijk ook graag helpen. En geef toe: met al die zeeën van tijd die corona ons heeft geschonken, zijn er nuttelozere dingen die we zouden kunnen doen. (Zoals die afwas. Doe ik morgen wel.)