1 maart: Leuke-feitjes-over-je-naamdag

Van Dag van het Naakt Tuinieren tot Knuffel je Kat Dag. Je kan het zo gek niet bedenken, of er is een dag aan gewijd. Journaliste Talitha Dehaene (29) pikt er elke week eentje uit.

Het zal u niet verbazen, beste lezer, dat er over mijn naam meer dan voldoende leuke feitjes te vertellen zijn al waren het maar de diverse creatieve manieren waarop mensen het al hebben uitgesproken dan wel gespeld. Tabitha, Tanita, Tilata, Thalitah, Nathalie,… Het heeft allemaal al de revue gepasseerd. Ik kijk er eerlijk gezegd niet eens meer van op en ben het al gewend om mijn naam drie keer te moeten zeggen. (Al blijft het mijns inziens een kleine moeite om eerst te checken hoe je ‘m spelt voor je mij mailt, zeker als je in de betreffende mail ook nog iets van mij nodig hebt. Zomaar een tip.)

Ik ben best wel gefascineerd door voornamen. Neem nu het feit dat je tegenwoordig aan iemands naam zijn of haar leeftijd kan aflezen: Yvonne en Patrick zijn zestigers, Elke en Jeroen zijn dertigers, Luna en Milan zitten nog op school. Dat was vroeger helemaal niet het geval, maar toen bestond er slechts een handjevol namen. Sinds de burgerlijke stand kersverse ouders helemaal vrij laat in de keuze, stijgt het aantal unieke en speciaal geschreven namen, maar zijn ouders ook steeds gevoeliger geworden voor trends.

Trendsetters, waar wachten jullie op?

Zo kiezen millennials sinds een paar jaar ineens massaal voor babynamen die je tot voor kort enkel in het bejaardentehuis aantrof: Maurice, Jeanne, Georges, Odette, Kamiel, Prosper, Agnes,… Je hoeft er maar de laatste KW Beebee op na te slaan om te zien dat ouderwetse Franse en Vlaamse namen weer helemaal in zijn. Zelf kan ik de talloze Cyrieltjes in mijn omgeving ook bijna niet meer uit elkaar houden. Het is nu alleen nog wachten op de hippe vogels die alvast aan de volgende generatie namen beginnen. Het eerste geboortekaartje van de kleine Chantal, Rudy, Alain of Josiane moet bij mij nog in de bus vallen. Trendsetters, waar wachten jullie op?

Ach, uiteindelijk zegt de keuze voor een naam vooral iets over de ouders en bitter weinig over het kind zelf. Toch moet hij/zij tot het einde der dagen met die naam leven. Eigenlijk is dat raar, maar ja, we kunnen baby’s moeilijk een cijfer geven tot de dag dat ze er zelf eentje kunnen bedenken. Het is maar goed ook, want van ‘Komen eten, Elsa, Bumba en Fristi!’ wordt wellicht niemand echt vrolijk.