Regenboogbos in Zandvoorde voor Charlotte Gysel en andere verkeersslachtoffers

Hier komt het Rainbow Charlotte Gyselbos. © Benny Proot Benny Proot
Leen Belpaeme
Leen Belpaeme Medewerker KW

Het is ondertussen al twee jaar geleden dat Charlotte Gysel (18) uit Oostende het leven liet in een zwaar verkeersongeval in Kortemark. Haar ouders praten nog elke dag met veel liefde over haar en ze blijft voortleven in de herinnering bij heel veel mensen. Binnenkort zal ze ook voortleven in de bomen die geplant worden voor haar en andere verkeersslachtoffers in het Rainbow Charlotte Gyselbos in de Karperstraat in Zandvoorde.

De 18-jarige Charlotte Gysel uit Bovekerke, bij Koekelare, stierf op 27 september 2019 bij een zwaar verkeersongeval in de Kortemarkse deelgemeente Edewalle. De studente, die een opleiding volgde tot leerkracht lager onderwijs, werd in haar kleine Fiat 500 frontaal aangereden door een pick-up die op het verkeerde rijvak reed. De bestuurder bleek 2,39 promille alcohol in zijn bloed te hebben.

Bezig met klimaat

Niet lang na het ongeval contacteerde Andy Vermaut van de Rainbowbeweging – een organisatie die zich inzet voor actief bosbeheer – de ouders van Charlotte met het aanbod om een bos aan te planten voor Charlotte. Johan Gysel en Griet Depreitere waren meteen ontroerd door het aanbod. “Lotje zat op school in de klimaatgroep en in de tuingroep. Toen ze eens thuiskwam was ze ongerust omdat er bomen omgehakt werden bij ons in de buurt van Bovekerke. We hebben daar toen uitgelegd dat dit soms nodig is voor de gezondheid van het bos en toen was ze gerustgesteld. Ze was bezig met het klimaat. We weten dan ook zeker dat ze dit gebaar heel mooi zou gevonden hebben”, vertellen Griet en Johan.

Herinnering

Het verlies van hun dochter weegt nog altijd zwaar door bij het koppel, maar ze houden zich vast aan de vele mooie herinneringen. “We willen niet altijd over het ongeval praten, maar we blijven de herinnering aan Charlotte behouden. We praten echt nog elke dag over haar. Ze was niet alleen mijn dochter, ze was echt mijn vriendin. We hadden een enorm goede band. We hadden een mooi leven met haar erbij. We hadden een gezin om fier op te zijn, maar nu is het helemaal anders. De ene dag gaat beter dan de andere, maar we proberen al het positieve eruit te halen. We blijven een liefdevol gezin samen met Arthur en met Charlotte is ons hart.”

Voor alle slachtoffers

De ouders putten kracht uit de vele mensen die hen een warm hart toedragen en aan de mooie initiatieven waarmee hun dochter herdacht wordt. Ze dragen het bos ook op aan alle verkeersslachtoffers. “Het is niet alleen Lotje die gestorven is, maar ook veel meer mensen. Alle lotgenoten hebben we ook via de vereniging Ouders van Verongelukte Kinderen aangesproken. Als ze willen mogen ze zeker hier ook komen om een boom te planten”, zegt Griet.

We zijn de mensen dankbaar die Lotje blijven herinneren – mama Griet Depreitere

Het bos wordt op zondag 19 december om 13 uur aangeplant in de Karperstraat met vrijwilligers. Iedereen die wil komen helpen, is welkom vertelt initiatiefnemer Andy Vermaut. “Wij hopen dat dit bos niet alleen zal dienen als een plaats van herdenking, maar ook als een bos dat een positieve opbouwende boodschap afgeeft aan de rest van de wereld. De boodschap dat mensen die drugs of alcohol hebben gebruikt, onder geen beding een motorvoertuig besturen is belangrijk voor de hele wereld. We willen niet dat er nog Lotjes slachtoffer worden van wat er is gebeurd. Vandaar zien we dit project als één van de vele zaadjes die we in de toekomst willen realiseren”, zegt Vermaut.

20 jaar groei

Buitengoed staat in voor de aanplanting en het beheer van het stadsrandbos waar het Rainbow Charlotte Gyselbos een plaats zal krijgen. “We zullen hier Zwarte els, Haagbeuk, Wilde appel, Zwarte populier, Ratelpopulier, Zomereik, Schietwilg, Gewone Lijsterbes en Winterlinde aanplanten. De eerste jaren zal het er nog niet uitzien als een bos. Pas binnen 20 jaar zal het bos echt gegroeid zijn”, leggen Alexander Proot en Joke Coopman uit. De ouders van Charlotte zullen de plek alvast koesteren. “We hopen dat veel lotgenoten hier in de toekomst troost zullen vinden.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier