Heel wat jongeren weten niet altijd wat gekozen na het middelbaar. Misschien is een jaar ertussenuit dan wel een goeie oplossing. Zo dacht ook Macha Van Linden (18) uit Kortemark. Ze liet andere keuzelanden als de Filipijnen en Italië links liggen en ging als uitwisselingsstudente haar geluk zoeken in Denemarken.
“Ik verblijf als AFS-studente niet in een gastgezin, maar ik woon nu 5 maanden in het Deense Fredericia op het eiland Jutland, waar ik school loop in de Snoghoj Hojskole”, vertelt Macha. “Daar studeren allemaal internationale studenten en je kan er de richtingen auteur, cultuur of musical volgen. Ik koos voor cultuur en dat houdt in dat er dagelijks zang en improvisatieoefeningen op het menu staan. Naast mijn leven in het college heb ik ook een contactfamilie waar ik steeds terecht kan, mochten er problemen zijn. Ik ben eerst op AFS-kennismakingsweekend geweest om zo te weten te komen of dat wel iets voor mij was. Mijn drie favoriete landen waren Denemarken, de Filipijnen en Italië. Uiteindelijk twijfelde ik of ik studeren in het buitenland zou combineren met vrijwilligerswerk, maar ik besloot om zoveel mogelijk kunst te studeren. Volgens mij zal ik de taal veel sneller leren als ik samen ben met andere studenten. Ik hoop ook mezelf wat beter te leren kennen en veel nieuwe ervaringen op te doen.”
Vikings
“Een nicht en een vriendin van mij trokken met AFS respectievelijk naar Paraguay en Peru en hun ervaringen spraken me aan”, vervolgt Macha. “Ik was nog veel jonger toen, maar het interesseerde mij toen al geweldig om nieuwe culturen te leren kennen en contacten te hebben over de hele wereld. De lessen aan het college verlopen vlot: we krijgen elke maandag info over wat er te gebeuren staat de komende week. Er zijn de lessen cultuur en er is ook Deense les. Daarnaast staat er sport, zoals yoga, lopen of dansen op het menu. Ik hoorde al dat het hier een traditie is dat de studenten ‘s winters in de zee springen en nadien in de sauna gaan, zoals echte Vikings. Een andere gewoonte is de suikervrijdag. Dan eten we samen cake en zingen we een lied om zo de week af te sluiten. De lessen eindigen hier dagelijks om 15 uur, dus dan is er nog genoeg vrije tijd. Ook in de weekends is er tijd om een stad te gaan bezoeken of om iets te doen met de contactfamilie. Zo bezocht ik vorig weekend Legoland in Billund.”
Honden en katten
“Vorige week ben ik gestart met Deens te leren en dat is niet makkelijk. De meeste lessen krijg ik in het Engels en communiceren gebeurt ook nog veel in het Engels, ook al spreek ik Engels met haar op. Uiteindelijk is het de bedoeling dagelijks de aangeleerde Deense taal te herhalen, zodat je die na één jaar redelijk vlot onder de knie hebt.”
“Denen zijn heel gesloten mensen. Als je als enige in het gezelschap geen Deens spreekt, zullen ze onderling toch hun eigen taal blijven spreken, terwijl wij naar het Engels zouden overschakelen. Of ik België mis? Laat ons zeggen dat ik mijn honden en katten het meest mis. Mijn ouders, Carla Debart en Jan Sanders, hoor ik vaak. We bellen nu en dan en we sturen foto’s naar elkaar. Voor hen is het toch wel raar dat ik er even 10 maanden niet ben. Het is voor mij ook vreemd om te horen wat mijn vrienden nu gaan studeren, want bij mij staat dat nu even on hold.”
Roeien op zee
“Ik ben hier ook weer beginnen roeien. Dat deed ik al toen ik in het derde middelbaar zat bij de Koninklijke Roeivereniging in Brugge. Daar haalde ik ooit de tweede plaats op het Belgisch kampioenschap. Omdat het de laatste jaren niet meer te combineren viel met mijn studies, ben ik ermee gestopt. Mijn contactfamilie hielp me om mee te kunnen roeien in de roeiclub van Fredericia. Dit betekent dat ik nu elke zaterdagochtend om zes uur uit de veren mag om in die roeiboot te stappen. Hier in Denemarken is het zo dat je niet op een kanaal roeit, maar gewoon op de zee.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier