Lichterveldse studentes doen vrijwilligerswerk in Vietnam

Sinds januari verblijven Katrijn Labeeuw (21) en Sarah De Jonghe (27) in Vietnam, waar ze in het kader van een schoolstage vrijwilligerswerk doen. De studentes leiden mensen op die uit een arme buurt of weeshuizen komen om later zelf aan het werk te gaan als lokale kinderbegeleider.

Katrijn Labeeuw en Sarah De Jonghe zijn beiden studentes aan de Arteveldehogeschool in Gent. Katrijn volgt de opleiding pedagogie van het jonge kind, terwijl Sarah een opleiding tot kleuterjuf volgt. De twee studentes zijn beiden afkomstig uit Lichtervelde, al woont Sarah al vijf jaar in Izegem. Momenteel verblijven ze in Kon Tum, een stad in Centraal-Vietnam. Ze nemen er deel aan een project van de non-profitorganisatie Poussière de Vie (PdV). “De bedoeling van het project is dat wij mensen die zelf uit weeshuizen of arme buurten komen, opleiden tot BAFA’s (Brevet d’Aptitude aux Fonctions d’Animateur) of kinderbegeleider. Op die manier kunnen zij later zelfstandig aan de slag in de plaatselijke weeshuizen of Vin Sohns.”

De twee studentes geven dagelijks Engelse les en een animatorcursus aan de Vietnamese leerlingen, die tussen de 18 en 30 jaar oud zijn. In de namiddag worden er dan vooral spelletjes gespeeld. Daarnaast zijn Katrijn en Sarah twee middagen in de week actief in de plaatselijke weeshuizen. “Momenteel helpen we mee in de weeshuizen en observeren we de werking ervan. Binnen een aantal weken bekijken we dan hoe onze leerlingen het doen met de kinderen. Eigenlijk zijn wij coaches voor hen”, voegt Katrijn toe.

Empoweren

De keuze om op buitenlandse stage te gaan naar Vietnam vloeit voor Katrijn en Sarah vooral voort uit de inhoud van het project. “Net omdat we mensen empoweren om effectief iets te doen met hun leven koos ik voor dit project. Hier zijn de kansen voor jongeren immers niet zo groot”, legt Katrijn uit. Sarah is het daar volledig mee eens: “Een goede opleiding heeft alleen maar een positieve invloed op de werking van de weeshuizen en de kinderen. Het is ook fijn om te zien hoe onze inzet hier geapprecieerd wordt. Alle leerlingen deden van in het begin goed mee en soms krijgen we zelfs applaus na onze les. Dat geeft ons veel voldoening. Daardoor worden we ook steeds meer zelfzeker als we voor de klas staan.”

Cultuurverschillen

Tot nu toe is de ervaring erg leerrijk geweest voor de twee studentes. Toch merken ze beiden dat er grote cultuurverschillen zijn. “Door onze blanke huid staan we vaak in het middelpunt van de belangstelling. Hier valt het echt op dat wij blank zijn. Mensen zwaaien bijvoorbeeld constant naar ons vanop hun brommer en we worden vaak aangestaard, maar iedereen bedoelt het goed en is heel vriendelijk. In Vietnam geldt nog steeds het idee dat een witte huid het schoonheidsideaal is, terwijl ik vaak denk dat we toch helemaal niet speciaal zijn”, aldus Katrijn. Daarnaast valt het Sarah en Katrijn op dat de Vietnamezen veel meer buiten leven. “Hier in Kon Tum koken mensen nog op een houtvuur en bereiden ze hun eigen geslachte kip, maar dat is niet overal in Vietnam zo. In Kon Tum zijn er namelijk weinig toeristen.”

Vlaamse kost

Van heimwee is er alvast nog geen sprake. Toch missen de studentes wel eens de goede Vlaamse kost. “Aardappelen kennen ze hier niet in Vietnam. Ik snak echt naar een simpele Vlaamse maaltijd met aardappelen”, vertelt Katrijn al lachend. “Maar we mogen zeker niet klagen. Wij verblijven in een vrijwilligershuis met vier andere Franse vrijwilligers. We leven eigenlijk in luxe in vergelijking met veel inwoners van Kon Tum. Wij hebben een wc, een warme douche en een eigen keuken. In Kon Tum hebben sommigen dat geluk niet. Wat ik soms ook mis is een zetel. In Vietnam zit men vooral op de grond op een tapijt.”

Tot eind april verblijven Katrijn en Sarah nog in Vietnam. “Onze stage loopt ten einde op 12 april. Daarna trekken we samen nog twee weken rond in het land. Eerst willen we Hanoi, de hoofdstad van Vietnam, bezoeken. Ook Da Nang, Hué en Bai Tu Long Bai, allemaal gelegen in het noorden van het land, zullen we een bezoekje brengen. Daarna is het tijd om terug naar Lichtervelde te keren.” Of de studentes na hun stage ooit nog zullen terugkeren naar Vietnam? “Het staat voor mij vast dat ik hier zeker nog eens terug kom. In eerste plaats wil ik iedereen terugzien met wie ik een band heb opgebouwd. Bovendien is Vietnam prachtig land”, sluit Sarah af.

(AV)