Kortrijkse jeugdbewegingen trappen werkjaar af

Maud Duthoo © EDB
Redactie KW

Het einde van de zomervakantie staat voor veel kinderen gelijk aan extra ravotten. Begin september starten de jeugdbewegingen immers met een nagelnieuw werkjaar. Wij gingen op bezoek bij avontuurlijke scouts, enthousiaste chiroleden en KSA’ers met wilde plannen.

Maud Duthoo (10) – Rakwi’s Ro-Chiro: “Ik kijk al uit naar de startdag!”

Maud Duthoo (10) leerde Ro-Chiro enkele jaren geleden kennen via een buurjongen. De grote verscheidenheid aan leden is volgens haar de grote troef. “Het leukste is op kamp gaan met al je Chiro-vrienden. Tien dagen weg van mama en papa.”

Maud Duthoo woont in Marke, op een boogscheut van het nieuwe AZ Groeninge. Op die manier heeft een vlotte verbinding met Ro-Chiro. Maud en haar ouders waren op zoek naar een gemengde jeugdbeweging in de buurt. “Ik heb nog twee jongere broers en we wilden later samen kunnen zitten.” Door een buurjongen die tal van positieve verhalen vertelde over Ro-Chiro, leerde Maud de jeugdbeweging kennen.

Ze begon er in het eerste leerjaar en is ondertussen lid van de Rakwi’s. “Er is een heel divers publiek, de leden komen uit Kortrijk maar even goed uit Spiere, Marke of Heule. Het grote voordeel is dat iedereen goed met elkaar kan opschieten, toch wel belangrijk.” Maud zit in de Sint-Paulusschool in Kortrijk. Enkele van haar klasgenoten gaan ook naar Ro-Chiro. “We spelen er elke week toffe, afwisselende spelletjes. Ik ben ook al een aantal keer meegeweest op kamp. Dan zijn we voor tien dagen weg van mama en papa en zijn we enkel met onze vrienden van de Chiro samen. Dat is echt het leukste. Daarnaast trekken we ook nog op weekend. Elke afdeling heeft hiervoor een moment waar ze twee dagen of meer weg zijn met de jongens en meisjes van je eigen leeftijd. Heel tof!”

Maud danst nog bij Studio Steps in Bissegem en speelt toneel in Marke. Op zondag 17 september wordt het nieuwe werkjaar afgetrapt. “Ik kijk nu al enorm hard uit naar die startdag. Eindelijk weer Chiro!”

Simon Stragier (11) – Robbedies KSA Adelaars: “Droom om later leider te worden”

Samen met zijn goede vriend Levi leeft Simon Stragier (11) zich elk weekend uit bij de Kortrijkse KSA Adelaars. “Mijn papa vertelde me vroeger dat de KSA heel leuk was. En die verhalen blijken echt wel te kloppen.”

Simon Stragier
Simon Stragier© EDB

Simon Stragier woont in het centrum van Kortrijk en loopt school in de Sint-Paulusschool. Hij heeft nog twee jongere zussen. Simon volgt notenleer met zijn vriend Levi en speelt daarnaast piano. Op zaterdag trekt Simon samen met Levi naar de gemengde KSA Adelaars in de Beekstraat. Hij startte toen hij in het tweede leerjaar zat, als Kabouter.

“Mijn papa vertelde dat het daar heel leuk was, en dat klopt. We spelen daar altijd leuke en vooral goed georganiseerde spelletjes. Ook de leiding is leuk. Zij hebben veel werk om alles voor ons voor te bereiden.” Op zijn school zitten volgens Simon niet zoveel leden van KSA Adelaars en toch heeft hij bij deze jeugdbeweging veel goede vrienden. “Wij hebben bij Adelaars trouwens echt geluk met het grote, mooie speelterrein en de leuke lokalen. Ik droom er nu al van om leider te worden.”

Simon vindt de grote spellen het leukst. “Ik hou van uitdagingen met één bepaald doel, meer dan van opdracht die verdeeld is in kleine spelletjes. Ik ga bijvoorbeeld graag een namiddag op zoek naar een schat.” Vaak is Simon heel vuil als hij van de KSA komt, maar dat vindt hij net het leuke eraan.

Afgelopen zomer ging hij opnieuw met veel enthousiasme mee op kamp. “We zitten bijna de hele tijd buiten en er zijn altijd veel bossen om in te ravotten. Het kamp is eigenlijk nog leuker dan de gewone werking! Dit jaar werd ik eerste bij ‘Omloop’, een spel waar we glowsticks moesten volgen om het parcours af te leggen. En na afloop kregen we pudding als dessert. Het eten op kamp is trouwens veel lekkerder dan op school en soms ook wel dan thuis (lacht).”

Baptiste De Laere (11) – Jongverkenner Scouts Gulden Vlies: “Verlangen naar het kampvuur”

Als elfjarige is Baptiste De Laere een van de Jongverkenners van Scouts Gulden Vlies. Dat hij actief zou zijn in een jeugdbeweging is niet echt verrassend. “Mijn mama en papa waren vroeger lid en mijn broer is mijn leider. En dat is best wel tof.”

Baptiste De Laere
Baptiste De Laere© EDB

Baptiste De Laere is de jongste van drie kinderen en woont in Heule. Hij gaat naar de Sint-Paulusschool in Kortrijk, speelt viool, volgt tekenacademie. Maar bovenal is hij Jongverkenner bij Scouts Gulden Vlies. “De Scouts doe ik het liefst“, zegt hij overtuigd. “Ik ga er al sinds het eerste leerjaar naartoe, net als mijn broer Thibaut en zus Louise. Ik denk dat we voor de scouts hebben gekozen omdat mama er veel mensen kende. En het was ook dicht bij huis.”

Zowel de papa als de mama van Baptiste zaten vroeger in een jeugdbeweging. Het leukste aan de scouts vindt de 11-jarige Heulenaar het ravotten en zich vuil maken. “Bij de Jongverkenners zijn we met achttien. Het is trouwens het derde jaar op rij dat mijn broer mijn leider is. Op zich vind ik dat wel tof”, lacht hij.

De scouts zijn volgens Baptiste meer op de natuur gericht dan andere jeugdbewegingen. “Zo sjorren we bijvoorbeeld nog zelf. Andere jeugdbewegingen gaan met iedereen samen op kamp, de oudsten slapen wel in tenten maar zij moeten niets meer voorzien. Bij ons gaan de jongsten eerst op huisjeskamp en vanaf de Jongverkenners is er echt een tentenkamp. Zalig toch?

“We zetten ook de tenten zelf op en koken – weliswaar met een beetje hulp van de leiding – ons eigen potje. Als we een kampvuur maken, is het vooral uitkijken naar de marshmallows. De derdejaarsavond is trouwens ook heel leuk. Op het einde van het derde werkjaar, neem je dan als het ware afscheid van je leeftijdsgroep. En vooral: je mag die avond een stuk langer opblijven“, besluit Baptiste met een knipoog.

Luz Verschuere (14) – Verkenners Scouts Willem van Saeftinghe: “Scouts zijn vrienden voor het leven”

De 14-jarige Luz Verschuere is een scout in hart en nieren. Elke zaterdag trekt de Verkenner naar het Magdalenapark voor een namiddag vol spel, plezier en avontuur. “Waarom Scouts Willem van Saeftinghe? Wij zijn een groep die erg goed aan elkaar hangt. Iedereen kent iedereen.”

Luz Verschuere
Luz Verschuere© EDB

Luz Verschuere woont in Kortrijk en zit in het vierde jaar Economie met de optie vijf uur wiskunde aan het Guldensporencollege Kaai. Al in het eerste leerjaar startte ze bij Scouts Willem van Saeftinghe. “De keuze voor deze jeugdbeweging kwam vooral door vriendinnetjes van op school. Zij waren al enthousiaste scouts en ik ben uit nieuwsgierigheid met hen meegeweest.”

Een tiental medeleerlingen van Luz zijn lid van dezelfde Scoutsafdeling. “We zijn elk jaar met om en bij de dertig Verkenners. Dat zijn jongeren uit het derde, vierde en vijfde middelbaar.” Scouts Willem van Saeftinghe hebben op zaterdag hun activiteiten bij het Magdalenapark. Luz maakte bij de Scouts naar eigen zeggen al veel supergoede vrienden.

“Elke zaterdag komen we buiten en zijn we samen bezig. Je hebt veel kinderen die het hele weekend binnen naar tv zitten kijken, terwijl wij tal van leuke spelletjes spelen. Ik apprecieer enorm dat er mensen zoals de leiding zijn die dat willen doen voor ons. Ik zou later uiteraard ook graag leidster worden. Dat lijkt me heel leuk om te doen en ik ben sowieso graag enthousiast bezig met kinderen.”

Naast de Scouts gaat Luz vaak babysitten en danst ze bij Polydans in Kortrijk. “Al vormt de jeugdbeweging mijn favoriete vrijetijdsbesteding. Dit jaar ging ik zelfs bewust niet mee op vakantie met mijn ouders. Het scoutskamp kreeg simpelweg voorrang (lacht). Je bent twee weken in de natuur, met vrienden en zonder gsm’s. Het enige waar je moet aan denken is je amuseren. Veel beter kan vakantie niet zijn, denk ik.”

Volgens Luz worden kinderen en jongeren een stuk zelfstandiger in een jeugdbeweging. “Op kamp moeten wij onze plan trekken, zeker op driedaagse bijvoorbeeld. Waarom ik Willem van Saeftinghe aan iedereen zou aanbevelen? Het is een kleine, intieme groep die erg goed aan elkaar hangt. Je hebt soms jeugdbewegingen die met zodanig veel zijn dat je de helft van de mensen niet kan kennen. Bij ons kent iedereen iedereen en dat maakt het zo aangenaam. De vrienden die je hier maakt, zijn voor het leven. Daar ben ik rotsvast van overtuigd!”

Sies Vandevelde (20) – leider KSA Pius X: “KSA is mijn tweede familie geworden”

Sies Vandevelde is 20 en al bijna vijftien jaar KSA’er bij Pius X. Ondertussen is hij al vier jaar actief als leider. “Naar de jeugdbeweging gaan was voor ons vrij normaal: alle vrienden van op school waren er ook.”

Sies Vandevelde
Sies Vandevelde© EDB

Sies Vandevelde woont in Kortrijk, is afgestudeerd als bachelor Toegepaste Architectuur en begint eind september aan zijn master aan het Sint-Lucas in Gent. Hij houdt van architectuur, tekenen en – hoe kan het ook anders – de KSA. Naast KSA Pius X is hij ook als vrijwilliger bezig met KSA West, waar hij instaat voor het organiseren van activiteiten voor alle groepen van West-Vlaanderen.

Sinds het eerste leerjaar is Sies lid van KSA Pius X. “De lokalen lagen heel dicht bij ons huis, dus de keuze was vrij snel gemaakt“, zegt hij. “Vroeger was dit trouwens een KSJ, maar vorig jaar zijn alle KSJ’s en VKSJ’s KSA’s geworden.” Sies start nu aan zijn vierde jaar als leider, een passie die hij met zijn broer deelt. Zaterdagnamiddag start het nieuwe werkjaar met een wijkspel. “We vormen hier op Pius X een KSA met ruim 180 leden, een dertigtal daarvan is actief als leiding.”

“In het lager was het normaal dat je naar de jeugdbeweging ging”, zegt Sies. “Al je vrienden van school waren er bij. Uiteindelijk blijf je vaak lang bij die hechte vriendengroep. Ik durf zeggen dat we vrienden voor het leven zijn geworden. Met de leiding doe je alles samen: feestjes, activiteiten voorbereiden, op café gaan. We gingen zelfs een aantal samen in Gent studeren. De KSA is als het ware mijn tweede familie geworden.”

Volgens de twintiger zit het verschil tussen leider en lid vooral in de voorbereiding. “Als lid besef je niet echt wat bij zo’n namiddag komt kijken. Je gaat gewoon naar de KSA, bent er met vrienden samen, speelt er voor drie uur en je gaat weer naar huis. Als leiding komt er soms wel wat stress aan te pas.”

“Naast de werking op zaterdag – je moet bijvoorbeeld activiteiten vinden die zoveel mogelijk leden leuk zullen vinden – is er ook de wekelijkse leidingsvergadering en het organiseren van allerlei evenementen. Om de KSA te laten blijven bestaan, moet er immers geld in het laatje komen, hé“, glimlacht hij.

Sies zou graag nog lang bij zijn jeugdbeweging blijven. “Maar veel hangt natuurlijk af van mijn studies. Ik moet nog anderhalf jaar schakelen, een tweejarige master afwerken en dan nog twee jaar stage lopen voor ik onder de Orde van Architecten kan beginnen. Het wordt druk, dat is zeker.”

(Tekst en foto’s Els Deleu)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier