Kleinste schooltje van Oostende sluit eind dit schooljaar de deuren

In de Mariaschool zitten vandaag 39 kindjes. Twee juffen geven er les. © GLO
Gillian Lowyck

Vanaf volgend schooljaar verhuizen de klasjes van de Mariaschool naar de Sint-Lodewijksschool. Daarmee komt er een einde aan het Mariaschooltje, waar er al sinds 1937 les werd gegeven. Het was een erg moeilijke beslissing, maar de twee leerkrachten en de directeur die samen zorg dragen voor 39 kindjes, zien de toekomst positief tegemoet. “Hoewel ik nog heel wat traantjes zal laten, kijken we vooruit”, zegt juf Katrien Seys, die meer dan twintig jaar lang klaarstond voor de kleuters.

Iedereen die wel eens langs het Jetcenter passeert, kent de kleurrijke muur van het Mariaschooltje. De school werd gesticht in 1937 en sindsdien waren er onafgebroken kleuterklasjes gevestigd. Sinds 2001 maakt de school deel uit van de grotere Sint-Lodewijksschool in de Guido Gezellestraat, 500 meter verder van de Mariaschool.

Lang gevochten

In de Mariaschool zitten vandaag 39 kindjes. Twee juffen geven er les. “Dit was echt een heel moeilijke beslissing”, zucht directeur Alexandra Vercruysse. “Maar de onderwijswereld is altijd maar aan het evolueren. Zo gaan de kinderen vandaag minder snel naar het buitengewoon onderwijs en met het M-decreet volgen zoveel mogelijk kinderen met een beperking les in het gewoon onderwijs. Met twee juffen, die overigens heel hard werken, is dat niet meer haalbaar. Vandaag de dag is er in elke school een zorgteam actief. In de hoofdschool zullen we dit team wel optimaal kunnen inzetten.”

“Ik heb heel lang gevochten voor deze school”, gaat de directeur verder. “De school bestaat vandaag nog omdat Lodo (Sint-Lodewijksschool, red.) altijd veel geïnvesteerd heeft. Het is natuurlijk spijtig dat kleine schooltjes overal verdwijnen, maar we willen positief blijven en kijken vooruit.”

“Het zal een grote aanpassing zijn. Wat er met de gebouwen zal gebeuren, is nog niet beslist. In totaal verhuizen we 29 kinderen naar Lodo. Daar zullen we een leegstaand lokaal inrichten. De huidige kleuters uit de eerste en tweede klas gaan volgend schooljaar over in een graadklas, een tweede en derde kleuterklas. Ze blijven hun juf Katrien behouden, dus dat is wel fijn voor de kinderen”, glimlacht directeur Alexandra.

Mondelinge reclame

Juf Katrien Seys (51) is al sinds 1991 hét gezicht van het Mariaschooltje. Zij staat elke morgen en middag aan de schoolpoort. “Dat is toch niet bij alle scholen het geval. Voor veel ouders is dat heel belangrijk”, zegt ze trots. Tien jaar lang werkte Katrien samen met twee collega’s, Marie-Jeanne Maes en Martine Twiesselmann. Vandaag heeft ze nog één collega, juf Nele Dobbelaere.

Juf Katrien Seys.
Juf Katrien Seys.© GLO

“We hebben altijd gevochten voor onze kinderen”, vertelt ze. “Sommige jaren hadden we meer kindjes, dan eens wat minder. Het was elke keer zoeken naar nieuwe inschrijvingen. Niet dat we hier in de buurt gingen aanbellen, dat niet. We organiseerden altijd heel veel momenten voor de ouders. Concerten voor Vaderdag, liedjes zingen met de feestdagen, een afscheidsfeest in juni… Door mondelinge reclame raakten we er wel elk jaar. Veel ouders uit Gistel of Eernegem brachten hun kindjes speciaal naar het Mariaschooltje.”

Herinnering

Net dat kleinschalige is volgens juf Katrien dé grote troef van de school. “Ik sta elke dag aan de schoolpoort. Al meer dan twintig jaar. Altijd hetzelfde gezicht zien is voor veel ouders erg belangrijk en wekt vertrouwen. We zijn hier één groot gezin. De grote dragen zorg voor de kleintjes en omgekeerd. Als de ouders na vier jaar afscheid nemen van onze school, gaat dat altijd wel gepaard met een traan. Veel van mijn eerste leerlingen, die nu in de dertig zijn, hebben me al gecontacteerd om te zeggen hoe jammer ze het vinden dat de school zal sluiten. Maar de herinnering blijft en het is iets wat ze niet zullen vergeten.”

We zijn één groot gezin, de grote dragen zorg voor de kleintjes en omgekeerd

“Omdat we hier maar met twee juffen waren, hebben we altijd veel gewerkt”, gaat Katrien verder. “Denk aan zaken die niet meteen in ons takenpakket zaten, maar waarover we nooit geklaagd hebben. Als ik een papiertje op de grond zie liggen, raap ik dat op. Want de Mariaschool is als thuis voor mij.”

SOS Piet

Zowel juf Katrien als directeur Alexandra koesteren heel mooie herinneringen aan de Mariaschool. “Ik kijk altijd heel erg uit naar het afscheidsfeest”, zegt Alexandra. “Op het einde van het schooljaar, in juni, nemen we afscheid van de kleuters met een prachtig feest. Het is altijd weer een beetje een emotioneel moment.”

Katrien heeft een hele hoop herinneringen aan haar tijd op het Mariaschooltje. “Ieder jaar stonden we met het afscheidsfeest van de kleuters in De Zeewacht”, lacht ze. “Kok Piet Huysentruyt is ook eens langsgekomen op school en toen kon je ons zien in het programma SOS Piet. Toen kregen we wel een boost in het aantal leerlingen!”

In schoonheid eindigen

“Voor de rest zal ik de sfeer en het familiale nooit vergeten. Ik koester alle mooie herinneringen. De vele mooie feesten en optredens. (even stil) Ik heb al veel traantjes gelaten en er zullen er wel nog vele volgen. Het zal raar doen als ik de sleutel voor de laatste keer omdraai, maar we moeten verder. Ik ga mijn weg wel vinden in de nieuwe school. Ik hoop ook om de tradities van ons schooltje te kunnen behouden. Ik ben altijd al muzikaal en heb dat ook aan de kindjes willen meegeven. Maar dat komt allemaal wel in orde”, zegt juf Katrien.

“Het is wat het is”, pikt directeur Alexandra in. “De ouders vinden het spijtig, maar hebben ook begrip voor de beslissing. Sommigen stelden voor om de jongste kindjes hier nog twee jaar te laten zitten en het zo te laten uitbloeien, maar een school runnen is een complexe aangelegenheid en dat gaat jammer genoeg niet. We zullen in schoonheid eindigen. In plaats van een paar witte ballonnen op te laten, zullen alle 39 kindjes een witte ballon de lucht in sturen op het afscheidsfeest. Het is mooi geweest. Nu kijken we naar de toekomst.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier