Annalisa Devolder (12) trots op eerste eigen muziekstuk: “Klassieke muziek is mijn leven”

© foto Jan
Redactie KW

Het leven van Annalisa Devolder (12) staat voor een groot deel in het teken van muziek. Niet alleen speelt ze viool en piano, ze is ook intensief bezig met het componeren van eigen muziekstukken. Haar eerste compositie werd net voor de lockdown door professionele muzikanten van het Hermesensemble gespeeld in Antwerpen. “Onvergetelijk!”

“Zolang ik mij kan herinneren, weet ik al dat ik muziek wil spelen”, vertelt een enthousiaste Annalisa Devolder. “Mijn ouders luisterden al van toen ik klein was vaak naar Klara en toen ik vier was, gaf ik al aan dat ik viool wou leren spelen. Mijn ouders dachten dat het wel een bevlieging zou zijn en hielden de boot dus nog wat af. Toen ik in de derde kleuterklas zat bleef ik echter volhouden en dus gingen ze overstag. Omdat ik nog te jong was om naar de muziekacademie te gaan, begon ik les te volgen bij Pro Musica in Tielt, waar ik les kreeg van Amelie Verhelle.”

Notenleer

“Inmiddels zijn we zeven jaar verder en volg ik nog altijd privéles bij Amelie. Al snel voelde ik echter ook de nood om notenleer te gaan volgen. Omdat je aan de muziekacademie echter enkel notenleer kan volgen wanneer je een instrument speelt – en ik mijn vioollessen bij Amelie absoluut wou verderzetten – besloot ik ook piano te gaan spelen. De piano is bovendien een belangrijk instrument als je zelf muziek wil schrijven.”

“In tegenstelling tot de meeste van mijn medestudenten, die notenleer eerder zien als een noodzakelijk kwaad, vond ik dit al vlug heel leuk en interessant. Toen ik de mogelijkheid kreeg, koos ik binnen dit vak bovendien voor muziektheorie, voor het zelf schrijven van muziek dus.”

Oosterse Slangen

“Muziek schrijven is voor mij altijd een uitdaging waar ik constant door ‘getriggerd’ wordt. Via mijn leraar Koen Quintyn hoorde ik over ‘The Times’, dit is een forum voor jonge componisten, dat jaarlijks een wedstrijd organiseert voor componisten van 12 tot 20 jaar. Met hulp van mijn leraar heb ik dan eind vorig jaar besloten een muziekstuk te schrijven voor viool en piano. Het stuk heet ‘Oosterse Slangen’ en gaat over de diverse fases in een dag van een slang: ze kronkelt in het eerste deel, wordt door een slangenbezweerder gestuurd in het tweede deel, slaapt in het derde deel en jaagt in het laatste deel op een prooi. Elk deel heeft uiteraard een ander tempo en een eigen sfeer.”

Accenten

“Tot mijn grote verbazing kregen we begin dit jaar bericht dat ik één van de acht laureaten was en dat mijn stuk tijdens een concertavond in concertzaal Amuz in Antwerpen op 8 maart door het Hermesensemble zou gespeeld worden. Het spreekt voor zich dat ik meer dan blij was. In de weken voorafgaand aan de concertavond ben ik met mijn ouders dan vier maal naar Antwerpen gegaan om daar, samen met de professionele muzikanten, het stuk te repeteren. Ik moet wel zeggen dat dit een onvergetelijke ervaring was. Ik kreeg daar een professionele coaching en heb ook enorm veel opgestoken van de andere stukken die uitgevoerd werden. Bovendien werd van mij als componist verwacht dat ik aangaf welke accenten ik wou leggen, waarbij ik in een constante wisselwerking stond met de muzikanten. Deze mensen hadden er overigens geen probleem mee richtlijnen te krijgen van een ‘snotneusje’ van 12 jaar. Ik ben overigens nu al weer bezig aan een nieuw muziekstuk om ook dit jaar weer aan de wedstrijd deel te nemen.”

Als snotneusje van 12 gaf ik professionele muzikanten richtlijnen

“Ik mag gerust zeggen dat klassieke muziek en alles wat er mee samenhangt een stuk van mijn leven is. Thuis of wanneer we in de auto zitten luister ik het liefst naar klassieke muziek. Daarnaast ben ik nu al een grote liefhebber van opera. Dus elk jaar proberen mijn ouders en ik minimum één opera mee te pikken. Zo zou ik dolgraag eens De Toverfluit gaan zien. Uiteraard ga ik voor het spel en de mooie kostuums, maar ik moet toegeven dat ik ook speciaal op de muziek let. Wanneer je de muziek begrijpt, komt het hele stuk nog beter tot zijn recht. Ik ben ook lid van Zanglust in Tielt, waar ik viool speel. Elke dag minstens een half uur viool en piano oefenen is voor mij echt geen opgave. Aangezien ik mijn muziek moet combineren met mijn studies Latijn aan de bron in Tielt is dit ook mijn enige hobby.”

Conservatorium

We vroegen uiteraard ook hoe Annalisa de toekomst ziet. “Als alles verder evolueert zoals ik denk, zou ik later naar het conservatorium willen en zou ik van muziek later mijn beroep willen maken. Het is mijn grote droom een eigen groot muziekwerk te schrijven en dit dan zelf te mogen dirigeren voor groot publiek. Als ik de lat dan nog hoger mag leggen is mijn ultieme droom, net als bij vele muzikanten denk ik, ooit eens aan de Koningin Elisabethwedstrijd deel te nemen. Geen nood echter, ik blijf met mijn voetjes op de grond en zie wel hoe ver ik ooit zal komen.” (JG)