De strijd tegen afval neemt alsmaar toe. Met het Fishing for Litter-project proberen ook vissers hun steentje bij te dragen. Alle afval dat ze uit zee halen, blijft aan boord en wordt eenmaal aan wal naar het containerpark gebracht. Visser Chris Meyers (43) uit Heist getuigt dat ook vissers zich meer en meer bewust zijn van het probleem.
Toen Chris uit Heist pas als visser het zeegat in trok, werd alle afval steevast overboord gegooid. Beschaamd geeft hij toe dat hij, net als andere vissers, net hetzelfde deed. “Het werd ons zo geleerd. Wisten wij veel. Ik was nieuw in de wereld van de visserij en stond er niet bij stil dat afval in de zee grote gevolgen kon hebben. Iedereen gooide zijn afval de zee in, waarom zou ik dat anders doen?”, zegt Chris.
Het besef dat alle afval dat in zee terechtkomt schadelijk is voor het milieu en voor de consument kwam pas een hele tijd later. “Ik werd zes jaar geleden door mijn eigen dochter, die toen zelf amper zes jaar was, op de vingers getikt. We voeren het schip van Oostende naar Zeebrugge voor haar jaarlijkse schilderbeurt en mijn dochter mocht mee. Ze zag hoe iemand van de bemanning een leeg blikje in het water gooide. Ze zei me dat ze niet snapte dat we dat blikje in zee gooiden, terwijl we daar ook in visten. Haar woorden stemden mij tot nadenken. Sindsdien heb ik mezelf voorgenomen om mijn best te doen om de zee een stuk properder te maken en anderen te sensibiliseren. Want ze had een punt”, vertelt Chris.
Afvalcontainers
De zogenaamde bigbags waar de vissers nu het opgeviste materiaal in doen, waren er toen nog niet. Het opgeviste afval belandde in gewone plastieken zakken of in oude vismanden. Aan land werd het afval dan in een container gedeponeerd. “Eigenlijk was ik toen al bezig met Fishing for Litter, alleen had het nog geen naam en was er helemaal nog niet zo veel rond het klimaat te doen”, gaat Chris verder. “Weet je dat oudere vissers mij op jonge leeftijd vertelden dat we de zee toch nooit vol zouden krijgen, zelfs al dumpten we er al ons afval in. Onvoorstelbaar hoe vissers vroeger dachten. En nog steeds eigenlijk. Nog steeds beseffen niet alle vissers het probleem rond afval in zee. Als we een nieuwe collega aan boord krijgen, dan moeten we hem soms nog warm maken voor Fishing for Litter.”
Chris vaart met de Z.90 Francine. Het schip vist vooral in de buurt van Denemarken. “De Denen zijn ons op vlak van afvalverwerking een hele stap voor. Vroeger werd de vuilnisbak uit onze kombuis in zee geleegd. Waar ik kon probeerde ik het afval aan land te deponeren, maar dat lukte alleen maar in Denemarken. Alleen in de Deense haven stonden afvalcontainers opgesteld. Tegenwoordig kan je wel overal terecht met je afval. Maar de Denen zijn de voorlopers van de afvalverwerking uit zee.”
PMD
Volgens Chris is de zee tegenwoordig precies één groot pakhuis vol vooral plastic afval. Het meeste afval is nog een erfenis van vroeger. In de Noordzee alleen al wordt jaarlijks ongeveer 1.000 ton afval opgevist. “Bij elke sleep zit er afval in onze netten. Meestal gaat het om PMD-afval, maar soms ook netten of netstukken, touw, enz. Dat hangt af van op welke visgronden er gevaren wordt. Maar plastic is sowieso de nummer 1. Veel afval vergaat na verloop van tijd wel, maar plastic kan ons makkelijk overleven. Reden te meer om er samen iets aan te doen. Niet alleen voor ons, maar voor onze kinderen en hun kinderen later.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier