Gewapend met een volle bestelwagen vol voedingsmiddelen trokken Didier Parmentier (53) en zijn Ingelmunsterse kompaan Jens Rosseel naar de Izegemse zusterstad Hotton om er de ravage na de hevige wateroverlast te helpen opruimen. “Hallucinant wat we er zagen”, klinkt het.
Al sinds 2000 zijn Izegem en Hotton, een Luxemburgse gemeente met om en bij de 5.000 inwoners, verbroederd met elkaar. Net als zoveel andere Waalse plekken werd Hotton zwaar getroffen door de overvloedige regenval van twee weken geleden en daarom stuurde de stad een team van stadsarbeiders naar de Ardense gemeente om de getroffen inwoners bij te staan.
Ik voelde me moreel verplicht om de inwoners van Hotton te helpen. We zijn immers allemaal mensen
Maar ook de ‘gewone’ Izegemnaar laat zich niet onbetuigd. Zo richtte Stefaan Snoeck in sneltempo in Prizma Campus VTI een verzamelcentrum in om hulpgoederen bij elkaar te krijgen en begin deze week laadde Didier Parmentier (53) zijn bestelwagen vol hulpgoederen en ging hij ter plekke de handen uit de mouwen gaan steken. “Ik kreeg daarbij hulp van mijn goeie vriend Jens Rosseel uit Ingelmunster”, legt de dispatch manager bij Deforche Construct uit. “Ik voelde me moreel verplicht om de inwoners van Hotton te helpen. We zijn immers allemaal mensen.”
Dierenvoeding, drinkbaar water…
Didier en Jens namen onder andere dierenvoeding mee, maar ook pasta, vooraf bereide sauzen, conserven, drinkbaar water en brood. Daarvoor konden ze rekenen op de steun van onder andere bakker Jan Dierickx-Visschers. “Ter plekke hebben we alles afgeleverd in het crisiscentrum en daarna hebben we een alleenstaande man geholpen om zijn benedenverdieping volledig vrij te maken en alle nog bruikbare huisraad naar boven te verhuizen. Hij was ons enorm dankbaar, maar eigenlijk hebben we gewoon ons hart getoond.”
Didier en Jens staken ook nog een handje toe bij de Izegemse stadsarbeiders die op een camping in Hotton aan de slag waren en trokken met een Wevelgems koppel nog naar het enorm zwaar getroffen Trooz, een uurtje verderop richting Luik. “In Hotton was de situatie al verschrikkelijk, maar in Trooz was de hel pas echt losgebarsten”, zucht Didier. “We waanden ons er in oorlogsgebied. Die mensen hebben er letterlijk niks meer. Van zo’n taferelen wordt zelfs de stoerste beer stil.”
Hulp op gang houden
Didier is van plan om in de loop van volgende week nogmaals met hulpgoederen naar Trooz en Hotton te rijden. “Het is hartverwarmend te zien hoeveel Vlamingen er ter plekke helpen. Zo zie je maar dat we nog steeds één land vormen. De solidariteit is groot, de dankbaarheid van de Ardenezen eveneens. Nu wordt het zaak om deze golf van massale hulp levend te houden, want de heropbouw zal lang duren. Érg lang.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier