Boswachter vraagt hulp van bevolking bij inventarisatie van bijzondere bomen in Dentergem

Hans Vansteenbrugge is beroepshalve boswachter. Zijn werkterrein bevindt zich net over de provinciegrens, in het Meetjesland. Thuis in Dentergem en de omliggende streek inventariseert hij uitzonderlijke bomen. En hij vraagt daarvoor ook jouw hulp.

Hans Vansteenbrugge woont tussen de bomen. “Toen ik hier kwam wonen, stonden er 15. Ik heb er meteen 850 aangeplant.” Zoveel staan er intussen niet meer. Aanplantingen worden uitgedund, dat gebeurde dus ook in de achtertuin van de Dentergemnaar. Maar zijn huis is omringd door groen. “Ik heb hier elk jaar egels, er broeden veel vogels en ik had ooit een wezeltje in mijn voortuin. De liefde voor de natuur kreeg ik mee van mijn vader.”

Toen Hans aan het college in Tielt school liep, stichtte zijn leerkracht aardrijkskunde Noël Lievrouw natuurvereniging De Torenvalk. Hans vond al snel aansluiting. “We gaven ook zelf een boekje uit, dat gedrukt werd in het college. Intussen is De Torenvalk gegroeid en toegetreden tot Natuurpunt. Ik zetel trouwens nog altijd mee in de stuurgroep die maandelijks bijeenkomt.”

Boswachter aan computer

Na zijn middelbare studies werkte Hans 26 jaar in de privésector. Hij had een vaste baan en een jong gezin. Uit interesse volgde hij een cursus tot natuurgids en later tot boswachter. Hij legde examens af en slaagde, ook in de examens voor de overheidsinstantie Selor. Hij sprak met zijn vrouw af dat als er ooit een vacature voor een boswachter in West- of Oost-Vlaanderen zou verschijnen, hij zou meedingen. En zo werd hij eerst boswachter aan de kust. Hans: “Heel veel bos was er niet. Ik beheerde vooral schorren en slikken, kreken en duinen. Een heel gevarieerd landschap was het wel.”

Mijn doel? De mensen attent maken op de waarde van bomen

Intussen werkt Hans voor het Agentschap Natuur en Bos (ANB) in het Meetjesland. En daar vertoeft hij veel meer tussen de bomen. “De dagen van een boswachter zijn elke keer weer anders”, weet hij. “Maar één ding is zeker: het romantische beeld van de kuierende boswachter tussen de bossen, dat klopt niet meer. Een doorsnee dag begint aan de computer. Mails doornemen, daar ontsnapt de moderne boswachter ook niet aan. De hoofdtaak van een boswachter is het uitvoeren van de beheerplannen van de bossen en natuurgebieden. Dergelijke plannen zijn meestal uitgewerkt over een periode van 25 jaar. Wat in het leven van een bos een korte periode is.” Maar in een mensenleven is het wel een hele periode. “Daar heeft het publiek het inderdaad soms moeilijk mee. Maar het is een van onze taken om daarover te communiceren. Waarom worden er bomen geveld? Wat gebeurt er om de kap te compenseren en hoe past dit alles in het langetermijnplan?”

Boomknuffelen

Hans: “Het rooien van bomen gebeurt om het oorspronkelijke landschap te herstellen. Aanplanten en uitdunnen gebeurt natuurlijk ook. En niet te vergeten, overleg met instanties die graag activiteiten willen organiseren in een natuurgebied. Je kan het zo gek niet bedenken of een mens wil het in een bos laten plaatsvinden. Van fiets- en wandeltochten, over geocaching tot boomknuffelen. Het een heeft al meer impact op het bos dan het andere, maar het belang van de natuur primeert voor ons. Al is het wel de bedoeling om de mensen naar het bos te krijgen.”

Veel bomen verdwenen

En hoewel Hans elke dag heel wat bomen ziet, trekken de bomen dicht bij huis ook zijn aandacht. “Er zijn al zoveel bomen verdwenen in Dentergem en omstreken“, meent hij. “Wist je dat vroeger de Statiestraat en de Meulebekesteenweg bedreefd waren? Daar is nog welgeteld één boom van over. Toen de twee Himalaya-ceders aan het monument aan de kruising van die twee straten ook gerooid werden én ook een uitzonderlijke ‘apenverdriet’ verdween uit het straatbeeld, vond ik het tijd om op zoek te gaan naar andere uitzonderlijke bomen. Om ze te inventariseren. Mijn doel? De mensen attent maken op de waarde van bomen. Bomen worden zo vaak als last gezien, terwijl ze net een natuurlijke rijkdom vormen. En bomen zorgen elke dag opnieuw voor zuurstof. Ik roep iedereen in en rond Groot-Dentergem op om bijzondere bomen te melden. Wat bijzonder is? Een exoot of een inlandse boom, die uitzonderlijk hoog, dik of oud is. Of vreemd van vorm. Ik zorg dan voor de rest.”

(Rita D’Hondt)