Vorige week was het precies vijfentwintig jaar geleden dat het themapark Sea Life de deuren opende in Blankenberge. Wij nemen je nog eens mee naar de beginjaren.
‘Blankenberge Sea Life Centre’ – tegenwoordig ‘Sea Life Blankenberge’ – opende de deuren op donderdag 27 april 1995. Het park kwam op de site van het Noordzeezwembad, op de plek waar tot in de jaren negentig het buitenbad met lig- en speelweiden was gesitueerd. “Robert Florizoone, de eigenaar van het Meli Park in Adinkerke (tegenwoordig Plopsaland, red.) zocht een attractie voor de Pier in Blankenberge. Hij kwam daarvoor een kijkje nemen bij onze groep, toen nog ‘Vardon Attractions’, die in meerdere badplaatsen in het Verenigd Koninkrijk attracties uitbaatte. Florizoone exploiteerde toentertijd ook het toeristisch treintje uit in Blankenberge en had een optie op de grond, waar Sea Life zou komen. De overeenkomst was dat Sea Life die grond mocht gebruiken zolang hij de treintjes er ‘s nachts mocht parkeren”, vertelt manager Nicola Hamilton.
Leren van elders
Sea Life Blankenberge maakt vandaag deel uit van de Britse groep Merlin Entertainments, die wereldwijd verschillende attracties uitbaat, waaronder vijftig Sea Life centra en twee natuurreservaten. In 1995 was Sea Life Blankenberge de eerste vestiging op het Europese vasteland. “Het voordeel nu, in coronatijd, is dat wij kunnen leren van onze andere parken. De eerste attractie in het buitenland die na de lockdown weer mocht opengaan, was het Legoland Discovery Center in Shanghai. Ondertussen opende ook onze Sea Life-vestiging in Busan, Zuid-Korea opnieuw de deuren”, zegt Nicola.
De verplichte coronasluiting, met alle gevolgen vandien, was ook voor Sea Life een situatie die zich nooit eerder voordeed. Anders is het park hoogstens op Kerstdag eens een hele dag gesloten. “Het blijft onduidelijk wanneer we opnieuw zullen kunnen opengaan, maar één ding staat vast: àls we weer opengaan, zal dat in een andere wereld zijn. We zijn achter de schermen druk bezig de nodige veiligheidsmaatregelen te treffen: scheidingswanden, alcoholgels, vloerbelijning, extra poetspersoneel… De bezoekerscapaciteit zal in het begin ook heel beperkt zijn, we gaan met een doorschuifsysteem werken en mensen zullen op voorhand hun tickets moeten boeken”, klinkt het.
Zeehondjes
De zeehondenopvang werd al snel na de opening een centrale taak. Het aantal zeehondjes dat jaarlijks in Sea Life Blankenberge wordt opgevangen, is sinds de start van de opvang – in 1998 – verdubbeld. Het recordjaar was 2016: toen spoelden er maar liefst 39 zeehondjes aan. “We zijn nog altijd het enige zeehondenopvangcentrum aan de Belgische kust, en in het seizoen zit daar het meeste werk. Onze hoofdtaak blijft de mensen sensibiliseren. Ook zeehondjes kunnen trouwens virussen overdragen, nóg zo’n belangrijke reden waarom we er niet genoeg op kunnen hameren voldoende afstand te bewaren als je er eentje tegenkomt op het strand.”
Educatie
Het educatieve luik won doorheen de jaren verder aan belang. “Een pretpark zijn we nooit geweest”, zegt Nicola. “Maar educatie werd almaar belangrijker, en het publiek is daar tegenwoordig helemaal in mee. Millennials zijn sowieso ook veel meer met duurzaamheid bezig dan mijn generatie. Toen wij met Sea Life de Suske en Wiske-strip ‘Lambik Plastiek’ lanceerden, werden we er door bezoekers op gewezen dat we zelf nog plastic zakjes hadden in onze shop. Een terechte opmerking, die mooi aantoont dat we met z’n allen veel bewuster en kritischer geworden zijn. Wij willen niet met het vingertje wijzen, maar het goede voorbeeld geven en hopen dat mensen ons daarin volgen. Maar ook wij maken dus soms nog fouten.”
De laatste twee jaren zette het park onder leiding van de nieuwe general manager volop in op de vernieuwing van het park, na al die jaren nog steeds een drukbezochte attractie en bijzondere belevenis aan de Belgische kust. Na de octopussen, de tropische vissen en de zeehonden, deden rond de eeuwwisseling de zeepaardjes, de haaien en de otters hun intrede, later kwamen de pinguïns en de schildpadden erbij.
“Zo hadden de mensen altijd een reden om nog eens terug te komen. Sea Life moet in de herinneringen blijft hangen”, aldus nog Nicola Hamilton. In 2003 werd zij bij Merlin Entertainments brand manager voor Europa. “Ik verzorgde toen de marketing voor Sea Life van Malaga tot Helsinki. Later kwamen daar The Dungeons en Legoland Parks bij, en ik was ook betrokken bij de overname van Madame Tussauds. Dat was precies wat mij op mijn 27ste zo aantrok: het vele reizen”, vertelt ze. Leuke anekdote: Nicola leerde haar echtgenoot, toenmalig marketingmanager, kennen tussen de zeehondjes in Sea Life. “We zijn er een jaar lang in geslaagd om onze relatie geheim te houden”, glimlacht ze.
“Uiteraard vinden we het jammer dat we onze 25ste verjaardag niet uitgebreid kunnen vieren. Wie zijn of haar verjaardag net zoals wij tijdens de corona-lockdown moest vieren, krijgt daarom gratis toegang tot het park.” (Door Wim Kerkhof)
Sea Life weetjes
In 2003 werden er in Sea Life voor het eerst twee zeehondjes geboren, genaamd Halos en Sija. In 2005 zag Vedett, de eerste pinguïn, er het levenslicht.
Een bijzondere gast was het zadelrobje Iris in 2003, een zeehondensoort die normaal gezien in het noordpoolgebied leeft. “Het dier werd, samen met een ringelrob die aanspoelde in Duinkerke, door de Belgische marine weer vrijgelaten op zee. Dat was de eerste keer dat een zadelrob aan de Belgische kust aanspoelde”, weet Bas Bovendeur, dierenverzorger in Sea Life sinds. “Ik was in 1995 aanwezig bij de opening. Tien jaar was ik toen, en mijn droom was ooit zelf bij Sea Life te mogen werken. Die droom is uitgekomen.”
In 2006 zwom in het roggenbassin van Sea Life een zeldzame albinorog rond. Het dier werd voor de kust van Weymouth door Britse vissers gevangen en aan het marinepark geschonken. “We hebben hier ook ooit een albinohaai gehad”, zegt Bas. “We doopten hem Snowy, en omdat hij door z’n opvallende verschijning geen overlevingskans had in de natuur, werd hij permanent in Sea Life opgevangen.”
Het grootste dier dat er ooit te zien is geweest, was de Japanse reuzenspinkrab Crabzilla. “Zijn scharen hadden een spanwijdte van drieënhalve meter en het dier woog maar liefst vijftien kilogram. De krab werd eerst opgevangen bij onze collega’s in Birmingham en kwam in 2010 naar Blankenberge. Het was meteen ook de grootste levende krab die ooit te zien was in Europa”, klinkt het.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier