De Proper Strand Lopers raapten tussen juni 2017 en eind april 2018 maar liefst 70.235 liter afval op in de kustgemeenten. Dat is het werk van tal van vrijwilligers. Een kernmedewerker in Oostende is Kevin Pierloot (37), die met zijn vuilniszak zowat elke dag naar het Klein Strand trekt. “Ik heb anderhalf uur nodig om het hele Klein Strand op te ruimen”, vertelt hij. “Maar of ik dat doe of niet, morgen ligt er weer afval.”
De Facebookgroep Proper Strand Lopers werd in de zomer van 2016 opgericht door Oostendenaar Tim Corbisier. De groep telt nu al ruim 3.400 leden, van wie enkele honderden zelf de handen uit de mouwen steken om afval op te ruimen. De Proper Strand Lopers roepen op om daar foto’s van te maken en het geschatte volume door te geven. Zo wordt berekend hoeveel de vrijwilligers elke maand hebben opgehaald.
De infografiek hieronder toont aan hoeveel er in elke gemeente werd opgehaald tussen begin juni 2017 en eind april 2018. Als iemand meldt dat hij afval heeft opgehaald, wordt dat als één actie gerekend. Maar de Proper Strand Lopers gaan ook soms samen ruimen of nemen deel aan acties die door het gemeentebestuur of een andere instantie worden georganiseerd. Ook die acties zijn meegeteld.
Verwend in De Panne
De Haan en Oostende scoren het hoogst. “Een hoog cijfer betekent vooral dat wij veel vrijwilligers hebben in die gemeente, niet dat er op die plaats veel afval ligt. In Oostende zijn we gestart en hebben we heel wat medewerkers”, legt Tim Corbisier uit. “We merken wel meer afval op plaatsen waar een waterloop uitmondt. Zo ligt in het stukje tussen de pier in Blankenberge en de rotonde in Wenduine heel wat afval en dat heeft volgens onze vrijwilligers met de monding van de Blankenbergse Vaart te maken.”
Een laag cijfer betekent niet dat er niet geruimd wordt. “Onze bevolking is een beetje verwend, want de gemeente doet heel veel”, vertelt schepen van Leefmilieu Bram Degrieck van De Panne, de gemeente met de laagste score. “Er zijn bij ons ook vrijwilligers die de stranden opruimen en wij ondersteunen hen, maar ze hebben nog niet de gewoonte hebben om dat via de Facebookgroep te melden.”
Blikjes onder het zand
Kevin Pierloot werkt als directiemedewerker bij CKG Kapoentje in het centrum van Oostende. In zijn middagpauze of na het werk gaat hij zowat elke dag het Klein Strand opruimen. “Maar tussendoor ga ik ook naar andere stranden en naar ‘t Bosje”, vertelt Kevin, terwijl we met hem het strand op lopen. “In het seizoen zet de stad machines in om het strand schoon te maken, maar er blijft nog heel wat achter op de vloedlijn. Manueel opruimen is een goede aanvulling op de machines van de stad.”
“In de winter tref je vooral afval van de visserij aan: stukken netten, emmers, handschoenen… In de zomer is er ook veel afval van toeristen bij. Mensen duwen al eens een blikje onder het zand. De machines duwen dat dan nog dieper, maar bij de eerste winterstorm vormen zich kliffen en brokkelt het strand af. Zo raap je in de winter soms op wat ‘s zomers bleef liggen”, weet Kevin.
Weinig pakkans
Al rapen we regelmatig een papiertje, een blikje, een flesje, een sigarettenpeuk… op, massa’s afval vinden we tijdens onze tocht niet op het strand. “Er ligt minder dan vroeger”, knikt Kevin, ook al denken andere Proper Strand Lopers daar anders over. “Mensen weten intussen wel dat ze niets mogen weggooien. Ze laten gewoon iets liggen en gaan dan wat verder zitten. De pakkans verhogen is moeilijk. Er zijn er maar weinig die echt iets weggooien.”
Plots vinden we een heel klein plantje. “Op plaatsen waar de machines niet komen ruimen, wijzen zo’n plantjes op beginnende duinvorming. Ja, ik zou al een lezing kunnen geven over het opruimen van de stranden.” Elders op het Klein Strand treffen we paraffine aan, een kleverig goedje dat aan de vingers blijft hangen. “Wordt gebruikt om olietankers uit te kuisen”, legt Kevin uit.
Nurdles
Wat verder vinden we kleine bolletjes plastic, enkele millimeters groot. “Nurdles”, zegt onze ervaringsdeskundige. “Het is de grondstof voor plastic producten, maar de bolletjes lekken uit containers en komen op de stranden terecht. Er liggen er massa’s. Ze verkruimelen, de vissen eten ze op en zo ook de mens. Wie hier niet mee bezig is, is blind voor afval. Maar ik zie ze allemaal en kan me niet inbeelden dat ik er voorbij zou lopen.”
“Het afval spoelt aan terwijl je erop staat te kijken”, zucht Kevin. “Vorige week raapte ik hier een armbandje op van de kampioenenmatch van Club Brugge. Niemand laat dit hier achter, maar het komt in het water terecht, stroomt naar zee en spoelt hier aan. Een ander probleem zijn de ballonnen. Om de 200 meter vinden we er wel één. Zonder helium zouden ze hier natuurlijk niet geraken. Er bestaan nu ballonnen die sneller afbreken, maar dan nog. Dat ligt hier enkele weken en de dieren eten het op. Plastic dat vergaat, dat bestaat niet.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier