Juliette Rousseau uit Adinkerke is met haar 13 jaar het jongste lid van natuurwerkgroep De Kerkuil, en duidelijk ook het meest enthousiaste. Dat merk je als je met haar De Moeren gaat verkennen. Aan haar haviksoog ontsnapt geen enkel vliegend wezen en ze kent het onderscheid tussen heel wat vogelsoorten.
We spreken af op het erf van Kaasboerderij De Moerenaar, samen met coördinator Wim Bovens van De Kerkuil. Het open polderlandschap van De Moeren is een ideale locatie om bruine kiekendieven te spotten. “Deze roofvogels maken bij voorkeur hun nesten op graanakkers, op de grond, en niet in bomen” zegt Wim. “In samenwerking met landbouwers en Inagro (organisatie voor onderzoek en advies in land- en tuinbouw, red.) zijn proefprojecten opgezet met vogelakkers die stroken luzerne combineren en afwisselen met stroken van grassen, granen en kruiden. Kiekendieven jagen boven deze akkers op muizen en de geoogste luzerne is uitstekend groenvoeder voor landbouwers. Dit is ook een optimale habitat voor de zeldzamere grauwe kiekendief.”
Bescherming nodig
Een jaar geleden maakte Juliette kennis met natuurwerkgroep De Kerkuil aan hun infostandje op Lammetjesdag in Hoeve Paepehof. “Dat sprak mij meteen aan”, vertelt ze. “Voor sommige vogels wordt het alsmaar moeilijker om zelf een broedplaats te maken, dus is bescherming nodig. Vogels spotten, moet je natuurlijk leren. Toen ik de eerste keer een kiekendief dacht te zien, bleek het een buizerd te zijn. Nu weet ik dat een kiekendief slanker is gebouwd. Vandaag heb ik toch al een vijftiental kiekendieven gezien, waarvan zelfs twee blauwe, en ook drie buizerds. Intussen ken ik bepaalde plaatsen waar ze zitten. Ik herken ze aan het kleine zwarte puntje in de lucht en hun vliegstijl.”
Maar er is nog meer werk aan de winkel bij De Kerkuil voor Juliette. “We gaan ook op zoek naar het territorium van de kiekendieven. Dat doen we met behulp van apps met vogelgeluiden op onze smartphone. Daarop reageren de vogels. Zo ontdekken we hun broedplaatsen. Later keren we dan terug om de pulli – dat zijn de kuikentjes – te ringen. Het is niet zo simpel om ze te pakken te krijgen! Soms doe je dat met een net, soms gooi je er gewoon een doek over.”
Vliegen naar Afrika
“Zo’n jonge vogel is heel energiek, je moet dan hun poten samen vastnemen. Dan zie je goed dat die poten echt gemaakt zijn om te klauwen, en dat die vogels in verhouding een klein bekje hebben. Het ringen gebeurt door erkende ‘ringers’ van het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen. Zij registreren het gewicht, de vleugellengte, leeftijd… Ze krijgen ook vleugeltags met een bepaalde kleur en code. Zo is Jozef ons specialletje: een bruine kiekendief die gezenderd is, waardoor we kunnen traceren waar hij overal naartoe vliegt, van Afrika tot hier!”
Juliette helpt ook mee op infostandjes, zodat iedereen de natuurwerkgroep leert kennen, en ze volgt cursussen en workshops. “Op school vertel ik wel over wat ik doe, maar dan voel ik me soms alleen op de wereld, want ik ondervind weinig interesse. Wanneer we op vakantie gaan naar het zuiden van Frankrijk, dan betrap ik mij erop dat ik veel meer let op vogels.”
(Myriam Van Den Putte)
Meer informatie: www.natuurwerkgroepdekerkuil.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier