Icoon van grootste klimaatmars ooit is West-Vlaming: “Ik heb echt afgezien”

De grootste klimaatmars ooit in ons land zorgde voor een iconisch beeld: een betoger getooid in een visnet vol plastic afval. De foto van de man ging de wereld rond. Maar, zo vroegen wij ons af, wie is die kerel in dat protestpak eigenlijk? Een West-Vlaming zowaar! Aäron Fabrice uit Oostduinkerke. Zijn gerecycleerd kostuum zagen we in alle kranten deze week, maar zijn bijzonder verhaal vertelt de ‘Plastic Soup Warrior’ hier voor het eerst. “Zoals we nu bezig zijn, kan het niet meer verder.”

Dat Aäron Fabrice (21) zot is van de zee, is een understatement. Overdag is hij aan de slag bij de Vlaamse Milieu Maatschappij, maar elk vrij moment is hij op het strand te vinden. Aäron – bijnaam Plastic Soup Warrior – zoekt er niet alleen naar kostbare objecten, hij verzamelt er vooral afval. Hij doet dat onopvallend en in alle rust. Maar afgelopen zondag raakte hij in één klap bijna wereldberoemd.

Op de klimaatmars haalde zowat elke persfotograaf Aäron voor de lens. In de uren en dagen na de mars, stond hij op alle mogelijke nieuwssites en frontpagina’s. Hij kijkt er zelf van op, als we hem woensdag spreken op het strand van Oostende. “Gek hé”, glundert hij. “Ik wilde me engageren voor de klimaatmars en de plasticproblematiek aankaarten. Dus toen kreeg ik het idee om met afval van op het strand een kostuum te maken. Je moet weten: plastic heeft ook een invloed op het klimaat. Hoe meer er in de zee zit, hoe schadelijker. Ik wilde zondag dus iets speciaals doen. Iets dat de aandacht trok. Een kostuum als kunstwerk.”

“Het was een heel puzzelwerk om mijn pak te maken. Van flessen tot filters en ballonnen, er hangt zoveel aan… Poppen, lichtjes en zelfs een octopusval, waarmee ze inktvissen vangen. Het woog zeker twintig kilo. Ik heb echt afgezien, maar het was het waard.”

Knuffels en kussen

Zaterdag, de dag voor de klimaatmars, stond Aäron vijf uur lang in het station Brussel Centraal. “Met mijn plakkaatje voor me. ‘Stop ocean plastic. Be the change, beat plastic pollution.’ (enthousiast) Ik heb heel veel reacties gekregen. Mensen staken hun duim op, namen foto’s. Sommigen spraken me ook aan om te zeggen dat ze het echt super vonden wat ik deed. Ik kreeg zelfs knuffels en kussen! Er waren er ook die me gewoon negeerden, maar dat heb je altijd natuurlijk.”

Ik droom van een plasticvrije planeet. een wereld waar we niet meer moeten opruimen, waar we niet meer moeten betogen.

Zondag wandelde Aäron al voor de klimaatmars rond in Brussel, met zijn zwaar pak aan. “Ja, ‘s avonds was ik kapot… Ik heb eerst ook weer enkele uren in het station gestaan en vertrok toen naar de klimaatmars. Ik was de allereerste aanwezige”, gniffelt hij. “Ik dacht al: er zal hier niet veel volk zijn, maar blijkbaar was ik er twee uur te vroeg! Ik stond daar al om 11 uur. Gelukkig heb ik in de tussentijd nog wat actie kunnen voeren.”

Gestikte vogels

Het engagement zit diep bij Aäron. Van waar komt dat? “Ik zit al sinds mijn dertiende élke dag aan de zee. Ik raapte toen wel af en toe wat afval op, maar nog niet zoveel als nu. Toen ik veertien was, ben ik pas echt beginnen met vuil rapen, op stranden van Nederland tot Noord-Frankrijk. Waarom? Eerst en vooral omdat ik het altijd maar slechter en slechter zag worden. Ik vond – en vind – geregeld dieren die verstikt zijn, met netten rond hun nek. Dat pakt je wel. Het zijn dikwijls heel mooie vogels die je niet vaak ziet vanop het strand. En dat ligt dan dood voor je. (zwijgt even) Daarom zet ik mij al zo lang in voor de natuur.”

Aäron ontdekte op Facebook de groep Proper Strand Lopers, het burgerinitiatief dat mensen probeert bewust te maken van de zwerfvuilproblematiek. Wie langs het strand vuil verzamelt, neemt daar een foto van en post die in de groep. Aäron zit vandaag in het kernteam van de Proper Strand Lopers. “Maar waar ik ook in geïnteresseerd ben, is van waar dat plastic nu eigenlijk afkomstig is. Hoe komt dat hier op onze stranden terecht? Van welk land, van welke bedrijven?”

Ik vind geregeld dieren die verstikt zijn, met netten rond hun nek. Dat pakt je wel, en daarom zet ik mij al zo lang in voor de natuur.

“Ik heb oog voor de speciale zaken en pik er de interessantste dingen uit. Ik bewaar hier een heel deel ervan bij het Koninklijk Belgisch Instituut voor Natuurwetenschappen, waarvoor ik samenwerk met marien bioloog en Oostendenaar Francis Kerckhof. In mijn collectie zit van alles. Ik ben dan ook een strandjutter. (glimlacht) Ik hoop om ooit nog mijn eigen strandjuttersmuseum te openen.”

Exotisch

In zijn collectie zitten lampen, flessen, exotisch materiaal, kleine zaken van containerschepen… “Op het strand zijn ook archeologisch interessante dingen te vinden. Dat raap ik ook op hoor. (lacht) Die hou ik meestal voor mijn eigen collectie. Het plastic gaat naar een gezamenlijke verzameling. Ik droom er ook van om ooit nog een boek uit te brengen hierover. Een soort strandgids, zoals over organismen, maar dan met plastic.”

Er zijn bijzondere voorwerpen te vinden, maar voornamelijk schadelijk afval. “PET-flessen, ballonnen, hondenpoepzakjes, netten, plastic zakjes…”, somt Aäron op. “Die zaken vind ik bijna elke keer ik op het strand kom. Ik denk dat we als kustbewoners ons sneller bewust zijn van de plasticproblematiek, net omdat we er veel meer mee geconfronteerd worden. Je zit in de natuur, doet een wandeling en ziet dat het strand vol afval ligt.”

Maar gelukkig vindt Aäron dus ook wel nog boeiende objecten. “Een van de interessantste zaken was een boei die uit Rhode Island in de Verenigde Staten kwam. Het touw hing vol met eendenmosselen. Die boei was een heel ecosysteem op zich, vol met krabben en andere dieren die van heel ver naar Europa komen. Via via heb ik dan de eigenaar van de boot gevonden. Het hele dorp in Rhode Island wist van het verhaal. Dat is daar dan ook in de pers gekomen. Ondertussen heb ik nog altijd contact met die mensen.”

Geen beleid

“Ik merk dat er veel meer mensen bezig zijn met plastic. En terecht, want hoe het nu gaat… Zo kan het niet meer verder. Er moet iets veranderen. Zowel burgers, multinationals als de politiek moeten hun verantwoordelijkheid opnemen om het probleem aan te pakken. Men spreekt van een wanbeleid, maar er is gewoon géén beleid! (opgewonden) Een van de voor de hand liggende maatregelen is minder plastic produceren. In Antwerpen komt er een nieuwe plasticfabriek die ze gaan bouwen voor één miljard euro. Ik vind dat schandalig. We kunnen nu al niet omgaan met het plastic afval. We zijn slecht in recycleren. De cijfers spreken dat wel tegen, maar de realiteit is anders.”

Er zijn talloze andere verpakkingsmogelijkheden, maar die worden allemaal tegengehouden door de plastic lobby.

“Daarnaast zijn er talloze andere verpakkingsmogelijkheden. Die worden allemaal tegengehouden door de plastic lobby. Tot slot kan je ook verhinderen dat het in het milieu terecht komt. Een goede maatregel hiervoor is statiegeld. De mensen denken dat dat een belasting is, maar dat is niet zo. Je krijgt je geld terug hé.”

Betere wereld

Dat hij zal blijven strijden voor het klimaat en tegen plasticvervuiling, staat vast. “Ik haal het meeste voldoening uit mensen inspireren. Uiteraard ook dat het strand proper is… (glimlacht) Het sociale aspect is voor mij ook enorm belangrijk. Hoewel het strand opruimen op het eerste zicht misschien een eenzame bezigheid is, ben je met een hele groep. Mensen die allemaal bezig zijn met een betere wereld.”

“De klimaatmarsen op donderdag laat ik over aan de schoolgaande jeugd, maar als er andere marsen zijn, probeer ik weer van de partij te zijn. Ik droom van een plasticvrije planeet. Een wereld waar we niet meer moeten opruimen, waar we niet meer moeten betogen. Een normale, gezonde planeet. Zoals we nu bezig zijn kan het niet meer verder. Daarmee ook mijn duidelijke boodschap op de klimaatmars.”

Volg de avonturen van Aäron via www.facebook.com/Plastic-Soup-Warrior.