Hallucinant - Een op drie recyclageparken te laks met asbest

Medewerkers van onze krant gingen de voorbije dagen langs in alle West-Vlaamse recyclageparken waar asbesthoudend afval mag aangeboden worden. In die containers, die bij voorkeur ver weg van de andere containers geplaatst moeten worden, mag alleen zogenaamd 'hechtgebonden' asbestafval gedeponeerd worden. Dat zijn bijvoorbeeld de klassieke golfplaten die vaak gebruikt worden op het dak van een tuinhuis. Alleen als die platen nergens gebroken zijn, mogen ze in de container. In die container moet een dekzeil liggen dat bovenaan altijd afgesloten moet zijn. Alleen als er iemand asbestafval komt lossen, mag het zeil even open. Daarna moet het meteen dicht gemaakt worden. Bovendien moet men het afval voorzichtig neerleggen en mag het er zeker niet in gegooid worden, net om te vermijden dat het stof opdwarrelt. Tot daar de theorie, die laatst werd vastgelegd door toenmalig bevoegd Vlaams minister Hilde Crevits (CD&V) in een omzendbrief van 27 augustus 2008.Wat onze medewerkers op diverse recyclageparken aantroffen, zit echter mijlenver van die theorie af. In ruim de helft van de recyclageparken staat de container niet op een aparte plaats, zoals nochtans aangegeven in de omzendbrief. Erger: in maar liefst vijftien van de vijftig recyclageparken met een asbestcontainer krijgt het asbeststof vrij spel en ligt de container gewoon open. In het recyclagepark in Sint-Michiels bij Brugge was de asbestcontainer wel netjes gesloten maar vond men er blijkbaar niets beter op dan nieuw afval bovenop het dekzeil te gooien. In de container: vooral - gebroken - golfplaten maar ook zogenaamde 'bigbags' vol niet-hechtgebonden asbest die bovendien niet gesloten waren. Eenzelfde verhaal in de recyclageparken van Jabbeke, Kortrijk, Oostende, Beernem, Damme, Poperinge, Moorslede, Lichtervelde, Oostrozebeke, Wingene, Tielt, Staden, Zonnebeke en Roeselare: open containers vol asbesthoudende golfplaten en dakleien, vaak geplaatst naast containers voor bijvoorbeeld groenafval. De asbestvezels hebben door de wind vrij spel en waaien - onzichtbaar voor het blote oog - het hele park en de omgeving rond. Ze belanden ook in de groencontainers, waarvan het groenafval vaak verwerkt wordt tot compost. Asbesthoudend compost dus.Een bijzondere vermelding maken we voor het recyclagepark van Dentergem. Daar mag volgens de website van intercommunale IVIO helemaal geen asbest aangeboden worden maar wie het toch meebrengt, mag het van de parkmedewerkers zomaar in een open zak steken die nonchalant op een houten palet ligt. "Steek het er maar bij, meneer". Nochtans kan - en moet - het ook anders en hoeft men daar helemaal niet veel moeite voor te doen. In de meeste recyclageparken was het dekzeil van de asbestcontainer netjes gesloten en hield het personeel duidelijk een oogje in het zeil. Vaak stond er ook een sproeier naast de container zodat het afval verneveld kan worden en de vezels niet zomaar rond vliegen. Bij de containers vonden onze medewerkers vaak ook een infobord terug waarop uitgelegd stond hoe men het afval in de container moet gooien. In Veurne legt men bovenop het afdekzeil nog een zware metalen plaat zodat bezoekers hun asbestafval daar niet zomaar kunnen in dumpen. In Koksijde is de asbestcontainer zelfs hermetisch afgesloten door een tent die alleen geopend wordt wanneer iemand asbest komt lossen en die meteen weer dichtgemaakt wordt.Op het containerpark van Sint-Michiels in provinciehoofdstad Brugge vonden we het meest schrijnende voorbeeld van de nonchalante omgang met asbestafval. Eén van de twee asbestcontainers was netjes afgesloten, de andere ook maar bovenop het zeil trof onze medewerker een hoop asbesthoudend puin aan. Niet alleen kapotte golfplaten, met loszittende vezels, maar ook een leiding in asbestcement en zelfs enkele speciale afvalzakken die evenwel gescheurd waren en waar de asbestvezels vrijelijk uit dwarrelden. Levensgevaarlijk, niet alleen voor de bezoekers van het recyclagepark maar vooral ook voor de parkmedewerkers zelf. Bevoegd schepen Mercedes Van Volcem geeft toe dat de container niet altijd gesloten is. "We doen dat om te vermijden dat we hem altijd open en dicht moeten doen. Dat brengt luchtverplaatsing met zich mee waardoor de vezels zich kunnen verspreiden", klinkt de uitleg, die compleet in strijd is met de nog steeds geldende omzendbrief uit 2008.