Rappende pastoor Noë lost ode aan geboortestad Damme

Priester Matthias: “Er komt zeker een zevende lied.” © Frank Meurisse
Phebe Somers

De rots onder mijn voeten waar ik op sta, zingt pastoor Matthias Noë. De priester van Izegem is aan zijn zesde rapnummer met bijhorende videoclip toe, en dit keer is het een ode aan zijn thuisstad Damme.

De 32-jarige geestelijke voldoet allesbehalve aan het beeld van de klassieke, stoffige priester. In Izegem staat hij bekend als een pastoor die echt tussen de mensen staat. Tijdens de coronacrisis besloot hij zelfs om parttime les te geven in Ieper. Maar zijn meest memorabele eigenschap is waarschijnlijk zijn liefde voor muziek.

In mijn liedjes kan ik meer creativiteit steken dan in een klassieke preek

Songwriting is een uitlaatklep voor mij. Het laat mij toe om de gelovige boodschap ook te brengen voor een breder publiek dan louter de mensen die wekelijks komen naar het kerkgebouw. Je kan ook wat meer creativiteit aan de dag leggen dan tijdens de klassieke preek. Mijn eerste muzikale stap was eerder ludiek en toevallig – een kleine vastenrap-, maar door een samenloop van omstandigheden heb ik dan een producer, een filmstudent… mogen ontmoeten waardoor ik alles nu professioneler kan aanpakken”, vertelt Matthias.

Kracht om door te gaan

Twee jaar na de release van zijn eerste nummer laat hij nu zijn zesde single los op Youtube. Dit keer niet uitsluitend over het geloof, maar wel iets dat mogelijks nog persoonlijker aanvoelt. “Het lied is een ode aan mijn thuisstad Damme”, legt hij uit. “Het is de stad van mijn jeugd, mijn grootouders – de clip eindigt ook aan hun graf-, dus in zekere zin is het een nostalgische ode aan het verleden.”

(lees verder onder de video)

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

“Maar Damme is ook de stad waar ik nog altijd naar terugkeer als ik wat nood heb aan rust doorheen de drukte van het pastoorsleven, de mooie herinneringen aan vroeger vormen dus ook een kracht om verder te gaan. In de bijhorende clip heb ik de wisselwerking tussen de drukte van mijn professionele leven en de rust en kalmte die ik associeer met Damme – en mijn jeugd – ook wat aan bod proberen te brengen.”

De liefde voor zijn geboortestad spat ervan af, waardoor je je bijna zou afvragen waarom hij daar ooit vertrokken is. Maar als priester heb je je toekomst niet in eigen handen. Jaren geleden kreeg hij van de bisschop de vraag om in Izegem te werken, waar hij het intussen naar eigen zeggen ook enorm naar zijn zin heeft. Toch werd het gemis iets wat hij van zich af moest schrijven. “Ik mis vooral de rust, zeker buiten het toeristisch seizoen kun je in de velden rond de stad prachtig wandelen en je gedachten de vrije loop laten. Ook aan de mooie kerk heb ik warme herinneringen. Bovenop de toren heb je een magisch zicht op de streek.”

Ik mis de rust van de Damse velden

“Toen ik als kind met mijn fiets door de Damse velden reed werd ik al vaak diep ontroerd door de pracht en de rust van het polderlandschap. Ik ging ook regelmatig mee met de gidsbeurten van Natuurpunt, en toen al schreef ik soms enkele korte rijmpjes en verzen over de streek. Een echt volwaardig lied staat dan ook al lang op mijn to do-lijstje, iets wat ik nog sterker aanvoelde na het overlijden van mijn beide grootouders die in Damme woonden. Op een bepaalde manier werd dan een hoofdstuk van mijn leven afgesloten, en voelde ik de nood om daar op een of andere manier ook muzikaal aandacht aan te besteden.”

Herkenbare nostalgie

Bij het rapnummer hoort een videoclip, die de sfeer van de boodschap perfect weergeeft. Voor het eerst maakte Matthias de clip zelf, met hulp van enkele vrijwilligers voor het filmtechnische aspect. Ook enkele van zijn leerlingen werkten mee. (lees verder na de Facebookpost)

“De reacties zijn tot nu toe allemaal positief. Ik heb hen natuurlijk ook betrokken bij alle voorbereidingen, zodat ze net als mij tevreden konden zijn over het eindresultaat. Mijn familie en de gemeenschap in Damme is natuurlijk ook fan. Maar ik merk aan de reacties dat ook mensen die helemaal geen band hebben met Damme zich wel herkennen in de nostalgische mijmeringen over de geboortestreek, de jeugd….”, klinkt het.

De jonge pastoor denkt al aan een volgend nummer. “Dat zal wellicht gaan over mijn ervaringen als leerkracht, een functie die recent werd toegekend aan mijn takenpakket. Dat zal nog niet voor morgen zijn, na elk project treedt er altijd wat decompressie op. Maar dat er een zevende lied komt, dat is zeker.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier