Jack en baasje Shaline uit Ieper zijn het mooiste adoptieverhaal in ‘De Leukste Hond van Vlaanderen’

© gf
Laurie Bailliu
Laurie Bailliu Medewerker KW

Raf en Rani van radiozender Joe gingen op zoek naar ‘De Leukste Hond van Vlaanderen’. De Ieperse Shaline en haar Springer Spaniel Jack waagden hun kans. Ze grepen naast de titel, maar mochten wel de categorie ‘Mooiste Adoptieverhaal’ op hun naam schrijven.

De Ieperse Shaline Dauwens hoorde de reclame voor ‘De Leukste Hond van Vlaanderen’ en dacht onmiddellijk aan haar Springer Spaniel Jack. Het verhaal van Jack en zijn baasje Shaline begint 12 jaar geleden.

“Jack werd 12 jaar geleden in de provincie Antwerpen gevonden. Hij dwaalde met nog een andere Springer Spaniel rond. Hij was graatmager en super bang. Met eten konden de mensen van Poncho vzw ze lokken en uiteindelijk vangen.”

“Ze waren niet gechipt, waardoor de eigenaar niet opgespoord kon worden. Er was een vermoeden dat ze uitgegooid waren, maar wat de echte reden was zullen we nooit weten. Het andere hondje was zwanger en kon dus niet meteen geadopteerd worden.”

“Na haar bevalling werd ontdekt dat ze iets aan haar longen had en is ze bij de mensen van de organisatie gebleven tot ze even later stierf”, vertelt Shaline.

Adoptiehonden

Shaline en haar partner waren specifiek op zoek naar een adoptiehond. “We waren er rotsvast van overtuigd dat we een hond wilden adopteren. Toen ik een foto van Jack zag, wist ik het zeker. N”

“a het horen van zijn verhaal wisten we dat het geen gemakkelijke opdracht zou worden, maar dat hadden we er voor over”, vertelt Shaline.

Jack zijn vreselijke start, heeft nog steeds een grote impact op zijn karakter. “Tot op heden blijft Jack een bange hond. Nu veel minder dan vroeger natuurlijk, maar sommige dingen vind hij eng. Vanaf dag één merkten we aan Jack dat hij wel wilde, maar de schrik was nog te groot.”

“Een heel jaar was het zoeken en gingen we naar de puppyschool met een 1-jarige hond. De hond van mijn ouders kwam regelmatig op bezoek zodat Jack leerde hoe een normale hond was”, zegt Shaline.

Vertrouwen

“Wanneer Jack eindelijk terug begon te functioneren als hond en als gezinslid, gaf ons dat veel voldoening. We waren zo blij dat we hem een beter leven konden geven en dat zijn we nog steeds. Na veel geduld en liefde heeft hij ons stilletjes aan meer en meer beginnen vertrouwen. Nu zal hij nog steeds bij ons in de buurt blijven. Als hij iets niet vertrouwt, gaat hij veilig achter ons staan.”

Ondertussen blies Jack 13 kaarsjes uit en behoort hij tot de seniors. “Mensen die ons niet kennen zullen Jack zien als een rustige, brave en vooral gelukkige hond. Zo nu en dan heeft hij last van zijn gewrichten en zijn heup, waardoor grote wandelingen niet meer lukken. Ook vele looptoertjes die we samen maakten door Woesten behoren helaas tot het verleden”

“Natuurlijk is hij nog steeds enthousiast als hij mee mag en dan kwispelt zijn staart de hele tijd. Ondertussen hebben we ook 2 kindjes Jelle (8) en Axelle (5) en ook met die verandering heeft hij leren leven. Hij heeft grenzen moeten verleggen, maar geniet nu zeker en vast van de vele knuffels van onze dochter.”

Overwinning

Het adoptieverhaal van Jack kreeg de mooie bekroning van ‘Mooiste Adoptieverhaal’ van radiozender Joe. “Toen ze lieten weten dat Jack bij de 3 genomineerden zat, kon mijn week al niet meer stuk. We hadden stiekem gehoopt om ‘Mooiste Adoptieverhaal’ te winnen, maar niet verwacht.”

“We hadden twee zeer goede tegenstanders, die beide ook een hele weg afgelegd hebben om de hond te worden die ze vandaag zijn. Ik ben naar Ranst gegaan met het idee dat we sowieso winnen, want dit meemaken is al een heel mooie ervaring. Voor Jack is dit opnieuw een overwinning op zijn palmares.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier