Het IJzerbedevaartcomité vraagt 69 jaar na datum opnieuw om opheldering over het dynamiteren van de oude IJzertoren in 1946.
Op een colloquium naar aanleiding van de vijftigste verjaardag van de nieuwe toren roept voorzitter Paul De Belder de nabestaanden van de daders zondag op om open kaart te spelen. “Omdat enkel de waarheid bevrijdt, wil ik, nu de uitvoerders van de ongetwijfeld van hogerhand ‘bestelde’ dynamitering naar alle waarschijnlijkheid allemaal overleden zijn en in vrede rusten, hun kinderen en/of kleinkinderen in alle sereniteit vragen ons de informatie door te spelen waarover zij beschikken”, luidt het in de toespraak van De Belder.
De eerste IJzertoren – die na Wereldoorlog I werd opgetrokken als monument voor de Vlaamse gesneuvelden en meteen ook symbool stond voor Vlaams zelfbestuur – werd in de nacht van 15 op 16 maart 1946 opgeblazen. “Vakkundig vernield“, aldus De Belder, die naar eigen zeggen geen oude koeien uit de gracht wil halen of wonden wil openrijten.
De bladzijde omslaan
De voorzitter van het IJzercomité wil wel “de bladzijde omslaan”. “Enkel met vereende krachten slagen we er misschien ooit in de hartenkreet van de jongens die hier sneuvelden in vervulling te laten gaan: ‘nooit meer oorlog, plus jamais de guerre, nie wieder Krieg, no more war'”, argumenteert hij.
Het duurde uiteindelijk tot 1965 voor de nieuwe, grotere IJzertoren plechtig kon worden ingewijd. De bouw had niet de geplande vier maar wel dertien jaar geduurd, onder meer door geldgebrek. Met brokstukken van de oude toren werd de Paxpoort gebouwd, de toegangspoort tot de bedevaartsweide in Diksmuide.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier