Unieke expo van oude affiches in Audomarusheem: “We hebben gouden tijden gekend”

In het Audomarusheem is een unieke expo van oude affiches, bewaard in drukkerij Smis, te zien. Op de foto Martine Boone, Luc Smiis, Jan Jonckheere, Robert Tratsaert, Mieke Vanslembrouck en Dirk Jonckheere. © LIN
Laurette Ingelbrecht
Laurette Ingelbrecht Medewerker KW

Van vrijdag 1 tot maandag 4 november vindt in het Audomarusheem langs de Westkerksestraat een unieke en nostalgische tentoonstelling van affiches plaats over het uitgaans- en verenigingsleven in Oudenburg uit de periode 1950-1980. De affiches en andere unieke stukken komen uit het archief van drukker Luc Smis, die eind maart zijn activiteiten stopzette.

De Arnoldusstad kent nog altijd een goed gevuld verenigingsleven. Het is wel anders gesteld met het uitgaansleven, want de voorbije 25 jaar sloten heel wat cafés de deuren. Bekende voorbeelden uit de jaren 1960-70 zijn onder andere Oud Gemeentehuis, De Welkom (later Moderne), Sint-Arnoldus, Reisduif, Voorstad, Walkenburg, ‘t Dobbertje, De Statie, Brouwershof en De Sportwereld.

Vooral mannen op café

Deze laatste was tot 2018 een van de blijvers en is nu bistro Jakri. De laatste uitbater van café Sportwereld was Yannick Vandierendonck die er 28 jaar de pintjes tapte. Het café kent een hele geschiedenis met patrons als Jacobus Vandaele, Robert Tratsaert en echtgenote Mieke Vanslembrouck, Luc Verschaeve en Fernand Vantieghem.

We konden hier artiesten als Will Tura, Johan Verminnen, Astrid Nijgh en Rob de Nijs strikken

Mieke en Robert stonden van 1 maart 1971 tot 31 mei 1985 achter de toog van café Sportwereld op de markt. Ze hebben er niets dan mooie en soms ook straffe herinneringen aan. Mieke Vanslembrouck kende de knepen van het vak. “Als jong meisje hielp ik de zaak van mijn ouders, café Oud Gemeentehuis, draaiende houden na het overlijden van mama. Daardoor kende ik Robert al, want hij speelde in de harmonie en was bij ons zo vaste klant. Op een dag was er in ons zaaltje de doop geweest van studenten. En ‘s nachts trof ik er een mesthoop aan. Robert heeft me toen geholpen met de opkuis en toen sloeg de vlam over”, vertelt Mieke.

Na hun huwelijk namen Mieke en Robert café Sportwereld over van Jacobus – Coo – Vandaele. “We hebben 14 jaar hard gewerkt, maar ook nog de gouden tijden van het uitgaansleven gekend. Ons café was het lokaal van een resem clubs zoals die van de biljart, kaarters, postzegelverzamelaars, dia- en lottoclub, Boerenbond, voetbal, tuinbouwers en meer”, somt Mieke op. “Een sluitingsdag kenden we niet, het café was 7 dagen op 7 open. We hebben nooit een televisie gezet, ook geen jukebox. Maar de biljart had een centrale plek”, vult Robert aan. Ook de notarissen uit de ruime omgeving kenden café Sportwereld. Ze maakten er maar al te graag gebruik van voor hun openbare verkopingen.

“Tijdens de week, vooral na de werkuren, waren het alleen mannen die op café gingen. Ik zie nog voor me hoe ze met hun velo toekwamen, vlug naar de toog gingen voor een of twee exports en dan naar huis”, vertelt Robert Tratsaert. “Vrouwen zag je niet op café, tenzij de zaterdagavond. Dan kwamen ze met hun echtgenoot mee die kwam biljarten. Ze zaten samen aan een tafel te kletsen en dronken een limonade, sommigen hadden zelfs hun handwerk mee”, weet Mieke nog.

Mieke Vanslembrouck en Robert Tratsaert mochten in de jaren '70 heel wat bekende gasten, zoals Rob de Nijs, in hun zaak ontvangen.
Mieke Vanslembrouck en Robert Tratsaert mochten in de jaren ’70 heel wat bekende gasten, zoals Rob de Nijs, in hun zaak ontvangen.© repro LIN

Op maandag was er de voorloper van happy hour: wie er iets bestelde, kreeg de tweede consumptie gratis. “En of dat geweten was… Toen een stamgast eens ziek was, kwam zijn moeder vragen om de gratis pint voor haar zoon”, lacht Robert.

“De cafés waren vroeger echte biercafés. Als je honger had, kon je er hoogstens een droge worst, een gekookt ei, chocolade en soms een zakje chips krijgen. Weet je dat wij zelfs gestart zijn zonder plat water? Als frisdranken hadden we spuitwater, limonade en cola. Ook de soorten bier waren beperkt. Een grote verandering als je dat met vandaag vergelijkt”, voegt Mieke er aan toe.

Op de dansvloer

Oudenburg was in de jaren 60-70 ook bekend als the place to be om te dansen en een lief te vinden. Afwisselend was er bal in het Sint-Pietershof en in de Moderne. “De jonge mensen uit Westkerke, Roksem, Ettelgem, Zerkegem en Jabbeke kwamen met hun fiets om op de dansvloer met het mooiste meisje of de knapste gast te dansen.”

In de Sportwereld was er alleen bal met de kermis in juni en in augustus. “We konden toen bekende artiesten zoals Will Tura, Johan Verminnen, Astrid Nijgh en Rob de Nijs strikken. En natuurlijk was het toen volle bak”, besluiten Mieke en Robert, blij om de mooie herinneringen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier