Op 6 september 2019 is het precies 75 jaar geleden dat de Engelse korporaal Thomas Joicey sneuvelde in Stasegem. Ter nagedachtenis aan hem, en de overleden ooggetuige Magda Bauwens, maakte Jo Moerman een clip en werd een gedenkplaat geïnstalleerd.
In de tweede helft van augustus 1944 heerste er een koortsachtige bedrijvigheid in de regio rond Harelbeke. “Troepenbewegingen beheersten het straatbeeld: een massale aftocht van allerhande Duitse eenheden was aan de gang. De baan Kortrijk-Gent was zowat de voornaamste vluchtroute van de Duitsers“, weet Harelbekenaar Jo Moerman.
(Lees verder onder de video)
Op zondag 3 september 1944 kwam de exodus definitief op gang. “De as Menen-Wevelgem-Kortrijk-Harelbeke-Deinze-Gent was één ononderbroken sliert van Duitse manschappen en materialen.” Op maandag 4 september bereikten de eerste geallieerde troepen de omgeving, maar het zijn slechts verkenners die na korte tijd opnieuw verdwenen. “Aan de rand van Kortrijk richting Doornik stonden de 15de Schotse en de 53ste Welshe Infanteriedivisies te wachten op het bevel om aan te vallen. “Op woensdag 6 september 1944, rond de middag, kwam het langverwachte bevel en zetten de geallieerde manschappen de aanval in. Kortrijk werd bevrijd en ze stootten door richting Stasegem, om van daaruit verder te trekken naar het centrum van Harelbeke en zich meester te maken van de rijksweg Kortrijk-Gent.”
Laatste sacramenten
De eerste verkenners van de Engelse bevrijdende troepen verschenen op woensdag 6 september 1944 in Stasegem. Hun kleine vinnige strijdwagentjes stationeerden ze aan de ‘Brasserie de Staceghem’ en de toren van de brouwerij werd gebruikt als observatiepost want aan ‘De Mol’ zaten de Duitsers met zwaar geschut. “Ze seinden links en rechts naar hun strijdgenoten aan de Luipaardbrug en in de Gavers terwijl de projectielen sisten over ons dorp“, vertelt Jo Moerman. “De verkenners van het 1° Royal Dragoons Royal Armoured Corps en hun 25-jarige Corporal Thomas Joicey trokken met hun Scout-Car naar Harelbeke op de voet gevolgd door enkele jonge kerels. Aan de omwalde hofstede ‘Goed Ter Halle’ kwamen ze plots terecht in een vuurgevecht. In de grachten van ‘Ter Halle’ – en verscholen tussen de gebouwen en de bomen – lagen terugtrekkende Duitsers die het vuur hadden geopend.”
Hierbij werd de Engelse soldaat dodelijk in de nek getroffen en de jongelingen zwaar gekwetst aan het hoofd en de ledematen. Rode Kruismedewerkers verzorgden de gekwetsten en droegen ze met een berrie over naar het huis van Joseph Casteele, waar ze de laatste sacramenten werden toegediend door E.H. Vergracht. Dokter Jozef Danneels liet ze overbrengen naar de Kortrijkse kliniek van Dokter Lauwers. De gesneuvelde militair werd naar de brouwerijkelder gebracht en later op de Stasegemse begraafplaats begraven. Ooggetuige Magda Bauwens (1933-2019) vertelde: “Ik zie zijn gezicht nog voor me met zijn blondros haar. Hij lag daar op de grond, een arm over zijn borst geplooid, zijn andere arm zijwaarts gestrekt, zijn hoofd wat opzij gedraaid en ik zag een grote opening in zijn hals, die bloedde en waarin een vormloze massa te zien was.” Thomas Joicey, geboren op 13.02.1919 in North Shields in de UK, was getrouwd met Laura Nelly Wright. Hun zes maand oude zoon Thomas Paul heeft zijn vader nooit gekend. De familie reageerde heel blij op de preview: “Wow, Jo that is amazing, I truly thank you from everyone here, that is a really fantastic way to remember“, gaf kleinzoon Tom mee. “Jules Levefre (1925-2017) werd geraakt aan de rug en de schedel en Sandor Gyula Szondi, beter gekend als ‘Johnny de Hongaar’ (1920-1997) verloor vee lbloed door een schotwonde aan de dij. Na ruim een maand in het ziekenhuis kwamen ze terug naar Stasegem”, aldus Jo Moerman.
(PVH/JM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier