West-Vlaamse schepenen Elke Decruyenaere en Filip Watteeuw: “Wij zijn echte Gentenaars”

Tom Vandenabeele

Ook het Gentse schepencollege kleurt voor een deeltje West-Vlaams. Schepen van Mobiliteit en Openbare Werken Filip Watteeuw (Groen) is afkomstig van Moorslede. En schepen van Onderwijs, Opvoeding en Jeugd Elke Decruyenaere (Groen) groeide op in Aalbeke.

“Maar we zijn echte Gentenaars”, zeggen ze. “Gentenaars met West-Vlaamse roots.” “Heel uitzonderlijk hoor je eens zeggen dat enkel de Gentenaars die hier geboren zijn, echte Gentenaars zijn”, zegt Filip Watteeuw. “Maar dat is dikke zever.”

“Filip Watteeuw (53): “Ik ben zelfs geboren in Moorslede. Net als veel andere gemeenten had Moorslede toen nog een eigen materniteit. Ik heb school gelopen aan het Sint-Aloysiuscollege in Menen en daarna ging ik naar het Klein Seminarie in Roeselare en naar de Ipsoc in Kortrijk. In die tijd dat ik naar het hoger onderwijs trok was het nog niet zo evident om naar de universiteit te gaan. Maar in 1987 studeerde ik af in Gent. De stad werd dus voor mij telkens een beetje groter (lacht). Daarna ben ik nog even teruggekeerd naar Moorslede. Een jaar later nam ik er met Agalev deel aan de gemeenteraadsverkiezingen. We hadden er direct een verkozen gemeenteraadslid.”

De liefde echter bracht mij terug naar Gent. En ik zou er nu niet meer weg willen

“De liefde echter bracht mij terug naar Gent. En ik zou er nu niet meer weg willen. Hoe gaat dat, hé. In Gent heb ik mijn vrouw leren kennen en in november 1990 ben ik dan ook teruggekeerd naar Gent. Een van de betere beslissingen in mijn leven. (snel:) Waarmee ik niets wil afdoen van het plezier van wonen in West-Vlaanderen, hé. Maar Gent is voor mij echt wel the place to be van alle bruisende steden. West-Vlaanderen is veel veranderd sindsdien maar toen al was Gent de plaats waar het leven was. En Gent bruist nog steeds.”

“Een lief in Gent”

Elke Decruyenaere (34): “Ik ben geboren in Kortrijk en opgegroeid in Aalbeke, tussen Kortrijk en Lauwe – je weet wel, van Blanch’ en zyn peird. Na het Sint-Amandscollege in Kortrijk heb ik eerst twee jaren geschiedenis in Leuven gestudeerd. Na de obligate discussie thuis over op kot mogen gaan. Je vleugels uitslaan, hé. Na Leuven volgden er twee jaar Gent en ik ben er blijven plakken.”

“Ik heb voor Gent gekozen omdat ik hier een lief had. En omwille van de interactie tussen Gent en de studenten. In Leuven zijn dat twee aparte werelden, de studenten enerzijds en de stad anderzijds. Ook in Kortrijk zit de Kulac aan de rand van de stad… In Gent had ik contacten met de Turkse buurvrouw, met de mensen in de tram, op straat… Er is hier een ongelooflijke openheid. Er zijn natuurlijk ook de monumenten en de schoonheid van de stad. Maar de spirit en de open mentaliteit van de Gentenaar heeft voor mij de doorslag gegeven om hier mijn licenties te volgen.”

Filip Watteeuw: “Toen ik in Gent terecht kwam – ik spreek over de jaren tachtig – zag de stad er helemaal anders uit. Gent was toen nog een rauwe stad. Je zag wijken waar de mensen het zeer moeilijk hadden. Ik herinner mij nog goed de beluiken, de honderden woningen in het Rommelwaterpark, een enorme cité. In sommige wijken was de toestand echt erg. De grote vernieuwing van Gent moest nog beginnen. Intussen is Gent veel veranderd, ten goede veranderd.”

West-Vlaams spreken?

Of ze als echte Gentenaars nog eens West-Vlaams spreken?

Elke Decruyenaere: “Ik moet bekennen dat ik verkavelingsvlaams spreek. Ik ben niet in het West-Vlaams opgevoed.”

Filip Watteeuw: “Ik wel, maar ik spreek het niet meer. Ik heb een accent maar ik spreek Nederlands.”

Elke Decruyenaere: “Mijn kinderen hebben een ongelooflijke Gentse r. Dat moet waarschijnlijk hier in het water zitten. Want mijn vriend is van Brugge. Thuis praten we geen West-Vlaams, absoluut niet. Onze kinderen zijn hier geboren en zijn Gentenaars. Ze pikken de Gentse accenten moeiteloos op.”

Filip Watteeuw: “Mijn kinderen hebben hun Gents accent meegekregen in de kinderopvang want mijn vrouw is Brabantse. Mijn broeren zus wonen niet in West-Vlaanderen. Vader is overleden maar ik ga geregeld nog naar mijn moeder. Zij is de enige met wie ik nog West-Vlaams praat, want dat is haar moedertaal.”

Elke Decruyenaere: “Meestal spreek ik Nederlands, behalve bij mijn familie en schoonfamilie in Brugge.”

Filip Watteeuw: “Als ik in West-Vlaanderen kom en ik hoor de kinderen van vrienden praten, dan hoor ik nog hoe sterk het West-Vlaams accent er bij hen in zit.

Hoe West-Vlaams is Gent?

Elke Decruyenaere: “Ze zeggen wel eens dat Gent de vijfde grootste stad van West-Vlaanderen. Het is wel mijn ervaring dat dat niet pas iets van Filips of mijn generatie maar al van die ervoor. Er wonen in Gent ook veel zeventigers die oorspronkelijk uit West-Vlaanderen komen. Het is altijd zo geweest.”

Filip Watteeuw: “Hoe West-Vlaams Gent is? Je kan je even goed ook afvragen hoe Turks Gent is, of hoe Limburgs Gent is. De mensen komen van overal in Gent wonen. Dat is net Gent, dat is de openheid die de mensen aantrekt.”

Elke Decruyenaere: “Als ik in Leuven twee zinnen sprak, begonnen veel mensen al het Hof van Commerce te rappen. Een keer, twee keer, drie keer is dat plezierig. Maar de twintigste keer niet meer. In Gent heb ik dat nooit gehad. Er wordt hier ook veel gelachen. Maar de algemene spirit is er een van openheid.”

Filip Watteeuw: “Ja, hier lacht iedereen met iedereen. Ook met elkaar. Maar West- en Oost-Vlamingen verschillen wel degelijk van elkaar. West-Vlamingen zijn stugger.”

“Roots doen er niet toe”

Elke Decruyenaere: “In West-Vlaanderen bestaat er een West-Vlaminggevoel. Een Oost-Vlaminggevoel bestaat niet. Een Gentgevoel wel.”

Filip Watteeuw: “West-Vlamingen klitten gemakkelijker aaneen. Wij zijn Gentenaars, Gentenaars met West-Vlaamse roots. Die West-Vlaamse voorgeschiedenis is leuk. Maar ik ben wel een Gentenaar. De roots doen er niet toe.”

Elke Decruyenaere: “Een voorbeeldje: het idee om het woord ‘allochtoon’ uit het officiële taalgebruik te schrappen kwam niet van de stad maar van de Gentenaars zelf. Het steekt mij als men probeert om mensen te verdelen. We zijn een open stad. Het zou heel ‘ongents’ zijn om mensen vast te pinnen op hun afkomst.”

Filip Watteeuw: “Er wordt wel eens gelachen met onze West-Vlaamse afkomst, maar net zoals wij lachen met andere dingen.”

Elke Decruyenaere: “Ik grap wel eens dat als alle West-Vlamingen in Gent voor mij zouden stemmen, ik zeer content zou zijn.”

Echte Gentenaars

Filip Watteeuw: “Per uitzondering heb je wel eens mensen die mensen dat de echte Gentenaars zij zijn die hier geboren zijn. Dat is dikke zever.”

Filip Watteeuw verwijst naar de jongste gemeenteraad toen gemeenteraadslid Guido Meerschaut (N-VA) opmerkte dat een nieuwe Gentenaar niet kan weten wat de mentaliteit is van de echte Gentenaars.

Filip Watteeuw: “Normaal reageer ik daar niet op maar bij uitzondering heb ik dat dan toch gedaan. Ik wou duidelijk stellen dat zoiets niet relevant is. De schepen van mobiliteit is een echte Gentenaar. Net als de Turkse buurman. Maar nogmaals, dat zijn uitzondering. Over het algemeen hoor je zo geen reacties.”

(TVDA)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier