Tasha Vermeulen: “Het huisje-tuintje-boompje-kindjeplaatje is dus niet aan mij besteed”

Mattiece David
Mattiece David Studente Artevedehogeschool/KW Kaapt Gent

Tasha Vermeulen is 21 lentes jong, woont in Brugge maar zit op kot in Gent. “Ik studeer er Journalistiek. Mijn interesses zijn films, series en lezen”.

Tasha Vermeulen is één van ‘de 6 van Artevelde’, een team van West-Vlaamse studenten van Arteveldehogeschool dat reportages inblikt voor KW Kaapt Gent.

Hoe zie je jezelf binnen 10 jaar? Welke job wil je graag uitoefenen en hoe wil je dat je privéleven eruit ziet?

Later zou ik graag werken bij een magazine. Quest is zo’n magazine dat me enorm aanspreekt. Het is een wetenschappelijk magazine dat schrijft over uiteenlopende onderwerpen uit de geschiedenis, psychologie en nog veel meer. Hoe mijn privéleven er binnen enkele jaren zal uitzien, is van enkele dingen afhankelijk. Er is geen dorp of stad waar ik het liefst zou wonen, het zal vooral afhangen van de plek waar mijn vriend en ik werken. Ik denk niet dat een gezin iets voor mij is. Ik werk liever aan een mooie carrière en zal waarschijnlijk niet voor kinderen gaan. Het huisje-tuintje-boompje-kindjeplaatje is dus niet aan mij besteed, ik denk zelfs niet dat ik een huis zal kopen. Een loft of een mooi appartement lijkt me voldoende.

Ik denk niet dat een gezin iets voor mij is. Ik werk liever aan een mooie carrière

Wat vind je het mooiste aan West-Vlaanderen én aan Oost-Vlaanderen?

De authenticiteit van West-Vlaanderen steekt er voor mij bovenuit! West-Vlamingen kunnen heel trots zijn op hun streek en dorp. Dat kan voor sommigen wat beperkt overkomen, maar de kleine dorpjes en hun tradities dragen heel wat schoonheid met zich mee. Oost-Vlaanderen lijkt me eerder een mengelmoes van verschillende soorten mensen en culturen, wat heel veel charme heeft! Volgens mij vullen beide provincies elkaar op die manier perfect aan.

Waarom koos je voor Journalistiek en wat hoop je hiermee te bereiken?

Ik hou van schrijven en wil dat later ook erg graag doen. Toen ik in Taal- en Letterkunde merkte dat fictie schrijven niet echt iets voor mij was, besloot ik mijn interesse in schrijven te combineren met mijn interesse in de actualiteit en de wereld. Ik hoop dat de studie Journalistiek mij de mogelijkheid biedt om levenslang bij te leren. Ik wil niet enkel verslag uitbrengen van het nieuws, maar ook kennis doorgeven. Dat is de reden waardoor mijn passie eerder bij magazines zoals Quest ligt, dan bij breaking news. Ik kan blijven schrijven over thema’s zoals menswetenschappen en geschiedenis en ik leer er ook steeds over bij. Waarom zou ik er dan mijn job niet van kunnen maken?

Tasha Vermeulen:

Wat wil je in het algemeen aan de wereld veranderen?

Ik hoop dat mensen beter geïnformeerd worden, dat zou echt al een grote verandering zijn voor de wereld. Het zou zo veel beter zijn als mensen wat minder kleingeestig zouden zijn. Ze zouden ook sommige zaken vanuit het perspectief van andere culturen moeten kunnen zien. Daarnaast zouden de mensen hun eigen geschiedenis wat beter moeten kennen om ervoor te zorgen dat die zich niet herhaalt. Mochten mensen de gelijkenissen zien tussen de jaren ’30 en de actuele gebeurtenissen, zouden ze al wat minder neigen naar haat en het extreemrechtse.

De kleine West-Vlaamse dorpjes en hun tradities dragen heel wat schoonheid met zich mee

Wat maakt jou uniek?

Volgens mij heb ik op mijn leeftijd nog niet echt iets bereikt wat me uniek maakt. Ik ben en blijf voorlopig mezelf, al zou ik later graag grote dingen verwezenlijken die me als persoon op de kaart zetten en me op die manier uniek maken!

Wat is je levensmotto?

‘Education is the most powerful weapon we can use to change the world’ van Nelson Mandela. Ik geloof dat onwetendheid de bron is van heel wat haat en geweld. De quote zegt dat educatie eigenlijk het krachtigste wapen is om te wereld te veranderen. Ik ga hier dan ook helemaal mee akkoord.