Verloren zou je lopen in de UFO-gebouwen van UGent, haast palend aan de Vooruit in de Sint-Pietersnieuwstraat. Een wirwar aan gangen, loopbruggen overheen ateliers vol specialistische werktuigen, wenteltrappen en deuren. Véél deuren. Het is in deze doolhof dat Rino Morent (38) en Nathalie De Geyter (35) al enkele jaren als prof en onderzoeker aan de slag zijn.
Rino en Nathalie leerden elkaar ook kennen aan de UGent, toen ze er beiden als assistent aan de slag waren. Hij was van Langemark afkomstig, zij van Zottegem. Op kot zat Rino nooit, hij reed dus elke dag opnieuw naar huis. Wat hem er niet van weerhield om toch uitgebreid van het stadsleven te proeven… Intussen werken ze allebei in de vakgroep toegepaste fysica, als ZAP (zelfstandig academisch personeel). Hun dagtaak bestaat voor de hoofdmoot uit onderzoek en slechts voor tien procent uit lesgeven.
Al is ook dat onderzoek intussen al relatief. “Wij zitten hoofdzakelijk achter onze computer in ons bureau”, schetst Rino. “De experimenten zelf laten we nu over aan de doctoraatsstudenten, die uiteraard wel door ons worden begeleid. Of we het pure onderzoek dan niet missen? Niet echt, je groeit geleidelijk van het ene in het andere door. Bovendien hebben wij nu meer overzicht over alles, gaat ons werkveld ruimer. En we geven ook nog altijd tien procent van onze tijd les. Voor een groep van pakweg 450 studenten staan was de eerste keer toch wel even schrikken, maar nu vinden we daar ook beiden ons plezier in.”
Plasmatechnologie en -geneeskunde
Legt Rino zich toe op de plasmatechnologie, dan is Nathalie voornamelijk actief in de plasmageneeskunde. Voor een goed begrip: hun ‘plasma’ heeft niets met bloed geven of het Rode Kruis te maken, maar met het plasma dat bijvoorbeeld in bepaalde beeldschermen wordt gebruikt. “Wij onderzoeken onder andere verschillende toepassingen voor de industrie”, vertelt Rino. “Denk bijvoorbeeld aan lucht- en waterzuivering met behulp van plasma, maar ook in de geneeskunde. Bij implantaten uit titanium kan een plasmacoating ervoor zorgen dat er een betere hechting is met het botcement.”
“Wij krijgen studenten over de vloer vanuit de hele wereld: van Oekraïne over Libanon tot Iran”
De wereld van de plasmageneeskunde sluit daar enigszins bij aan, zegt Nathalie. Zij heeft het onder andere over plasma-assisted tissue engineering, waarbij bestaande menselijke weefsels – gaande van botstructuur over bloedvaten tot kraakbeen of spieren – vervangen kunnen worden. “Bekijk het als een soort draagstructuur die wij ontwikkelen en via plasma behandelen, waarop cellen beter kunnen groeien. Ze hebben als het ware een betere bodem gekregen”, legt ze uit.
Op en af naar Langemark
Zowel Nathalie als Rino kunnen momenteel onderzoek uitvoeren dankzij een subsidie van de Europese onderzoeksraad, goed voor beiden een bedrag van anderhalf miljoen euro. Voor Rino loopt deze specifieke opdracht in juni af, zij gaat nog door tot in 2019. Opvallend ook in het labo: onder de doctoraatsstudenten al bij al weinig Belgen. “Wij krijgen studenten over de vloer uit alle hoeken van de wereld”, bevestigt Rino. “Zo hebben we hier momenteel vier Iraniërs te gast, drie personen uit Libanon, Oekraïners, Indiërs… Zoiets werkt zeker verrijkend, ook voor ons. En ja, de voertaal is uiteraard Engels.”
Ten huize Morent in Langemark is de voertaal dan weer West-Vlaams, zelfs bij de Zottegemse Nathalie. “Ik ben nogal verknocht aan mijn geboortestreek“, grijnst Rino. “Ik heb haar dan ook kunnen overtuigen om mij te volgen naar Langemark. Uiteindelijk deed zij er vaak even lang over van Zottegem naar Gent als ik vanuit Langemark, dus daar had ze al geen argument meer…. Weet je, hoewel ik Gent zeker een leuke stad vind, keer ik toch graag elke dag terug naar huis. Dan ben je toch even weg van het werk. Al is ook dat relatief, als beide partners bij deze universiteit, in dezelfde vakgroep werken…”
Opvallend: Rino klínkt helemaal niet als een West-Vlaming. “Ik ga nooit voor een tussenweg”, zegt Rino. “Ofwel praat ik mooi AN, ofwel ga ik volledig voor mijn dialect. Maar ik hoor het wel vaker dat je aan mij niet kunt merken waar ik vandaan kom. Thuis spreken we echter wel plat West-Vlaams, Nathalie ook ja.” “Ik heb me dat al snel eigen gemaakt”, knikt ze. Zie je wel dat dat zo moeilijk niet is, als je maar een beetje moeite doet…
(Frederik Jaques)
Gezondheid
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier