Vier generaties bij familiebedrijf Banden Mortier: “Een passie voor banden”

De tweede tot de vierde generatie samen op de foto: Wim (49), Michiel (20) en Roland Mortier (76). © SD
Redactie KW

Bij Banden Mortier in Tielt zijn ze trots. Terecht, want in het familiebedrijf is intussen al de vierde generatie aan de slag. De stichter van het bedrijf, Jules Mortier, startte in 1945 in de Kasteelstraat in Tielt. Vandaag zijn er twee vestigingen, in Tielt en in Ardooie. Een verhaal van vier generaties.

“Mijn vader Jules was buschauffeur, cafébaas, taxichauffeur en deed in banden”, begint Roland Mortier (76) zijn verhaal. “Op een bepaald moment kreeg vader een accident en hij was redelijk ernstig gekwetst. Ik was destijds altijd op zee om te varen. Ik kwam bijna nooit naar huis, zelfs niet als ik verlof kreeg. Toen vader dat zware ongeluk kreeg, dan moest ik wel naar huis terugkeren. Intussen leerde ik ook mijn vrouw, Mieke Cassaert, kennen. Vader bleef in coma, dus ik besliste om niet meer terug te gaan varen. Ik bleef in Tielt en ik stapte in de zaak. Eigenlijk begon het dus allemaal met dat ongeluk van vader. Anders zou alles er nu helemaal anders hebben uitgezien”, aldus Roland Mortier. “Onze allereerste locatie was in de Kasteelstraat in Tielt, waar nu café De Nachtwacht zit. Daarna zijn we verhuisd naar het Rameplein. Vervolgens hebben we ook in de Pittemsesteenweg gezeten en tot slot zijn we hier beland op de Ruiseleedsesteenweg in Tielt. Dat is intussen ook al 33 jaar geleden. Onze Wim was toen 16 jaar oud”, vertelt Roland.

Mee in verhaal stappen

Op 65-jarige leeftijd besliste Roland om het iets rustiger aan te doen. Zijn zonen Francis (50) en Wim (49) zaten al lang in het bedrijf, maar toen Roland besliste om op pensioen te gaan, hebben de zonen de zaak overgenomen. Francis heeft een vestiging in Ardooie en Wim in Tielt. “Ik heb de passie voor de banden van mijn vader overgekregen”, vertelt Wim. “Ik heb het altijd al willen doen. Tijdens de schoolvakanties hielp ik altijd mee, dus ik had al heel snel de bedoeling om mee in het verhaal van Banden Mortier te stappen. Nu zie ik een beetje hetzelfde scenario voltrekken met onze Michiel. Ook Sofie Devos (47), mijn vrouw, zit al 16 jaar in onze zaak. Zij doet hier vooral het onthaal en het papierwerk.”

“Inderdaad. Vroeger had ik een kinderdagverblijf in Tielt en toen hadden ze hier iemand die het onthaal deed. Toen die dame stopte, heb ik mijn kans gegrepen. Daar heb ik nu nog geen enkel moment spijt van gehad. Eens je gebeten bent door de microbe van die banden, laat dat je nooit meer los”, aldus Sofie.

Sinds twee jaar werkt ook Michiel Mortier mee met zijn vader Wim in de zaak in Tielt. “Ik heb Marketing en Ondernemen gestudeerd in de Regina Pacis in Tielt. Verder studeren stond niet echt in mijn woordenboek. Ik wilde maar één ding en dat was meehelpen met papa in de zaak. Ik doe zowel gewone autobanden als vrachtwagens en tractoren. De vrachtwagens en tractoren doe ik wel het liefst. Bovendien heb ik ook wel de ambitie om de zaak over te nemen, wanneer papa zal beslissen om ermee te stoppen”, aldus Michiel. “Dat zal wel nog niet voor direct zijn”, vult Wim onmiddellijk aan.

Sterk bedrijf

Een bedrijf dat al vier generaties standhoudt, moet ongetwijfeld een sterk bedrijf zijn. “De sterkte is ongetwijfeld de service die wij aanbieden”, zegt Roland. “Ik heb praktisch heel Europa gezien om depannages te doen. Mensen belden mij op om te zeggen dat ze in de problemen zaten in Berlijn en ik reed ernaar toe. Wij kunnen zeggen dat we de pioniers zijn wat betreft depannages”, vertelt Roland.

“Dat klopt, de service houdt ons sterk. Maar ook het materiaal is voor ons erg belangrijk. We willen altijd met het beste materiaal werken en proberen ook mee te gaan met de tijd. Dat lukt ons ook dankzij de jonge krachten binnen ons bedrijf. Michiel is 20 jaar en brengt zo opnieuw de jeugdigheid in de firma. Niet alleen qua technologie, maar ook qua klanten. Veel vrienden en kennissen komen dankzij hem ook naar ons voor hun banden. Dit jaar bestaan we 74 jaar, maar met de vierde generatie gaan we zeker voor 100!”, sluit Wim af. (Stephanie Desmet)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier