Germaine D’Hondt uit Tielt blaast honderd kaarsjes uit: “Af en toe een pale ale drinken”

In woonzorgcentrum Deken Darras stond een feestje gepland voor Germaine D'Hondt. © WME
Redactie KW

Honderd jaar geleden, op 22 mei 1919 om exact te zijn, werd Germaine D’Hondt in Hansbeke geboren. Afgelopen woensdag schoven de bewoners van afdeling De Wilg van woonzorgcentrum Deken Darras in Tielt dan ook met plezier aan om de nog heel kranige eeuwelinge persoonlijk hun verjaardagswensen over te maken.

Germaine liep in Hansbeke school tot haar 14de, als jongedame kon ze daarna aan de slag in een kruidenierszaak en later als meid bij een gezin. “Het was op een paardenkoers in Gent dat ik mijn man Achilles Mareels leerde kennen, met wie ik in 1944 op 25-jarige leeftijd in het huwelijksbootje stapte. We verhuisden van Hansbeke naar Gent, waar ons gezin niet veel later uitgebreid werd met de dochters Nicole, Nadine, Nora en Noella en met een zoon Nick.”

Pendelen

Germaine had haar hart verloren aan Gent, het was in eerste instantie dan ook niet met haar volle zin dat het gezin van Gent naar het landelijke Tielt verhuisde om zo dichter bij Achilles’ werk in Meulebeke te wonen. “Drie jaar lang pendelde ik nog minstens tweemaal per week vanuit Tielt naar de Oost-Vlaamse hoofdstad, gewoon om op de plek te zijn waar ik altijd graag was geweest.”

Mijn geheim? Doen wat je graag doet en af en toe eens een pale ale drinken

Toen de kinderen oud genoeg waren, ging Germaine werken in El Parador, maar ook later in de Mokka, Wildeman, Botermarkt en Shamrock was ze een gewaardeerde werkneemster. “Ik werkte meestal in de zaal, maar ook koken kon ik als de beste. Twaalf jaar lang was ik tijdens de week de vaste kok van Gaston Ameye.” Met haar bereiding van een door de familie zelf gekweekt konijn met groene asperges werd ze zelfs winnares tijdens een kookwedstrijd die plaatsvond in Huis Mulle de Terschueren. Het leverde haar een reis naar Bruneco op.

Boogschieten

“Als moeder ergens ging gaan koken, gingen we mee of hielpen we thuis bij de voorbereiding. Het lekker koken hebben we dus zeker van haar geleerd“, vult jongste dochter Noella aan. “Moeder is trouwens altijd al een actieve vrouw geweest. Als ontspanning kon ze wel eens mensen plezieren met handgemaakte sjaals, truien of tafelkleedjes. Maar ook sportief kon ze zeker haar mannetje staan. Ooit mocht ze zich koningin in het boogschieten noemen, vader was keizer en met de kinderen waren we pijlenrappers. (lacht) En ook nu nog gaat moeder om de acht weken naar het Textielhuis om er boccia te spelen.”

Nog heel mobiel

In 2008 moest Germaine afscheid nemen van haar geliefde Achilles. Ze woonden toen al een tijdje op een appartement in de Kortrijkstraat. Twee jaar later moest ze ook haar jongste zoon Nick afgeven. Vorig jaar in maart, op 99-jarige leeftijd, besliste Germaine om naar het woonzorgcentrum te verhuizen. Ze heeft ondertussen 13 kleinkinderen en 10 achterkleinkinderen. Ondanks haar leeftijd is Germaine nog heel mobiel en bij de pinken. Haar rollator staat dan wel binnen handbereik, maar als ze op restaurant of uit huis gaat, neemt ze toch liever een wandelstok ter hand. “Een rollator is voor oude mensen”, klinkt het.

Afsluiten doet Germaine met een gouden tip. “Doen wat je graag doet en af en toe eens een pale ale drinken en je haalt net als ik 100!”

(WME)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier