Vijfde generatie aan het roer bij Ramen en Deuren Desender: “Die eerste plaatsing vergeet ik nooit meer”

Vader Lode en dochter Sofie bij de portretten van de vijf generaties. (foto JRO)©Jeffrey Roos
Vader Lode en dochter Sofie bij de portretten van de vijf generaties. (foto JRO)©Jeffrey Roos
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

125 jaar, zo lang al bestaat Ramen en Deuren Lode Desender. Met Sofie (31) staat de jongste telg van de familie Desender en meteen ook de vijfde generatie aan het roer van het bedrijf. “Ik ben de eerste vrouw en daar ben ik best trots op”, klinkt het bij Sofie.

We keren terug tot in het jaar 1896 als Francis Desender een klein bedrijfje opstart als wagen- en kistenmaker. Daarbij vervaardigde de man ook ramen en deuren en bood hij wat licht schrijnwerk aan. “Heel veel uit de geschiedenis van het bedrijf is er niet meer bekend”, vertelt Lode Desender, vader van Sofie en de vierde generatie binnen het bedrijf. “Twee jaar geleden verloor ik mijn vader en zo verdween ook een brok geschiedenis van het bedrijf.”

30 jaar leiden

“Wat ik wel nog weet is dat het de gewoonte was om van kleins af aan betrokken te worden in de zaak”, gaat Lode verder. “Eind de jaren twintig liet Francis de zaak over aan mijn grootvader, Emiel Desender, om vervolgens in de jaren vijftig het roer door te geven aan mijn vader Maurice. In 1985 nam ik dan weer de zaak over van mijn vader. Het was steeds de gewoonte dat de bedrijfsleider 30 jaar aan het roer bleef, om dat vervolgens door te geven.”

In 1986 start Lode, samen met zijn vrouw Heidi Pyck, de bvba Lode Desender op. Dat betekende meteen ook de verhuis van Leke, waar het bedrijf ooit opgestart werd, naar Gistel. “Het was steeds de gewoonte om op jonge leeftijd de leiding over het bedrijf te krijgen. Ik was zelf amper 21 jaar. Als kleine jongen zat ik dagelijks in het atelier. Toen al wist ik dat ik ooit het bedrijf van mijn vader zou overnemen.”

Werken bij -13 °C

Ook Sofie was er op jonge leeftijd al zeker van dat ze ooit de zaak van haar papa zou verder zetten. In 2013 kreeg ze uiteindelijk het bedrijf in handen, maar daar heeft ze hard voor moeten werken. “De vereiste van papa was dat ik een jaar mee zou gaan bij de plaatsing en dat ik ook de werking van ons atelier onder de knie zou krijgen”, vertelt Sofie. “Die eerste plaatsing vergeet ik nooit meer. Als jong meisje ramen plaatsen in een temperatuur van -13 graden, niet meteen wat je als jong meisje in gedachten hebt.”

Om de 125ste verjaardag van het bedrijf niet onopgemerkt voorbij te laten gaan, kocht Sofie 125 geschenken bij lokale handelaars. “We wilden iets doen, maar ook de lokale handelaars steunen in deze moeilijke tijden. Voor elk jaar dat het bedrijf bestaat, kochten we een geschenk die we gaan verloten aan onze klanten”, besluit Sofie.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier