In deze tijden van versoepeling van de lockdown hebben de stranduitbaters nog geen enkele duidelijkheid over de voorwaarden en de datum van de hervatting van hun professionele activiteit. Kevin Claes, uitbater van het Lichttorenstrand, schreef een open brief naar de overheid. Een wanhoopskreet.
“Het voelt alsof men ons vergeten is! Wij zijn sowieso het voorjaar al compleet kwijt. Dat alleen al kost ons een paar honderdduizend euro omzet. Bovendien hebben wij nog geen enkel toekomstperspectief. Er is geen datum, geen plan, geen visie… Als we niet snel mogen openen dan dreigt een rampscenario. Heel wat zaken staan op de afgrond. Dan is het binnenkort gedaan”, aldus Kevin Claes.
“We namen al een pak voorzorgsmaatregelen. We kochten mondmaskers, gels, dispensers, windschermen…We maakten plannen voor circulatie, kochten hout aan voor het maken van nieuwe paden… Onze concessie heeft een oppervlakte van 7.000 m² waar het makkelijk afstand houden is. Maar het is allemaal natte vingerwerk. Er blijft een totaal gebrek aan perspectief… De gemeente wil ons steunen maar ook zij staan machteloos. De gemeentepolitiek verwijst noodgedwongen naar de Veiligheidsraad en naar de hogere politiek. Vandaar het idee van een open brief die ik naar verschillende ministers stuurde. Als antwoord kreeg ik een standaardmail met uitleg bij de steunmaatregelen. Mijn hardwerkende echtgenote, mijn twee kinderen en ikzelf zijn de overheid superdankbaar voor de financiële compensatie van 4.000 euro en de 160 euro per dag…Maar ik heb twee vaste werknemers in dienst die moeten betaald worden. Ook andere vaste kosten lopen door. Mijn maandelijkse vaste kosten bedragen 17.000 euro terwijl wij de laatste jaren zware investeringen hebben gedaan.”
Onze kust telt slechts een zeventigtal strandbars, duidelijk te weinig om druk te zetten
“Als er niet snel iets gebeurt, zal voor véél middenstanders, mensen die risico’s nemen en investeren, het faillissement dichterbij komen en hen in de armoede laten belanden. De situatie is ondraaglijk…ook mentaal. Wij komen uit een winter met zes maanden geen inkomsten. Als we deze zomer niet open mogen, wacht ons opnieuw zes maanden geen inkomsten. En dan staan we voor een nieuwe een winter. Dat wil zeggen 18 maanden zonder inkomen. Wie kan dat overbruggen?”
Oneerlijk
“De bouw is aan het werk. Ik zie op de werven dagelijks mensen op 20 cm van elkaar in groep staan …ze roepen en tieren. Winkels gaan open, men mag sporten, contactberoepen zijn aan de slag… Straks gaan de terrasjes in Nederland open. Met de fiets is dat slechts enkele minuten rijden. Maar voor de Belgische strandbars is er geen enkel perspectief. In Brussel beslissen ze dat gezonde bedrijven niet mogen openen, nooit gezien in onze geschiedenis. Bovendien creëert men een enorm gevoel van oneerlijkheid. En dat terwijl de strandbars de ideale locaties zijn om alle coronamaatregelen correct na te leven: men is in de open lucht, het afstand bewaren is geen probleem. Aan onze bar kan man zijn bestelling afhalen… In normale omstandigheden tellen we 300 plaatsen op ons terras en verhuren we evenveel ligzetels. Als we straks 150 bedjes kunnen verhuren en 100 gasten op ons terras mogen verwelkomen, zijn we al tevreden. Beter dat dan niets.”
Loodzware prijs
“Ondertussen tikt de klok echter ongenadig verder. Toerisme en ontspanning lijken totaal niet nodig. Bovendien zijn er aan onze kust slechts een zeventigtal strandbars…duidelijk te weinig om druk te zetten. Maar achter onze business zitten heel wat gedupeerden die heel hun leven wijden aan hun zaak. Een klein beetje perspectief en hoop zou deugd doen. Wij hebben tijdens de lockdown de oudere generatie beschermd. Wij hebben onze verantwoordelijkheid genomen. We zijn binnen gebleven. Maar wie gaat ons, de jonge hardwerkende generatie helpen? Laat ons onze strandbars snel opnieuw openen. Laat iedereen starten die veilig kan en wil werken! Laat ons werken en geld verdienen net zoals heel wat bedrijven die reeds mochten opstarten. Want anders gaan veel jongen mensen een loodzware prijs betalen voor deze crisis.” (Dirk Meulders)
Daniel Dhooge: “Ik vrees faillissementen”
Ik hoop dat de stranduitbatingen begin juni groen licht krijgen om de deuren te openen. Anders gaan er zaken over de kop”, vertelt Daniel Dhooge voorzitter van de Knokke-Heistse stranduitbaters. “De grote vraag is hoe de regels gaan zijn bij een eventuele heropening. Waarschijnlijk gaan we enkel strandzetels mogen verhuren en zal de bar gesloten blijven. Het is een pleister op een houten been. Maar beter dat dan niets.”
“Enorm veel jonge collega’s staat het water aan de lippen. Zelf heb ik goed geboerd. Mijn dochter Emmy is ondertussen de vierde generatie. Ze nam enkele jaren geleden het Albertstrand over. Ik spring haar nu financieel bij. Want zonder mijn steun zou ze het moeilijk krijgen. Men mag niet uit het oog verliezen dat stranduitbatingen slechts zes maanden per jaar inkomsten genereren. Maart, april en mei dienen om de onkosten te dekken. Pas daarna kan er aan winst maken worden gedacht. Nu zijn zelfs de onkosten nog niet gedekt. En straks gaan ook nog de mensen die een cabine huurden aan de klaagmuur gaan staan en geld terug vragen. Als het strand begin juni niet opengaat, zie ik het inktzwart in. Dan gaan er stranduitbatingen over de kop. Ik ga over onze burgemeester geen kwaad woord spreken, maar als hij nog maar enigszins vreest voor een heropflakkering zie ik hem de stranden deze zomer zelfs niet te openen. Zeker nu niet alle kustburgemeesters op dezelfde lijn zitten.” (DM)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier