Dimi en Shana verhuizen naar Frankrijk om er motorhotel te openen: “Een risico? Het leven is aan de durvers”

Yves Bouttelisier en echtgenote Shana Demuynck, zelf twee motards, gaan een motorhotel uitbaten. © Stefaan Beel
Wouter Vander Stricht

Dimitri Bouttelisier en Shana Demuynck maken in hun leven een drastische ommezwaai. Eind dit jaar verhuizen ze met hun gezin én met hun hebben en houden naar Bussang (Frankrijk). Ze worden de eigenaars en uitbaters van een motorhotel.

Dimitri Bouttelisier (39) en Shana Demuynck (33) zijn dan ook twee fervente motards. “Ik heb de smaak te pakken gekregen via Dimi”, zegt Shana. “We trokken nu al ieder jaar op reis met onze motor, zelfs ook op huwelijksreis.”

Shana, afkomstig uit Ieper, en Dimitri, opgegroeid in Roeselare, hebben samen twee kinderen: Helena (7) en en Loïc (3,5). Shana is als diabeteseducator aan de slag in AZ Groeninge in Kortrijk, Dimitri is zelfstandig schrijnwerker. “Maar ik begon ook al wat last te krijgen van mijn rug. Ik kreeg al twee keer af te rekenen met een hernia. Dat heeft mee onze beslissing beïnvloed.”

We gingen al een weekje meedraaien, Dimi liep er op een roze wolk – Shana Demuynck

Het echtpaar volgde motorhotel Col du Bussang al op Facebook. “Vorig jaar in september zijn we op huwelijksreis geweest naar het Zwarte Woud en zijn we ook eens langs het hotel gepasseerd dat zich op de grens van de Vogezen en de Alsace bevindt. Een prachtige streek. We zijn daar toen iets gaan drinken, tot de Nederlandse eigenaar langs zijn neus weg zei dat het hotel over te nemen stond. Wij droomden er al van om zoiets te doen, maar keken toch nog even elders uit ook. We hadden ook de Belgische Ardennen in gedachten, maar toen hotel Col du Bussang opnieuw open mocht, bleek het meteen ook weer volle bak te draaien. Het stond nog altijd te koop, het pand sprak ons aan en de locatie is echt formidabel.”

Dimi en Shana gaan nu te midden de natuur wonen. Wat anders dan hun knap gerenoveerde woning langs de drukke Meensesteenweg op de Zilverberg. “Sommige mensen verklaren je gek omdat je hier alles verkoopt en je daar in een avontuur gaat storten. Maar we zijn er zeker van dat het zal slagen. We zullen veel moeten werken, maar we zullen er gelukkig zijn. Een risico? Het leven is aan de durvers. En we zijn ook op een leeftijd gekomen dat het nu of nooit is.”

Ouders gaan mee

Het hotel heeft ook al een hele geschiedenis aan de rug, een historiek die ook gelinkt is aan de ligging. Duitsland en Zwitserland liggen allebei op een uurtje, in de Wereldoorlogen bleek het daarom ook een strategische uitvalsbasis. De huidige eigenaars, een koppel Nederlanders, startten in 1998 in de zaak en maakten er een motorhotel van. Het seizoen loopt er van april tot eind oktober. Dimitri: “Wij vertrekken op 11 december naar daar. Er ligt daar heel wat werk op de plank voor ons. Van de 17 kamers zullen we er een eentje supprimeren. Mijn ma Annie Devriendt en mijn stiefpa Jacques Cottenie gaan mee. Ze hebben al genoeg gewerkt in hun leven. Nu mogen ze genieten en zo moeten ze ook de kleinkinderen niet missen. We gaan er als het ware kangoeroewonen. Een van de kamers van de gasten wordt opgeofferd, maar we hebben er nog genoeg. En al die kamers zullen we ook voorzien van een nieuwe badkamer. En we zullen ook nieuwe bedden plaatsen. En dat alles in enkele maanden tijd, tegen april moeten we open kunnen gaan. Er staan trouwens al boekingen voor volgend jaar vast.”

Dimitri Bouttellisier en Shana Demuynck besloten hun droom waar te maken.
Dimitri Bouttellisier en Shana Demuynck besloten hun droom waar te maken. © Stefaan Beel

Het hotel met restaurant is in het seizoen zeven dagen op zeven open. “Normaal van 8 uur ’s morgens tot middernacht. Maar we zouden het ontbijt liever iets eerder starten. Dat wil zeggen dat we dagelijks meer dan 16 uur in de weer zullen zijn”, aldus Shana, die de keuken voor haar rekening zal nemen. “Ik ben nu al een hobbykok, inspiratie heb ik genoeg. Maar ik volg ook nog een opleiding om te leren koken voor grotere groepen. We kopen ook nieuwe apparatuur aan voor onze keuken. De bar zal voor Dimitri zijn. We gingen overigens al eens een weekje meelopen met de huidige eigenaars. Dimitri liep er op een roze wolk.”

Meer Belgen

In het hotel verblijven voor 95 procent mensen uit de motorwereld. “Iedereen is welkom, maar het is nu eenmaal een streek die erg geliefd is bij motards. Bussang ligt centraal tussen Grand Ballon en Ballon d’Alsace. Het uitzicht is er prachtig. In de wintermaanden is het hotel in principe gesloten, maar wij overwegen toch om iets te doen met het wintertoerisme. Er liggen ook enkele skipistes in de buurt. Heel wat nationaliteiten vinden ook hun weg naar Bussang, maar we willen ook nog meer de Belgische toerist aanspreken.”

Dimitri en Shana willen ook meer zitplaatsen creëren. “Nu krijgt iedereen zijn gereserveerde plaatsje om te eten. We willen wat meer ruimte creëren zodat verwante zielen elkaar daar kunnen vinden bij een losse babbel. We willen het B&B-gevoel toevoegen aan het hotel. Motards kunnen het doorgaans goed met elkaar vinden. Je komt er ook van alles tegen. Van mannen met lange baarden tot glad geschoren kerels. Van twintigers tot zeventigers, de ene is ceo van een bedrijf, de andere werkt in een fabriek. Maar iedereen babbelt er met elkaar. Dat trekt ons zo aan in die wereld. Zelf ben ik als kind ingerold, door mijn vader die ook motard was. Voor ons wettelijk huwelijk hadden we trouwens een oproep gedaan op sociale media om met zoveel mogelijk motorrijders naar de Grote Markt in Roeselare te komen. Ongelofelijk hoeveel mensen daar op in gingen. Nadien hoorden we dat ze een les even hebben moeten stil leggen, omdat al die motoren daar tegelijk arriveerden.”

Wilde berggeiten

Het zal uiteraard ook een aanpassing vragen van het gezin. “Nu wonen we in een vrij grote stad, straks in een piepklein dorpje. Ik zal de frituren wel missen”, knipoogt Dimitri. “We zullen niet meer in het verkeer moeten gaan staan om naar ons werk te gaan en de leefomgeving is er ook stukken gezonder. Het hotel draait overigens volledig op bronwater. De berggeiten en everzwijnen zie je er letterlijk ook lopen. Maar de winters zullen er wel harder zijn. We hebben ook de sneeuwruimer van de huidige eigenaars overgenomen.”

Ook de kinderen zien de verhuizing al helemaal zitten. “Ze zijn er van overtuigd dat ze snel nieuwe vriendjes zullen maken en denken dat ze zelf baas worden van een hotel”, lacht Shana.

“Sommigen verklaren me gek omdat ik mijn schoonouders mee neem. Maar het zijn zulke lieve mensen. Al wat we graag zien, nemen we mee!”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier