Paul Delbaere (65) houdt uitverkoop van zijn Music Shop Delbaere in de Gasthuisstraat. “Ik kan op pensioen, en concurreren met streaming op internet en de onlineverkoop is haast onmogelijk”, aldus Paul Delbaere. Het pand zal te koop worden aangeboden.
“Mijn ouders Joseph en Isabelle Devos hadden in 1937 reeds een pianowinkel naast het huidige café De Vismarkt. Mijn vader had een Eerste Prijs piano, hij herstelde en stemde de instrumenten ook. Moeder was violiste, en in die tijd speelden ze samen in de Bertinuskerk tijdens misvieringen en plechtigheden. Later werd mijn vader ook nog muziekleraar aan het plaatselijke college. Ondertussen hadden ze hun muziekwinkel ‘In De Puppen’ op de hoek van de Pottestraat en de Gasthuisstraat. Maar dat pand werd bij de terugtrekking van de Duitsers in 1944 volledig met kogels doorzeefd. Daarop verhuisden mijn ouders naar het huis van mijn grootvader, waar je nu nog steeds de winkel vindt”, vertelt Paul Delbaere.
De jukebox
“De muziekwinkel werd ook depothouder van het bekende accordeonmerk Hohner, dat ook mondharmonica’s had. Er werd vooral veel verkocht aan de ‘vrimde plokkers’ die massaal naar Poperinge kwamen voor de handpluk van de hop. Het assortiment aan instrumenten werd ook veel uitgebreider, zodat het eigenlijk een algemene muziek- en platenwinkel werd. In de jaren zestig heeft mijn zus Annie de zaak nog meer uitgebreid naar platen en cassettes. Later verhuisde zij naar de Rijselstraat in Ieper, waar ze Ypradisc begon. Mijn moeder deed hier dan alleen verder, ik hielp ‘s avonds en in de weekends”, zegt Paul.
“Toen Laïs voor de eerste keer optrad, verkochten we 750 cd’s in twee uur”
“Op 1 april 1980 ben ik hier begonnen als zelfstandige platenhandelaar. Ik verkocht singles, lp’s, cassettes en muziekvideo’s, maar ook kleine instrumenten. Vanaf 1983 nam de verkoop van lp’s af, want die werden vervangen door de cd. Vreemd genoeg verkoop ik de laatste jaren weer meer vinylplaten dan cd’s, zowat twee op de drie. De echt gouden jaren voor de singles waren de jaren 60 en 70, toen zowat ieder café een jukebox had. Wij moesten toen ook nog alle kaartjes typen voor in de jukeboxen”, lacht Paul.
Frans publiek
“Omdat er tussen Duinkerke en Rijsel praktisch geen platenwinkels waren, hadden wij een groot aantal Franse klanten. Zij kwamen vooral voor de accordeonplaten van Camille Blanckaert, Bertje Hennebel en de vele Nederlandse. Franse platenwinkels werken met een ander systeem. Daar kan je niets bestellen, alleen kopen wat er staat. En dat was juist onze sterkte. Wanneer je Franse klanten goed soigneert, zorgen zij zelf voor mondelinge reclame. Ook de bewoners van De Lovie zijn steeds erg goede klanten geweest. Free Record Shop was onze grootste concurrent: zij verkochten aan onze inkoopprijs. Maar ondertussen zijn die ook failliet. (lacht).”
Succes op Dranouter
” 23 jaar lang stonden we met onze winkel op het Folkfestival Dranouter. Dat was echt een fenomeen. We werkten er in een tent, met 22 man in verschillende shifts. We verkochten er cd’s van alle artiesten die er optraden. Voor sommige groepen was het erg moeilijk om daar aan te raken, want bepaalde onbekende namen hadden zelfs geen verdeler in België. We konden dan alleen terecht bij het management. Maar wanneer het optreden een succes werd, was het een stormloop naar onze tent. Toen de meisjes van Laïs er de eerste keer optraden, verkochten we 750 cd’s in twee uur tijd! We waren echt gespecialiseerd in het folkgenre, en bepaalde cd’s waren alleen bij ons te krijgen”, aldus nog Paul Delbaere.
Frietkot
“Maar de komst van het internet en streaming heeft ons genekt. Ik zat samen met Leen Bauwens van Drukhuis Repros in het bestuur van Unizo. Plots stelde iemand voor dat we beter een frituur zouden beginnen. Dat is er ook van gekomen in 2011. Samen baten wij op de Ieperse Leet het friethuis Yperlee Frituur uit. Met die frituur gaan we nog een tijdje door. De platenzaak blijft alleen nog open op vrijdag en zaterdag”, besluit Paul Delbaere. (AHP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier