Op maandag 30 september om 18 uur gaat de omvangrijke toonzaal van Cuylle-Decor in de Industrielaan 41 in Torhout onverbiddelijk dicht. Na bijna veertig jaar zetten Luc Cuylle en zijn vrouw Ann Deltour, die bij de winkel wonen, een punt achter hun meubelzaak. Tot zolang vallen er kortingen van 70 procent te versieren. “Uiteraard zal het raar doen om na vier decennia met pensioen te gaan”, beseft Luc.
Al er één constante is geweest in die bijna veertig jaar Cuylle-Decor, dan is het kwaliteit. Nooit hebben Luc en Ann op dat vlak toegevingen willen doen.
“Zitcomfort moet ook écht zitcomfort zijn”, vindt Ann. “En slaapcomfort écht slaapcomfort. Degelijke materialen zoals leer en eik vond je veelvuldig in ons assortiment. Al weet iedereen dat sommigen dat tegenwoordig niet meer willen betalen. Waardoor we gemiddeld een iets ouder publiek aanspraken. Toch evolueerden we hoe dan ook mee met de trends.”
Uit een meubelfamilie
Cuylle-Decor is gestart op 24 januari 1980 – vier maanden vóór Luc (64) en Ann (60) op 24 mei van dat jaar trouwden. Ze kregen drie kinderen: Tom (37) en de tweeling Sam en Sofie (35). Intussen hebben ze ook twee kleinkinderen, Juliette (8) en Odiel (4). Luc stamt uit een familie met een heuse meubeltraditie. De ouderlijke meubelzaak Cuylle-Devriese bevond zich eerst op de Markt en vanaf 1962 in de Oostendestraat, in het pand van de vroegere pottenbakkerij van de legendarische Amand Maes. Nu hebben Lucs zus Marijke Cuylle (56) en haar man Dirk Gailliaert (52) daar al vele jaren hun meubelwinkel.
“In 1975 begon ik in de zaak van mijn ouders te werken”, aldus Luc. “Maar in 1980 besloot ik om op eigen benen te staan en samen met mijn vrouw Ann in de Industrielaan onze zelfstandige onderneming te starten. Voor alle duidelijkheid: in goede verstandhouding met mijn ouders, die in de Oostendestraat bleven doorgaan. Ook met Marijke en Dirk schieten we goed op. Onze winkels bestaan onafhankelijk van elkaar en hebben hun eigen klanten, maar waar nodig helpen we elkaar. Nu we onze zaak sluiten, verwijzen we trouwens graag naar hen door. Ze blijven in de Oostendestraat 57 Meubelen Cuylle runnen.”
“Service en kwaliteit in combinatie met een verantwoorde prijs zijn onze toverwoorden voor succes geweest”, vertelt Ann, die in de toonzaal voor de verkoop instond, daar waar Luc bij de mensen aan huis ging voor de leveringen en de eventuele herstellingen. “Dankzij onze jarenlange ervaring had de wereld van de eet-, zit- en slaapmeubelen voor ons geen geheimen meer. Luc en ik hebben ons werk nooit met tegenzin gedaan. Het was de job van ons leven. We stoppen omdat we respectievelijk 64 en 60 zijn en niet omdat we op het verkopen van meubelen zijn uitgekeken.”
Geen last van internet
“Bij ons zijn de klanten nooit een nummer geweest”, vervolgt Ann. “Als je dicht bij de mensen staat en voor een uitstekende dienst na verkoop zorgt, kun je het verschil maken met de meubelmastodonten die je met bodemprijzen en veelal meubelen van mindere kwaliteit proberen plat te concurreren. Maar je moet er elke dag staan, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat. Destijds ook op zondag, want tot voor een aantal jaar was onze zaak enkel op dinsdag gesloten. Nu was dat op dinsdag én op zondag het geval.”
“Van het internetgebeuren hadden we al bij al weinig last”, pikt Luc in. “Veel mensen willen de meubelen nog in een toonzaal zien. Maar wél is de manier van leven de laatste jaren veranderd. Nogal wat ouderen gaan in een appartementje wonen waar ze minder ruimte hebben om meubelen te plaatsen. En jonge mensen stellen zich op dat vlak tevreden met weinig. Een salontafeltje, een kastje, enkele zetels en stoelen en een eenvoudig bed, meer is het in nogal wat gevallen niet.”
Fietsen en basketbal
“We zullen eerst een sabbatjaar inlassen om ons nieuwe leven in de plooi te laten vallen”, kijkt Ann naar de toekomst. “Ik denk niet dat we ons zullen vervelen. We zijn beiden recreatieve fietsers en zullen die bezigheid nog laten toenemen. Luc en ik gaan ook al vele jaren supporteren voor Basketbalclub Oostende. Een echte uitlaatklep. Ik ben zelf nogal cultuurminded en woon graag voorstellingen in het Torhoutse cultuurcentrum de Brouckere bij. Vooral theater spreekt me aan. Ik hou voorts van creatieve bezigheden, zoals bloemschikken.”
Wat er met de straks lege toonzaal zal gebeuren? Luc: “Dat zien we nog wel. Tijd brengt raad. In elk geval blijven we hier wonen. Ik wil trouwens nog even benadrukken dat we niet van de aardbol verdwijnen. Mocht er een klant met een probleem worstelen inzake zijn meubelen, dan mag hij of zij uiteraard na eind september nog altijd contact opnemen. Waarom zouden we de mensen niet helpen waar het mogelijk is?”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier