In de hoogdagen van zijn groenestroombedrijf Electrawinds was Luc Desender (54) god in Oostende. Maar hij tuimelde van zijn voetstuk, toen het bedrijf in een financiële storm terechtkwam en uiteindelijk werd ontmanteld. Nu staat hij mee aan het hoofd van RenaSci, een nieuw bedrijf op Plassendale dat vanaf 2020 afval omzet in energie en grondstoffen. “Ik wou niet in een hoekje blijven zitten, maar nog één keer terugkomen. Om voor mezelf te bewijzen dat ik het kan.”
Electrawinds was destijds een Oostends paradepaardje. Het bedrijf met hoofdzetel in Oostende bouwde aan sneltempo windmolens, zonne-energieparken en biomassacentrales in binnen- en buitenland en werd daar overal voor geroemd. De stichtende broers Luc en Paul Desender – uit Brugge afkomstig – werden met prijzen overladen en kregen zowel prins Albert van Monaco als onze – toen nog – prins Filip op bezoek. The sky was the limit voor Electrawinds. “Al ben ik nooit beginnen zweven, denk ik”, zegt Luc Desender.
Maar het groenestroombedrijf – waarvan voormalig burgemeester Johan Vande Lanotte een tijdlang voorzitter was – groeide te snel en raakte in financiële problemen. De biostoomcentrale in Oostende werd verkocht aan de Limburgse intercommunale Bionerga en vervolgens aan de nv Biopower, de winddivisie kwam in handen van de Waalse intercommunale Tecteo en ging door onder de naam Elicio. Het sterk afgeslankte Electrawinds werd inmiddels volledig ontmanteld.
Operationeel in 2020
Luc Desender komt nu met een nieuw project op de proppen: RenaSci, een revolutionair bedrijf dat huishoudelijk en industrieel afval via een combinatie van processen omzet in nieuwe energie en grondstoffen zoals biodiesel, biokool en recycleerbare plastics. Het startbudget van 54 miljoen euro is rond, het bedrijf is volop aan het bouwen aan de Marie Curielaan op het bedrijventerrein Plassendale en wil in het eerste kwartaal van 2020 operationeel zijn met een 45-tal werknemers.
Toen ik in 1998 met windmolens startte, verklaarde iedereen me gek. Nu staan ze overal
“In juni 2014 ben ik met het project begonnen”, vertelt Luc Desender. “Electrawinds was toen al in de problemen gekomen en werd beschermd door een WCO (wet op de continuïteit van de ondernemingen, red.). We wisten dat het bedrijf een finale wending zou nemen en ik begon te denken wat ik nog zou kunnen proberen. Ik bleef in de branche die ik kende, maar niet meer in de windmolens. Dit project is het resultaat. Het eerste jaar waren we met het concept bezig, daarna volgden twee jaar om de vergunningen binnen te halen en een jaar om de financiering rond te krijgen. Eind vorig jaar begonnen de bouw.”
Afvalverwerking
“Ik zag toen al dat er toekomst zat in circulaire economie. We moeten veel meer afval hergebruiken. Bovendien was er nood aan een oplossing voor de plastics op land en in zee. Wij waren toen voorlopers en dat maakt dat we nu een van de allereersten ter wereld zijn die een volledig project klaar hebben en zelfs al aan het bouwen zijn. Er zijn wel al spelers actief in bepaalde deelaspecten, maar niemand kan starten met het volledig gecombineerde proces van afvalverwerking.”
“Van in het begin was ik ervan overtuigd dat het zou lukken, ook al was het een heel moeilijke weg”, zegt Luc Desender. “Maar dat is iets wat ik in het verleden ook heb meegemaakt. Toen ik in 1998 met windmolens startte, verklaarde iedereen me gek. Vandaag zie je ze overal. Nee, ik ging niet in een hoekje zitten na het verlies van Electrawinds. Er was wel eens een dag dat ik me minder voelde, maar zelfbeklag is niets voor mij. Ik wou nog één keer terugkomen. Maar ik denk wel goed na om niet meer hetzelfde mee te maken.”
“Op de oorzaken van de val van Electrawinds wil ik vandaag niet ingaan. Ik heb daar natuurlijk wel mijn ideeën over, en ooit zal ik die wel vertellen. Als mijn nieuwe bedrijf er helemaal staat en goed draait. Nu nog niet. Maar als je er op terugkijkt, zie je dat alle projecten van Electrawinds nog altijd draaien. Je kan je afvragen waarom het allemaal moest gebeuren. Ik ben niet negatief, maar wil voor mezelf bewijzen dat ik het kan. Het was triestig geweest als mijn loopbaan zo moest eindigen.”
Ik wou niet blijven kniezen, maar nog één keer terugkomen
“Eerst werkte ik alleen aan het project. Ik kon wel rekenen op heel wat externe firma’s, met wie ik vroeger samenwerkte”, aldus Luc Desender. “Na enkele maanden kreeg ik de steun van Guy De Clercq, die voorzitter was van Electrawinds tijdens de WCO-periode en de hele afhandeling heeft gedaan. Zo leerden we elkaar kennen en vertelde ik over mijn nieuwe project. We besloten er samen mee door te gaan en allebei aandeelhouder te worden. Guy is verantwoordelijk voor het financiële en het juridische, ik doe de techniek en de ontwikkeling. Daarna kwamen er nog mensen bij.”
“Bij de partners met wie ik samenwerking zocht, ondervond ik weinig problemen. Er waren er die negatief reageerden, maar eigenlijk viel dat enorm goed mee. Zo werkten de banken, vooral BNP Paribas, heel goed mee aan de financiering. BNP zag het belang in van circulaire economie, andere banken vonden het nog wat te nieuw en vooruitstrevend. Ook van de politiek kreeg ik veel medewerking, zowel van het vorige als van het huidige stads- en havenbestuur van Oostende. Maar het was wel niet simpel om de nodige vergunningen te krijgen. Dat duurde twee jaar. Of er ook mensen boos zijn op mij? Er zullen er wel zijn, ja. Maar dat heb je altijd in het leven.”
Supergoed bedrijf
“Los van de financiële problemen weet iedereen wel dat Electrawinds op alle vlakken een supergoed bedrijf was”, zegt Luc Desender. “Intussen werken we met acht mensen bij RenaSci. Daar zijn enkele oud-collega’s van Electrawinds bij. Ook bij andere bedrijven werken heel wat mensen op ons project. We namen een participatie in het Nederlandse Petrogas en ook hun ingenieurs zijn bezig met ons project.”
“Het aantal aandeelhouders breidde de laatste jaren uit tot vier. Axel De Buyser kwam erbij, een KLM-piloot die met een gelijkaardig project bezig was. We besloten de krachten te bundelen. En ook Carlo Vermeersch, destijds actief bij isolatiegroep Ipcom, werd aandeelhouder. Hij zal samen met mij ceo zijn. Hij legt zich toe op de bedrijfsvoering, het financiële, personeelszaken en informatica. Ik hou me bezig met het operationele en het technische.”
Fantastisch gevoel
“We hebben vijf jaar gewerkt aan iets op papier, nu zie je het uit de grond komen. Dat is een fantastisch gevoel”, vindt Luc Desender. “De aanvoer van afval en de verkoop van grondstoffen komen goed. Contracten zijn al getekend of onder controle. Als deze site volledig werkt, willen we het concept elders in de wereld kopiëren. De interesse is er al, er zijn zelfs al projecten in ontwikkeling.”
Bionerga, de opvolger van Electrawinds als uitbater van de biostoomcentrale in Oostende, kreeg destijds kritiek in een tv-reportage, omdat het afval van de andere kant van Vlaanderen aanvoerde. “Bij ons zullen het bedrijfsafval en de plastics vooral uit West-Vlaanderen komen”, reageert Desender. “Maar ik vind ook niet dat een afstand van 80 tot 100 km ver is. Het transport is peanuts in vergelijking met de CO2-besparing die wij zullen doen met ons hele project.”
“Mijn doelstelling is nu om dit nieuwe project helemaal te doen slagen. Ik concentreer me vooral op het technische, minder op het bedrijfsmatige. Dat is altijd een beetje mijn specialiteit geweest. De algemene leiding nemen, dat zal ik hier niet meer doen. Dat heb ik geleerd voor mezelf. Ik ben nog altijd dezelfde als vroeger, maar ik heb nu mijn ervaring mee. En daardoor beoordeel ik situaties nu soms anders. We zijn naar beneden getuimeld, maar ik ben niet verbitterd. Mijn geluk is dat ik een enorm goed gezin heb dat me in alles heeft gesteund.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier