“Een sprong in het duister”, zo noemt oud-schepen Krista Claeys (59) haar nieuwe job als coördinator retail en algemene diensten bij het Economisch Huis. De voormalige CD&V-politica was altijd zelfstandig advocaat en werkt vanaf maandag voor het eerst ‘voor een baas’. Ze start haar nieuwe opdracht met een goede raad voor de handelaars: “Velen moeten dringend wat vriendelijker worden.”
Natuurlijk kent Krista Claeys de Mercator. “Als kind ben ik hier veel geweest. Later ook met mijn eigen kinderen. Mijn meest angstaanjagende herinnering was toen ik als schepen het verzekeringsdossier voor het schip in orde moest brengen. Dat vergde wat onderhandelingen. Die waren bijna rond, toen ik plots een bericht zag passeren dat de Mercator was gezonken. Ik dacht dat ik gek werd! Maar dan realiseerde ik me dat het 1 april was… (lacht)”
Heb je verder iets met schepen?
“Mijn vader (wijlen CVP-volksvertegenwoordiger en -gemeenteraadslid Dries Claeys, red.) was erg betrokken bij de visserij. Daardoor ging ik als kind veel mee naar tewaterlatingen van nieuwe vissersschepen. Toen was er elke maand wel één. Mijn eerste glas champagne dronk ik als ukkiepukkie van twee jaar, op de schoot van mijn ma, bij de tewaterlating van de Amandine. Zo ontstond mijn liefde voor de zee… en voor het uitgaan (lacht).”
De bevoegdheid uitgaan was op jouw lijf geschreven.
“Ik heb ook twee kinderen die het uitgaansleven in Oostende door en door kennen en al veel cafés hebben gesponsord (knipoogt). Maar ik vond het een leuke bevoegdheid en met de mensen van de Langestraat was de samenwerking goed. Ik ben blij dat mijn opvolger Maxim Donck (N-VA) dat beleid verder zet.”
Was het afkicken, toen je geen schepen meer was?
(beslist) “Ja. Dat doet raar. Hoe kort ook, het is afkicken. Ik miste het om niet meer zelf iets concreet uit te kunnen werken, het roer niet meer in handen te hebben. Dat is een van de redenen waarom ik gesolliciteerd heb bij het Economisch Huis. Als raadslid van de meerderheid in de gemeenteraad kan je niet echt veel doen.”
Je politieke loopbaan was maar kort: zes jaar schepen, één jaar in de gemeenteraad. Blij dat je het gedaan hebt?
“Ik was al sinds 1989 vrijwilliger bij de partij. Het was nooit mijn bedoeling echt op het voorplan te treden. Maar ik ben tevreden over mijn zes jaar als schepen. Ik had geen echt zichtbare bevoegdheden, maar haalde er alles uit wat ik kon. In het schepencollege had ik nooit het gevoel dat we er voor spek en bonen bij zaten. We wogen op de discussies, ook al zijn we maar een kleine partij.”
Waar je niet in slaagde, was om de partij te laten winnen bij de verkiezingen.
“Deze gepolariseerde tijden zijn moeilijk voor een centrumpartij als de onze. Wij proberen altijd voor het midden te kiezen, water bij de wijn te doen. Als er ons iets kan verweten worden, nationaal dan, is het dat we te weinig duidelijke standpunten hebben ingenomen. In Oostende ontbrak het ons aan een grote parlementair, die liefst ook nog minister was geweest. In 1999 werd mij de tweede plaats op de Kamerlijst aangeboden, waardoor ik er Fernand Ghesquière had kunnen opvolgen. Ik koos toen voor mijn kleine kinderen en mijn advocatenkantoor. Achteraf bekeken had het er vandaag misschien anders uitgezien voor onze partij in Oostende als ik de stap wel had gezet.”
Waarom kies je nu voor het Economisch Huis?
“Vanuit Unizo, waar ik ook al jaren actief ben, en vanuit CD&V hebben we jaren gepleit voor een centrummanager. Die is er dan ook gekomen. Toen ik hoorde dat de functie vrij kwam, dacht ik: Claeys, dat is op je lijf geschreven. Mensen denken misschien dat ik de job cadeau kreeg door mijn politiek verleden, maar dat is helemaal niet zo. Ik moest een zwaar beoordelingsprogramma doorstaan. Na afloop dacht ik zelfs dat ik het mocht vergeten. Maar ik was blijkbaar de beste.”
En maandag begin je eraan. Een grote stap?
“Een sprong in het duister. Ik verbrand al mijn schepen: de politiek, mijn advocatenkantoor, mijn engagement bij Unizo. En de verwachtingen zijn hoog gespannen. Ik werkte nog nooit in dienstverband, leidde nog nooit een team… Het wordt ook wennen om elke ochtend om 8.30 uur op kantoor te zijn (lacht). Maar ik zal er geen nine to five-job van maken. In zo’n functie gaat dat niet.”
Wat zijn de grootste uitdagingen voor de Oostendse kleinhandel?
“Overal daalt het aantal kleinhandelszaken. We moeten er dus voor zorgen dat de bestaande zaken blijven en voldoende ondersteund worden, en proberen nieuwe zaken aan te trekken. Ik ben verantwoordelijk voor het centrum, maar manage ook de andere wijken. Ook daar willen we de levenskwaliteit verhogen met meer winkels. Daarnaast moeten de winkeliers goed weten dat ze ambassadeurs zijn voor onze stad. Twee keer per jaar ga ik winkelen in Maastricht. Je wordt er altijd erg joviaal en behulpzaam ontvangen. Dat moeten we hier dringend meer doen. Ik wil niet iedereen over dezelfde kam scheren, maar als ik bij een winkelier binnenstap, vraag ik me soms af: doe jij dit wel graag? Vriendelijk zijn kost geen geld.”
Wie is Krista Claeys?
Privé
Geboren in Oostende op 17 juni 1960. Alleenstaand, twee kinderen.
Loopbaan
Licentiaat in de rechten, advocaat en vanaf 1 februari coördinator retail en algemene diensten bij het Economisch Huis Oostende. Schepen voor CD&V (2013-2018), gemeenteraadslid (2019-2020).
Vrije tijd
Lezen, fietsen, gezellig samen zijn met vrienden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier