Kris sluit voorgoed de deuren van Café Sealink

Het is met pijn in het hart dat Kris de deuren van zijn café sloot. Hij bracht hier een groot stuk van zijn leven door. © JRO
Redactie KW

Na 37 jaar verdwijnt opnieuw een monument uit Oostende. Kris Magnus sloot voorgoed de deuren van Café Sealink op de Visserskaai. Meteen het einde van een van de laatste bekende cafés in Oostende.

Café Sealink zag het levenslicht in 1981 en werd druk bezocht door veel vissers en mensen die werkzaam waren bij de toenmalige R.M.T. (Regie voor Maritiem Transport). Dat kwam vooral doordat het café dag en nacht open was. In 1986 namen Kris (54) en zijn vrouw Francine (53) het café over van Liliane Pascal. “Het café was al van bij de start 7/7 en 24/24 open“, vertelt Kris. “Wie waren wij om dat te veranderen, want het café stond er om bekend. Naast de Sealink waren ook Café Titanic op de Vindictivelaan en Café Imperial in de Alfons Pietserslaan 24/24 open. Dat was toen niet meer dan normaal want Oostende leefde dag en nacht.”

Kris en Francine baatten het café uit tot 1997. “Daarna nam mijn oom het café over”, gaat Kris verder. “Het leek ons tijd voor iets anders. Na de overname vertrokken we naar de Dominicaanse Republiek, waar we zes jaar hebben gewoond. Daarna woonden we nog vier jaar in de VS. In 2007 kwamen we door gezondheidsproblemen terug naar België en namen we het café weer over.”

Blij weerzien

Het was een blij weerzien met de klanten na tien jaar. “Er was toen al heel veel veranderd”, zucht Kris. “In 1997 verdween de R.M.T., waardoor we voor een stuk klanten hadden verloren. Toch had mijn oom de zaak recht weten te houden. Hij heeft dat in die tien jaar uitstekend gedaan. Toen we in 1997 de zaak terug overnamen was er al heel wat minder bedrijvigheid langs de Visserskaai. Schip na schip verdween. De visserij in Oostende kende een sterke terugval. Dat kwam ook het café niet ten goede. Eind augustus vorig jaar beslisten we dan ook om met de 24-uurs opening op te houden.”

Kris en Francine kenden een leuke tijd aan de Visserskaai. De Sealink werd een deel van hun leven. “Automatisch sluit je in een café vriendschappen voor het leven. Sowieso gaan we onze klanten missen. We werkten wel met personeel, maar we waren hier zelf wel erg veel. Het is eigenlijk een beetje dat gebrek aan bekwaam personeel dat ons deed besluiten om de knoop door te hakken en het café te stoppen.”

Veel veranderd

Kris en Francine kregen een unieke kans om het café te verkopen. “Het blijft uiteraard met pijn in het hart want je vergeet die tijd niet zomaar. De Sealink is een bekend café in de stad en met het sluiten verdwijnt een stukje vissers- en R.M.T.-geschiedenis. Want daarop teerde het café in de gloriejaren. We hebben wel het geluk gehad dat onze klanten bleven komen, andere cafés kenden minder geluk. Ach, Oostende is veel veranderd. Het rookverbod heeft veel café-uitbaters doen stoppen, gelukkig boden wij een oplossing met ons overdekt terras. Ik zie de toekomst voor de overgebleven Oostendse cafés niet rooskleurig in. Maar laat ons wel duidelijk zijn, we zijn niet gestopt omdat het café niet meer draaide. Dat was wel degelijk het geval. We kregen een bod op het ideale moment. Maar we hakten de knoop vooral door omdat het moeilijk was om nog bekwaam personeel te vinden”, besluit Kris.

(JRO)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier