De stad Menen en de provincieraad organiseerden maandag een informatievergadering over de omgevingsvergunningsaanvraag van het recyclagebedrijf Galloo. Het bedrijf wil haar site Ropswalle uitbreiden met 4,3 ha. Een tiental verontruste Menenaars woonde de informatievergadering bij.
Door Carlos Berghman
De site-Ropswalle verwerkt elektrische en elektronische apparaten en recupereert en recycleert non-ferro metalen. Met de uitbreiding van de site wil Galloo de recyclageprocessen verder optimaliseren en aanpassen aan milieutechnische normen.
Op het nieuwe terrein, dat dankzij een planologisch attest omgezet wordt van landbouwgrond in industriegrond, plant het bedrijf op korte termijn de bouw van een eerste loods. Op langere termijn komt daar een tweede loods bij. Meer dan een derde van het terrein wordt voorzien als groenzone en buffer. De productiecapaciteit zal ongeveer op hetzelfde niveau behouden blijven (170.000 ton per jaar), de opslagcapaciteit daarentegen zal verdubbelen van 8.900 naar 18.000 ton. Zo’n 15 extra werknemers zullen aangeworven worden.
De breker en de zeeflijn, twee verwerkingsinstallaties die momenteel opereren in open lucht, zullen verplaatst worden naar binnen in de nieuwe loods, die ook zal dienen als opslagruimte. “Door betere recyclagetechnieken en ook door de evolutie in het te recycleren materiaal moeten steeds meer diverse recyclagestromen gesorteerd en verwerkt worden“, legt Danny Wiels van het milieu consultingbureau Wiels en Partners uit.
“Dat resulteert in meer verschillende soorten opslaghopen, waardoor er nood is aan een grotere opslagcapaciteit. Het binnen verwerken en opslaan heeft als groot voordeel dat er minder geluidsoverlast en stofhinder voor de omgeving zal zijn. Ook een stuk van de huidige site zal overkapt worden”, besluit hij.
Nachtlawaai
“Een industriezone zonder lawaai is een utopie”, beseft Danny Wiels. “Maar zolang alles binnen de normen blijft is er ook geen probleem.” Hij onderstreept de uitgebreide maatregelen die Galloo neemt om de milieuhinder zoveel mogelijk te beperken: “Veegmachines worden ingezet en terreinen worden natgespoten om de verspreiding van stof tegen te gaan, er wordt geïnvesteerd om binnen te verwerken en te stockeren, de duwboot houdt jaarlijks duizenden vrachtwagen van de weg… Ik hoop dat die inspanningen gewaardeerd worden.”
Zijn betoog kan maar op weinig bijval rekenen bij Rik Vandamme, die al sinds 1981 in de nabijgelegen wijk Betlehem woont. “Ik heb in de loop der jaren al veel informatievergaderingen van Galloo bijgewoond. Bij iedere nieuwe uitbreiding krijg ik de belofte te horen dat de overlast zal afnemen, maar niets is minder waar. Ooit beloofden de verantwoordelijken zelfs op hun plechtigecommuniezieltje dat nachtwerk in geen geval voor nachtlawaai zou zorgen. Intussen zijn slapeloze nachten voor de buurt schering en inslag en bij klachten worden we steevast van het kastje naar de muur gestuurd”, reageert hij sceptisch.
“We hebben weinig vertrouwen in allerlei geluidsmetingen en mooie wetenschappelijke prognoses die ons voorgelegd worden. Tot onze grote frustratie merken we daar in de praktijk nooit iets van. En er blijft nog altijd de grote schredder op de site verderop in de Wervikstraat, die voor veel overlast zorgt.”
Groenten en eieren
Nancy Matthews van wijkcomité De Alerte Koekuit, is niet verbaasd is dat er maar weinig mensen zijn komen opdagen op de informatievergadering. “Zelf ben ik pas in laatste instantie te weten gekomen dat deze informatievergadering plaatsvond toen ik in De Streekkrant toevallig de kleine, onopvallende aankondiging opmerkte. Verloren tussen de contactadvertenties en de Chinese vazen. Als men bewust niet veel volk wilde op deze vergadering, dan is dat goed gelukt.”
Philippe Mingels van de partij Groen stelt vast dat roestdeeltjes zich ook verspreiden richting het stadscentrum dat – met het ziekenhuis en een aantal scholen – in vogelvlucht vlakbij ligt. Hij toont begrip voor de frustraties van de buurtbewoners. “Groenten eten uit de eigen moestuin is uit den boze, kippen wordt afgeraden om nog eieren te leggen, er is de lawaaihinder… De buurt kent een lange traditie van conflicten tussen recyclagebedrijf en omwonenden. In het verleden heeft het bijzonder lang geduurd vooraleer het bedrijf maatregelen begon te nemen. Daarom geloven de mensen niet dat het zal verbeteren met dit ‘beetje erbij’“, aldus Philippe Mingels.
En dat is een stelling die Rik Vandamme volmondig beaamt. “De boodschap die we krijgen is dat we blij moeten zijn met de overkapping, maar intussen breidt het bedrijf wel verder uit en wordt Galloo stilaan een industriezone op zich“, besluit hij. De omgevingsvergunningsaanvraag ligt nog tot en met 18 januari tijdens de openingsuren van het stadhuis ter inzage bij de gemeentelijke dienst omgeving. Zolang kunnen er standpunten, opmerkingen of bezwaren ingediend worden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier