Thomas Pêtre (Wijnhuis Henri Pêtre Lendelede) ging vorst bestrijden op wijndomein

Thomas Pêtre etaleert trots zijn eigen wijn. (foto Frank)©Frank Meurisse Frank Meurisse
Thomas Pêtre etaleert trots zijn eigen wijn. (foto Frank)©Frank Meurisse Frank Meurisse
Wouter Vander Stricht

Thomas Pêtre, de tweede generatie in het vermaarde wijnhuis Henri Pêtre, is zelf eigenaar van een wijndomein. In de paasvakantie vertoefde hij in Frankrijk om er met kaarspotten de nachtvorst te bestrijden. “Geen goedkope onderneming, maar noodzakelijk om de oogst te redden.”

Wijnhuis Henri Pêtre werd in 1975 opgericht door Henri Pêtre, een brouwerszoon uit Oudenaarde, die in de Izegemsestraat in Lendelede de uitvalsbasis vond voor zijn zaak. Samen met zijn echtgenote Veronique Van Lancker bouwde hij de zaak uit. Sinds vader Henri Pêtre een wijndomein kocht in de Médoc, gaan de vakanties van het gezin Pêtre ieder jaar richting Frankrijk.

In september 2000 kwam zoon Thomas Pêtre in de zaak. Na het overlijden van zijn vader in 2001, nam Thomas de zaak over. Hij volgde een opleiding in de ‘Ecole des Vins de Bordeaux’ en hij liep stage bij verschillende Franse wijnboeren. Zo versterkte hij ter plaatse de banden die zijn vader had gelegd.

1/9

2/9

3/9

4/9

5/9

6/9

7/9

8/9

(gf)

9/9

(gf)

1/9

2/9

3/9

4/9

5/9

6/9

7/9

8/9

(gf)

9/9

(gf)

In 2009 zette ook Thomas Pêtre voet op Franse bodem, met als resultaat een wijndomein in Saint-Emilion, genaamd Chateau de Set. “Mijn voorliefde voor de Bordeauxregio hoeft niet te verbazen. Thuis kwam geregeld een fles Bordeaux op tafel en Wijnen Pêtre is tot op de dag van vandaag gespecialiseerd in wijnen uit de regio van Bordeaux”, zegt de 40-jarige Thomas.

De Trumptaks

Op het Franse wijndomein van de familie laat Thomas hem omringen door vakmensen. Pierre Taîx, een Frans oenoloog en eigenaar van Château La Mauriane in Puisseguin Saint-Emilion, staat hem bij voor de dagelijkse opvolging. “Maar ik ga maandelijks langs, telkens bij de cruciale fases in de wijnproductie of als er zich eens een probleem voordoet. Ik ben bijzonder blij dat ik in Saint-Emilion, op dit terroir, wijn mag maken. Het is dankzij het terroir dat we zo’n unieke en goede, bewaarwijnen kunnen maken. We hangen natuurlijk altijd af van de klimatologische omstandigheden. Toen in het paasweekend vorst werd voorspeld besloot ik onmiddellijk richting Bordeaux te vertrekken.”

“Op de valreep vonden wij nog kaarsen in Gembloers, omdat in Frankrijk alle kaarsen om de vorst te bestrijden uitverkocht waren. In principe zijn dit potten gevuld met 5 liter paraffine, die tot 8 uur kunnen branden. Maar eerst hadden we nog een negatieve coronatest nodig om Frankrijk binnen te mogen… Met twee bestelwagens reden mijn echtgenote en ikzelf naar het wijndomein. Bij aankomst brachten wij alles in gereedheid om aan de slag te kunnen gaan. Het is natuurlijk de kunst de vorstkaarsen op het juiste tijdstip te laten branden.”

Een buur die niets ondernomen heeft, zag al de gevolgen. “De knoppen van de ranken verbranden volledig door de vorst. Je kan nog hopen dat er nieuwe knoppen schieten, maar die garantie heb je niet en ze zijn nooit zo kwaliteitsvol als de eerste. Er bestaan ook andere manieren om de vorst tegen te gaan, maar voor een beperkt domein als het onze zijn kaarsen het efficiëntst. Het is wel geen goedkope onderneming, maar je moet het doen. Veel wijnboeren in Saint-Emilion zijn alles kwijt. En ze hadden het al niet gemakkelijk. Door de Trumptaks is de uitvoer naar de Verenigde Staten fel teruggevallen.”

Idyllische streek

Op het domein teelt men twee druivensoorten: Merlot en Cabernet Franc. “Die passen daar het best bij de ondergrond die uit kalksteen bestaat. Eind september, begin oktober plukken we de druiven. Dat gebeurt met lokale mensen. Op dit moment produceren we 4.000 tot 5.000 flessen wijn, op termijn moeten we naar 12.000 kunnen gaan. Wij verkopen die wijn uiteraard zelf, maar ook via diverse kanalen in Frankrijk. We zijn daar overigens ook goed thuis in de regio en worden er ook warm ontvangen. Vroeger was dat anders en zagen ze je niet graag komen. Nu reageert men er echt gastvrij. Het is overigens ook een prachtige streek om op reis te gaan. Het ligt vlakbij Bordeaux en niet ver van de kust. Het is er idyllisch.” Wijnhuis Henri Pêtre heeft niet het makkelijkste jaar achter de rug door de sluiting van de horeca. “We werken veel samen met horeca en leveren ook veel voor evenementen en trouwfeesten. We werken vooral in West- en Oost-Vlaanderen en tot tegen Antwerpen en Brussel. Wij focussen ons louter op wijnen en champagne en we leggen ons vooral toe op één regio. Ons bedrijf, waar mijn moeder ook nog meewerkt, runnen we met vier mensen. Met service en klantvriendelijkheid trachten we het verschil te maken. We hebben hier ook onze winkel en het viel ook op dat particulieren wat meer thuis gedronken hebben en budget hebben gereserveerd om van de betere wijnen te genieten. Dat compenseerde voor ons toch ietwat de sluiting van de horeca.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier