“Hallo, met Sofie van het Mosselhuis.” Het zijn Sofie Simoens (53) meest uitgesproken woorden de laatste dagen nu de horeca opnieuw klanten mag ontvangen binnen. Ze kreeg al verschillende telefoontjes van klanten met de vraag om te reserveren. “Op ons buitenterras was er onvoldoende plaats om rendabel te zijn”, zegt ze.
Sofie nam drie jaar geleden het bekende restaurant Mosselhuis in de Nieuwstraat over van Marie-Rose (81). Het lijkt op een typische bruine kroeg, maar het is wel degelijk een restaurant die visserij ademt. Je vindt er mosselen op verschillende manieren en ook tomaat-garnaal staat er op de kaart.
Dagvers
“Dagvers, want we gaan elke dag naar de Vistrap”, vertelt Sofie. “Onze klanten weten dat ze best vooraf reserveren, want we vriezen niets in.” En de reservaties die stromen binnen. “Woensdagmiddag zitten we volledig vol, al is de plaats hier wat beperkt”, vervolgt Sofie. “Veel ruimte is hier niet. Ik heb nu – de maatregelen in acht genomen – nog plaats voor 24 mensen. Maar we kunnen werken, iets wat we de voorbije acht maanden hebben moeten missen.”
Toen Sofie drie jaar geleden de zaak overnam, had ze nooit gedacht in een situatie als die van het afgelopen jaar terecht te komen. “We beleefden een goede start, maar anderhalf jaar na de eerste openingsdag moesten we de deuren voor onbepaalde tijd sluiten. Drie weken hadden ze ons wijsgemaakt, het waren uiteindelijk drie maanden. Ook de laatste sluiting van oktober tot nu was een harde klap. Tijdens de eerste lockdown concentreerden we ons op takeaway en dat ging goed. Ook tijdens de tweede lockdown probeerden we dat, maar ondertussen deed iedereen aan takeaway en wogen de kosten niet op tegen de inkomsten. Daar zijn we dan uiteindelijk van afgestapt”, aldus Sofie.
Zonder zorgen?
Sofie baat de zaak dan wel drie jaar uit, ze was daar alles samen amper twee jaar van open. Marie-Rose – de vorige uitbater – kan het Mosselhuis nog steeds niet loslaten. “Ze komt hier nog geregeld over de vloer en ze helpt nog steeds mee in de keuken en dat op 81-jarige leeftijd”, lacht Sofie. “Als ze in de keuken komt is zij het die de lakens uitdeelt. De aard van het beestje, weet je wel. Maar ik laat haar doen, ze kent het reilen en zeilen binnen het restaurant. En ik ben blij als ze over de vloer komt.”
Over de toekomst durft Sofie zich nog niet uitspreken. “In Engeland zitten ze alweer in de problemen. We hopen dat de cijfers hier de goede richting uit blijven gaan. Sluiten willen we nu echt niet meer, het is genoeg geweest. Laat ons hopen dat we nu kunnen open blijven zonder zorgen. We zijn blij dat we eindelijk terug kunnen doen wat we graag doen, als zullen we wel weer in de routine moeten komen”, besluit Sofie.
(JRO)
Bevrijdingsdag in West-Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
