A ‘Ostendaise in terug. Na een onderbreking van twee jaar – u weet wel waarom – zullen de fijnproevers onder ons in het weekend van 25 en 26 juni op het Zeeheldenplein opnieuw kunnen genieten van culinaire hoogstandjes van ruim 20 lokale topchefs. En of iedereen daar blij mee is.
Nieuwkomer Vito Centomani (Resto Vito): “Een mediterraanse ode aan mijn vader”
De Italiaanse chef Vito Centomani ruilde enkele jaren geleden zijn gelieve Puglia in voor een nieuw avontuur in Oostende. En wat voor één: in die korte periode veroverde hij met Resto Vito zijn vaste stek in het gastronomisch aanbod van de Stad aan Zee. Na een opvallende start in zijn restaurant in de Christinastraat moest het beste echter nog komen. Samen met zijn zakenpartner Katrien Baele slaagde hij er op korte termijn in om een project te realiseren dat zijn gelijke niet kent aan onze kust: een drijvend restaurant in het Mercatordok. Een schot in de roos. Het wordt meteen ook zijn eerste deelname aan A l’Ostendaise en dat ziet de Italiaanse chef best zitten. “Ik ben heel blij met mijn deelname. Ik vind het een fantastisch idee en dat om verschillende redenen”, zegt Vito enthousiast. “Je hebt de uitdaging om met de verse Noordzeevis aan de slag te gaan en er je eigen toets aan te geven, maar A l’Ostendaise biedt ons de unieke mogelijkheid om de troeven van de collega’s te leren kennen en met hen van gedachten te wisselen. Die kans krijgen wij, drukke chefs, niet veel, en daar kijk ik echt naar uit. Ik serveer tijdens het weekend een salade uit Puglia met rog, bereid – hoe kan het ook anders op mediterraanse wijze met onder meer limoen en saffraan. Werken met verse vis zit in mijn genen. Ik kom uit een vissersfamilie in Puglia. Mijn vader was visser en ik beschouw dit gerechtje als een ode aan hem”, vertelt Vito.
Vaste waarden Luc Declerck en Gerda Maenhout (Bistro Mathilda): “Eenvoudige, lokale ingrediënten”
Bistro Mathilda in de Leopold II-laan een vaste waarde noemen in het plaatselijk culinair aanbod, is deze alom bekende zaak oneer aandoen. Al een kwarteeuw serveren Luc Declerck en Gerda Maenhout met grote liefde voor het vak een waaier aan traditionele bistro- en brasseriegerechten. Luc Declerck stond in de loop der jaren aan de wieg van talrijke culinaire events in Oostende en het zal dan ook niemand verbazen dat ook A l’ Ostendaise op die indrukwekkende lijst staat. “Inderdaad, en dat vanaf dag 1”, vertelt Luc glimlachend. “En na een onderbreking van twee jaar kijken we reikhalzend uit naar alweer een nieuwe editie van dit plezant festival. Het event luidt ook een beetje de start van het zomerseizoen in en het mag dan ook hard werken zijn, het is en blijft een leuke bezigheid om naar uit te kijken.”
Luc en Gerda hebben hun liefde voor streekgebonden ingrediënten van topkwaliteit nooit onder stoelen of banken gestoken en dat is voor deze editie niet anders. “Het beschrijven als arme mensenkost mag dan misschien vreemd klinken, het kan ook buitengewoon lekker zijn”, gaat Luc verder. “We zullen een gerechtje bereiden met onder meer gerookte haring, aardappel en karnemelk. Kortom, allemaal ingrediënten van de lokale landbouwer en visser. Het mogen dan geen luxeproducten zijn, maar dat het lekker wordt kan ik iedereen verzekeren.”
Vaste waarde Olivier Willems (Chocolatier): “Dessertje met een hoek af”
Nog een vaste waarde in het A l’Ostendaise-verhaal is chocolatier Olivier Willems, die samen met zijn partner Inge Richir door Gault&Millau bekroond werd met het predicaat ‘Chocolatier of the year 2021’ en ook dit jaar opnieuw door de culinaire gids opgenomen werd in de lijst van fijnste chocolatiers in België en Luxemburg. Die bekroningen zijn zonder twijfel een meer dan verdiende erkenning voor het bijna dertig jaar lange werk, op zoek naar steeds nieuwe smaken en creaties. Bovendien opent hij naast zijn zaak in de Alfons Pieterslaan binnenkort een nieuwe vestiging in het Oosteroeverproject. Sedert 2014 verzorgt Olivier de desserts op A l’Ostendaise en de talrijke fijnproevers die op 25 en 26 juni richting Zeeheldenplein trekken zullen ongetwijfeld opnieuw verrast worden. Jaar na jaar bedenkt de chocolatier namelijk opvallende buitenbeentjes en dat is ook nu niet anders. “Wat ik heel leuk vind aan het evenement is de mogelijkheid om met de andere chefs samen te werken en er een leuke boel van te maken”, vertelt Olivier. “Het publiek leert ons bovendien in een prachtig kader op een andere manier kennen. Voor A l’Ostendaise heb ik voor een heel bijzonder dessert gezorgd, eentje met een hoek af. Zeezout zorgt de link met de zee, maar we maken voor ons gloednieuw dessert ‘Carbosse’ gebruik van een heel bijzondere chocolade van Barry Callebaut, de WholeFruit chocolade”, verklapt Olivier.
Nieuwkomers Jean-Philippe Susilovic en Daorung Kaenphutsha (Kiss the Chef): “Alliantie Thailand-Noordzee”
Voor Oostendenaar Jean-Philippe Susilovic en zijn vrouw Daorung Kaenphutsa van Kiss the Chef – de naam alleen al verdient een prijs voor originaliteit – kwam vorig jaar een onverwachte droom uit toen de zaak een vermelding kreeg in de Gault&Millau. Eind juni neemt het koppel nu voor het eerst deel aan A l’Ostendaise en dat zien Jean-Philippe en Daorung, beter bekend als chef Juen, best zitten. “Absoluut, we kijken er ongelooflijk naar uit”, bevestigt Jean-Philippe. Tijdens de tweede coronagolf zijn we thuis gestart met takeaway”, vertelt Jean-Philippe. “We brachten onze bereidingen op onze eigen borden naar de klanten en haalden die zelf achteraf terug. De mond-tot-mond reclame deed de rest. Onze keuken thuis werd al vlug te klein en we verhuisden naar onze huidige stek aan de Visserskaai. Met A l’Ostendaise krijgen we de mogelijkheid om het grote publiek met onze creaties te laten kennismaken en dat op een prachtige locatie. In de bereidingen die we bij Kiss the Chef aanbieden gaan we een exotische alliantie aan van de Thaise keuken met het klassieke van de Noordzee. Dat is ook de bedoeling met ons gerecht voor A ‘Ostendaise: weg van het klassieke, kiezen voor het verrassende, originele en subtiele. We zullen een papayasalade serveren in combinatie met verse handgepelde garnalen, het beste van twee werelden, zeg maar”, besluit Jean-Philippe met een knipoog.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
